Η διαδήλωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και την Αντίστασή του, που έγινε χθες στην Αθήνα, ίσως να ήταν η ογκωδέστερη που έγινε σε ευρωπαϊκή πόλη. Ενα ανθρώπινο ποτάμι διέσχισε μια απόσταση κάμποσων χιλιομέτρων, από το Σύνταγμα μέχρι τη σιωναζιστική πρεσβεία στην Κηφησίας και Κατεχάκη.
Ο ακριβής αριθμός των διαδηλωτών δεν μπορεί να υπολογιστεί. Εκτιμήσεις συντρόφων κάνουν λόγο για ένα πλήθος μεταξύ δέκα και δώδεκα χιλιάδων ανθρώπων. Πρέπει, όμως, να πάρουμε υπόψη μας ότι ο αριθμός των διαδηλωτών μεταβαλλόταν στις ώρες που κράτησε η πορεία. Παλαιστίνιοι συγκεντρώθηκαν εξαρχής έξω από τη σιωναζιστική πρεσβεία και περίμεναν να φτάσει εκεί η πορεία. Ανθρωποι που αδυνατούσαν να βαδίσουν μια τόσο μεγάλη απόσταση πήραν το μετρό, κατέβηκαν στην Πανόρμου και ενώθηκαν από εκεί με την πορεία.
Η αριθμητική πραγματικά δεν έχει σημασία. Εμείς δε θυμόμαστε άλλη τόσο ογκώδη διαδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Σε μια χώρα που κατακλύζεται από τη βρόμικη προπαγάνδα των σιωναζιστικών επιτελείων, δόθηκε η δέουσα απάντηση. Κι ένα μήνυμα στον Μητσοτάκη, που δεν τόλμησε τελικά να μεταβεί στη σιωνιστική οντότητα, έντρομος μπροστά στην προοπτική να εκληφθεί η κίνησή του ως στενή συστράτευση με τους εγκληματίες πολέμου, μια μέρα μετά τη σφαγή στο νοσοκομείο Αλ Αχλί της Γάζας.
Οι μπάτσοι, εκτελώντας εντολές, ψέκασαν και έριξαν χημικά στην πορεία, έξω από τον κλοιό με τις κλούβες που είχαν σχηματίσει σε μια περίμετρο πολλά μέτρα μακριά από τη σιωνιστική πρεσβεία. Εντελώς απρόκλητα. Χωρίς να συμβεί απολύτως τίποτα. Θέλησαν μ’ αυτόν τον τρόπο να στείλουν τρομοκρατικό μήνυμα στους διαδηλωτές που ακολουθούσαν, ώστε να μην ολοκληρώσουν την πορεία, να μαζέψουν τα πανό και να κάνουν μεταβολή. Δεν πέτυχαν απολύτως τίποτα. Κανείς δεν λιγοψύχησε, όλα τα μπλοκ, με τελευταίο αυτό της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, ολοκλήρωσαν την πορεία φωνάζοντας μαχητικά συνθήματα αλληλεγγύης.
Σε συγκέντρωση και πορεία είχαν καλέσει αρχικά τα συνδικάτα που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ. Αυτά είχαν και την ευθύνη της συγκέντρωσης που έγινε στο Σύνταγμα. Ακολούθησαν καλέσματα από συνδικάτα που δεν πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ, από πολιτικές οργανώσεις, φοιτητικούς συλλόγους, συλλογικότητες αλληλεγγύης. Ετσι, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η διαδήλωση είχε παλλαϊκό χαρακτήρα. Ηταν μια διαδήλωση αλληλεγγύης στον αδελφό παλαιστινιακό λαό και στον αγώνα του για λευτεριά και ανεξαρτησία.
