Oνομάζεται Χαλίλ Ρόζεν και είναι στρατιωτικός ρεπόρτερ στο σιωνιστικό Κανάλι 14. Εχει καλές πηγές στο σιωναζιστικό στρατό και δεν μασάει τα λόγια του. Είναι σιωναζιστής και δεν το κρύβει. Πρόσφατα, όταν η Παλαιστινιακή Αντίσταση ενέτεινε τον πόλεμο φθοράς στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας και άρχισαν μαζικά να επιστρέφουν φέρετρα στο Ισραήλ, ζήτησε να εξαλειφθεί εντελώς από το χάρτη η Τζαμπάλια, γιατί αλλιώς ο σιωναζιστικός στρατός δε θα μπορέσει να ελέγξει την περιοχή και να εφαρμόσει το Σχέδιο των Στρατηγών («Πείνα και Εξολόθρευση») και να μετατρέψει τη βόρεια Γάζα σε buffer zone (στρατιωτική νεκρή ζώνη).
Χτες, βλέποντας τις εικόνες της Μεγάλης Επιστροφής, θρηνούσε για την ήττα:
Μπορώ να σας πω ότι οι στρατιώτες μας που αποχώρησαν από το Διάδρομο Νετζαρίμ έφυγαν με δάκρυα στα μάτια, λέγοντας ότι νιώθουν πως όλα όσα έκαναν για περισσότερο από ένα χρόνο στη Λωρίδα της Γάζας έχουν χαθεί. Αυτό προκαλεί θυμό.
Οπως ξέρετε, έχουμε μιλήσει πολύ για το κόστος της συμφωνίας. Αυτό προηγουμένως ήταν η αποφυλάκιση των [παλαιστίνιων] κρατούμενων ασφάλειας, αλλά σήμερα το κόστος είναι επιχειρησιακό. Τώρα ο βορράς της Γάζας είναι εκτεθειμένος. Θα μας τοποθετήσουν εκρηκτικές συσκευές κάτω από το έδαφος και θα φυτέψουν νάρκες σε περιοχές στις οποίες δεν έχουμε ακόμα εργαστεί.
Αν υπάρχουν χιλιάδες ένοπλοι στην περιοχή της Μπέιτ Χανούν και της Τζαμπάλια, ο αριθμός μπορεί τώρα να αυξηθεί σε περισσότερους από 10.000. Και θα μας περιμένουν. Σε περίπτωση που επιστρέψουμε στον πόλεμο, θα υπάρξει σφοδρή και έντονη μάχη που δεν θα είναι μικρότερη από ό,τι είδαμε στο παρελθόν.
Αυτή η κατάσταση σημαίνει ότι, αν αναγκαστούμε να επιστρέψουμε στον πόλεμο στο βόρειο τμήμα της Γάζας, θα αντιμετωπίσουμε πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις. Οι οχυρώσεις που θα κατασκευαστούν και τα όπλα που θα διακινηθούν καθιστούν οποιαδήποτε μελλοντική στρατιωτική επιχείρηση πιο επικίνδυνη και περίπλοκη.
Αυτό αποτελεί σοβαρό πλήγμα για όλες τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι δυνάμεις μας στη Λωρίδα της Γάζας. Τώρα φαίνεται ότι όλα αυτά χάνονται εντελώς.
Είναι πολλοί οι σιωναζιστές που ψάχνουν αποδιοπομπαίο τράγο για να του φορτώσουν την ήττα (τον Νετανιάχου, βέβαια). Να πουν στο σιωνιστικό όχλο ότι δεν ηττήθηκε ο στρατός τους, αλλά η κυβέρνηση, η οποία έκανε μια πολύ κακή διαπραγμάτευση που κατέληξε σε μια ακόμα πιο κακή συμφωνία. Αυτό κάνει και ο Χαλίλ Ρόζεν, λειτουργώντας και ως άτυπος εκπρόσωπος των σιωναζιστών καραβανάδων. Αυτών που υπέστησαν την ήττα στο πεδίο, αλλά δε θέλουν να το παραδεχτούν.
