Μια τριμερής Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου δεν αποτελεί είδηση. Γίνεται δυο-τρεις φορές το χρόνο εδώ και μια δεκαετία. Το αμερικανόπνευστο νταραβέρι της στρατηγικής συμμαχίας με τους σιωνιστές το άνοιξε ο Γιωργάκης Παπανδρέου, το συνέχισε ο Σαμαράς, το εκτίναξε ο Τσίπρας (για να μην ξεχνιόμαστε: είναι ο πρώτος που χαρακτήρισε την κατεχόμενη Ιερουσαλήμ «ιστορική πρωτεύουσα του Ισραήλ»!), το συνεχίζει ο Μητσοτάκης. Η μόνη αλλαγή στη σημερινή τριμερή ήταν ο εκπρόσωπος του σιωνιστικού κράτους: ο Μπένετ στη θέση του Νετανιάχου που ήταν στις συναντήσεις όλων των προηγούμενων χρόνων.
Ηταν πρόκληση ν’ ακούς τον Αναστασιάδη να αναφέρεται στην τουρκική κατοχή του ενός τρίτου της Κύπρου, ενώπιον του Μπένετ. Ν’ ακούς τον Μητσοτάκη να λέει πως «η μόνη βιώσιμη λύση για το Κυπριακό είναι μια λύση που θα σέβεται πλήρως όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας». Να τα λένε αυτά μπροστά σε έναν σιωνιστή πολιτική που σε σύγκριση μαζί του ο δεξιός Νετανιάχου θυμίζει… περιστέρι της ειρήνης.
Ο Ναφτάλι Μπένετ, γόνος αμερικανοεβραίων, καπιταλιστής, νεοφιλελεύθερος μέχρι το μεδούλι, έφυγε από το δεξιό Λικούντ και έστησε την προσωπική του καριέρα πάνω στις πιο ακραίες, τις πιο επιθετικές, τις πιο κατακτητικές απόψεις. Η εκλογική του πελατεία προέρχεται από τους εποίκους στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Οχθης, στους οποίους υπόσχεται ενσωμάτωση των δύο τρίτων των κατεχόμενων εδαφών στο κράτος του Ισραήλ, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Είναι ο ακροδεξιός πολιτικός που διακηρύσσει ότι «δεν υπάρχει ισραηλινή κατοχή στην Δυτική Οχθη διότι δεν έχει υπάρξει ποτέ παλαιστινιακό κράτος». Που αναφερόμενος στους παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους διακηρύσσει τη ναζιστική αρχή: «Οι τρομοκράτες πρέπει να σκοτώνονται, όχι να απελευθερώνονται». Που υπόσχεται στον αφιονισμένο ακροδεξιό όχλο ένα «νέο Βιετνάμ» στο Ιράν.
Σ’ αυτόν απευθύνονταν ζητώντας εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΣΑ του ΟΗΕ για την Κύπρο! Ακριβώς όπως ο Μπένετ σέβεται τα ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη. Αν ο Ερντογάν δεν βρισκόταν σε μια διαδικασία επαναπροσέγγισης με το Ισραήλ, είναι σίγουρο ότι θα τους απαντούσε ανάλογα. Αλλά ούτε τον Μπένετ ακούσαμε να αφήνει τον παραμικρό υπαινιγμό, όχι μόνο για το Κυπριακό ως πρόβλημα κατοχής (αυτό κανένας σιωνιστής πολιτικός δεν θα το πει ποτέ), αλλά ούτε για τις πρόσφατες ενέργειες της Τουρκίας (π.χ. το σχέδιο εποικισμού της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων). Πέταξε ένα γενικόλογο «αναγνωρίζουμε τις απειλές στην περιοχή και τις προκλήσεις, ανησυχούμε για την ασφάλεια» (το οποίο πήγαινε στο Ιράν και όχι στην Τουρκία) και φρόντισε να υπογραμμίσει το σημαντικό για τους σιωνιστές: «Μοιραζόμαστε κοινές αξίες για την ευημερία, την ασφάλεια και την ελευθερία». Κατέστησε έτσι τους Μητσοτάκη και Αναστασιάδη συνένοχους στο διαρκές σιωναζιστικό έγκλημα κατά του παλαιστινιακού λαού.
ΥΓ. Μητσοτάκης και Αναστασιάδης δέχτηκαν να γίνει η τριμερής στην Ιερουσαλήμ, παραβιάζοντας και στο συμβολικό επίπεδο τις αποφάσεις του ΟΗΕ, που αναγνωρίζει ειδικό καθεστώς στην πόλη, ενώ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ δέχεται το Τελ Αβίβ.