Ας μας πει ο κονιόρδος του σιωναζισμού, ποιες ήταν οι κατακτήσεις του στρατού τους σε 15 μήνες πολέμου; Με τη σωβρακοφανέλα τον έπιασαν τον στρατηγό τους στις 7 Οκτώβρη. Και μετά, όταν εξαπέλυσαν τη χερσαία επίθεση, δεν μπόρεσαν να κρατήσουν ούτε μια περιοχή της Γάζας, πλην του χέρσου εδάφους στο Νετζαρίμ, όπου έφτιαξαν μόνο ένα διάδρομο, τον οχύρωσαν, αλλά και πάλι δέχονταν συνεχώς επιθέσεις με όλμους και πυραύλους μικρού βεληνεκούς. Ακόμα και επιχειρήσεις ελεύθερου σκοπευτή έκαναν τα αντιστασιακά τάγματα της Αλ-Ζαϊτούν και της Ταλ Αλ-Χάουα, που είχαν επαφή με τη βόρεια όψη του Νετζαρίμ.
Ρήμαξαν σπίτια, νοσοκομεία, υποδομές, σκότωσαν δεκάδες χιλιάδες αμάχους, αλλά την Αντίσταση δεν τη νίκησαν. Το πεδίο δεν το έλεγξαν. Οι εικόνες που είδε όλος ο κόσμος από τη στιγμή που τέθηκε σε ισχύ η πρώτη φάση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός επιβεβαίωσαν αυτή την αλήθεια. Χιλιάδες μαχητές στους δρόμους να πανηγυρίζουν μαζί με το λαό. Δεκάδες οχήματα της Αντίστασης, «τσίλικα», πλυμένα, γυαλισμένα, σαν καινούργια. Πού κρύβονταν όλα αυτά τα οχήματα στη Ράφα, στη Χαν Γιούνις, τη Νουσεϊράτ, την Πόλη της Γάζας; Μια σταλιά τόπος είναι η Λωρίδα της Γάζας και την πολιορκούσαν από στεριά, αέρα και θάλασσα.
Η Επιστροφή των εκτοπισμένων δεν ήταν κάποιο διαπραγματευτικό λάθος του Νετανιάχου, όπως πάνε να το παρουσιάσουν. Ηταν η επιβολή ενός αδιαπραγμάτευτου όρου της Αντίστασης. Τον έθεσε από την αρχή και δεν έκανε ποτέ πίσω απ’ αυτόν. Ηταν όρος που επέβαλε ο νικητής στον ηττημένο. Και ο ηττημένος δεν μπορούσε παρά να τον δεχτεί, γιατί -παρά τη στρατιωτική του ισχύ- δεν μπορούσε να συνεχίσει έναν πόλεμο που δεν είχε καμιά ελπίδα να κερδίσει, αλλά αντίθετα σόδιαζε νεκρούς και τραυματίες, τεράστιο οικονομικό κόστος, διπλωματική απομόνωση, διεθνή κατακραυγή.
Πολύ πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας, ο εγκέφαλος του Σχεδίου των Στρατηγών, o στρατηγός ε.α. Γκιόρα Εϊλάντ, είχε παραδεχτεί δημόσια (και όχι μία φορά) πως το σχέδιο απέτυχε επί του πεδίου και πως δεν έχει πλέον καμιά ελπίδα εφαρμογής του. Και πρότεινε την υπογραφή συμφωνίας που θα περιλάμβανε και την επιστροφή των εκτοπισμένων στο βορρά (σαν αυτή που υπογράφτηκε, δηλαδή).
Γιατί απέτυχε (και) το Σχέδιο των Στρατηγών;
Πρώτο, επειδή όσοι Παλαιστίνιοι είχαν απομείνει στο βορρά, αρνούμενοι να εκτοπιστούν κατά την πρώτη φάση του πολέμου, συνέχισαν να κρατούν την ίδια στάση. Τους βομβάρδιζαν, τους συγκέντρωναν και τους έβαζαν σε γραμμή εκτοπισμού υπό την απειλή των όπλων και τις υλακές των μεγαφώνων σε αραβικά με εβραϊκό αξάν, έκαναν συλλήψεις, βασάνιζαν άντρες και νέους μπροστά στις οικογένειές τους, αλλά αυτές οι οικογένειες απλά μετακινούνταν από τόπο σε τόπο, πάντα μέσα στα όρια της βόρειας περιοχής, καταφεύγοντας το πολύ μέχρι τις βόρειες παρυφές της Πόλης της Γάζας.
Δεύτερο, επειδή η Αντίσταση ουδέποτε κάμφθηκε. Είχε σχέδια για τη διεξαγωγή ενός εντατικού πολέμου φθοράς. Και τα εφάρμοσε στην εντέλεια. Είναι γνωστή πλέον η νίλα της Ταξιαρχίας Ναχάλ στη Μπέιτ Χανούν, τη συνοριακή πόλη στα βορειοανατολικά της Λωρίδας, που τη θεωρούσαν πόλη φάντασμα, ένα σωρό από ερείπια χωρίς ίχνος ανθρώπινης ζωής, και ξαφνικά βρέθηκαν στη δίνη ενός απρόσμενου γι’ αυτούς αντιστασιακού κυκλώνα.
Ολα αυτά τα ξέρει πολύ καλά ο Χαλίλ Ρόζεν, αλλά τα αποσιωπεί σκόπιμα για να σώσει το γόητρο του σιωναζιστικού στρατού και να φορτώσει όλη την ευθύνη στον Νετανιάχου, άντε και στον παραιτηθέντα πλέον αρχιστράτηγο Χαλεβί.
Εμμέσως πλην σαφώς, όμως, ο Ρόζεν λέει μια μεγάλη αλήθεια: δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αυτόν τον πόλεμο, γιατί η Παλαιστινιακή Αντίσταση θα έχει στο μεταξύ προετοιμαστεί πολύ-πολύ καλύτερα. Είμαστε σίγουροι ότι τα «κονέ» του στο σιωναζιστικό στρατό τον βάζουν να τα λέει αυτά. Γιατί οι καραβανάδες αυτού του στρατού ξέρουν τι αντιμετώπισαν και τι θ’ αντιμετωπίσουν έτσι και συνεχίσουν τον πόλεμο.
Μ’ αυτές τις εκτιμήσεις συμφωνεί και μια άλλη πριμαντόνα της σιωνιστικής δημοσιογραφίας, ο θεωρούμενος ως κορυφαίος ειδικός στα θέματα της Γάζας και του σιωνιστικού νότου, Γιόσι Γιεοσούα. Χτες έλεγε στο Κανάλι Εi24:
Η Χαμάς υποχώρησε τακτικά σε ορισμένα αιτήματα, ενώ το Ισραήλ υποχώρησε στρατηγικά σε όλα. Oταν το Ισραήλ επέτρεπε την επιστροφή στο βόρειο τομέα της Λωρίδας της Γάζας, δυσχέραινε όλες τις επόμενες φάσεις των διαπραγματεύσεων. Η επιστροφή των εκτοπισμένων έπρεπε να γίνει αφού θα είχε ολοκληρωθεί τουλάχιστον το 70% της συμφωνίας. Οποιος νομίζει ότι η επιστροφή στις εχθροπραξίες είναι δυνατή μετά την επιστροφή όλων των κατοίκων του βόρειου τομέα της Γάζας, είναι γελασμένος. Δείτε το τίμημα που πληρώσαμε κάθε φορά για να εκκενώσουμε αυτήν την περιοχή.