Σε δημοσίευμά μας στις 26/1, όπως και σε τόσα άλλα σχετικά δημοσιεύματα στο παρελθόν, αναφέραμε τα τεράστια προβλήματα στην εκπαίδευση λόγω της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας: τα χιλιάδες καθημερινά κρούσματα σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, τα πρωτόκολλα του αίσχους που είναι πρωτόκολλα υπερμετάδοσης του ιού και όχι ανάσχεσης, την αγωνία γονιών και μαθητών που έχει σαν αποτέλεσμα την υπολειτουργία των τμημάτων, παρά τη μαγική εικόνα του υπουργείου Παιδείας ότι όλα βαίνουν καλώς στη διά ζώσης εκπαίδευση γιατί εφαρμόζεται το διευρυμένο τέστινγκ, την ταλαιπωρία μαθητών, γονιών και μαθητών, κ.λπ. Μια ψυχοφθόρος κατάσταση γενικώς, που παράγει συνεχώς κρούσματα και θύματα, γιατί η κυβέρνηση έχει επιλέξει να χρησιμοποιήσει και τα ανοιχτά σχολεία, σε περίοδο έξαρσης του πανδημικού κύματος, για να επιτύχει τον στρατηγικό της στόχο, την ανοσία αγέλης με νόσηση μετά την αποτυχία του πολυδιαφημισμένου εμβολιαστικού της προγράμματος.
Πληροφορούμαστε ότι και στη Γαλλία, που δεν ισχύουν τα ίδια πρωτόκολλα του 50%+1 για να κλείσει ένα τμήμα, αλλά που εφαρμόζεται και εκεί η πολιτική των ανοιχτών σχολείων στην περίοδο έξαρσης της πανδημίας, με «αυτοδιαγνωστικούς ελέγχους» τρεις φορές την εβδομάδα σε περίπτωση επαφής με κρούσμα (η στρατηγική της ανοσίας αγέλης σε αυτήν τη φάση δεν είναι επινόηση μόνο της «δικής μας» κυβέρνησης του κεφαλαίου), ο εκπαιδευτικός κόσμος έχει φθάσει στα όριά του.
Γι’ αυτό και κατέβηκε σε μαζική απεργία (τα συνδικάτα αναφέρουν ότι απήργησε το 75% των δασκάλων στα δημοτικά και το 62% των καθηγητών στα γυμνάσια-λύκεια) και διαδηλώσεις.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι γάλλοι εκπαιδευτικοί ζητούν από την κυβέρνηση μάσκες υψηλής προστασίας FFP2 και να σταματήσει να αλλάζει τους κανόνες τόσο συχνά, ενώ στα πανό των εκπαιδευτικών αναγράφονταν και συνθήματα όπως «Σταματήστε την αδιαφορία» και «Εχουμε κουραστεί από τα τεστ».
Αναφέρεται επίσης ότι εκπαιδευτικοί, γονείς και διευθυντές σχολείων προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στις αλλαγές των κανονισμών σχετικά με την Covid στα σχολεία. Οι νέοι κανόνες για τα τεστ, που ανακοινώθηκαν πριν από το τέλος των διακοπών των Χριστουγέννων, αλλά έκτοτε έχουν τροποποιηθεί δύο φορές, εντείνουν την οργή. «Εχουμε φθάσει σε τέτοιο επίπεδο αγανάκτησης, κούρασης και θυμού που δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να οργανώσουμε μια απεργία για να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση», δήλωσε η επικεφαλής συνδικαλιστικής ένωσης Ελιζαμπέτ Αλέν-Μορενό.
Συμπέρασμα: στον καπιταλισμό οι εργαζόμενοι θεωρούνται αναλώσιμο είδος, ακόμη και σε περιόδους πανδημίας, όπου υποτίθεται αγαθά, όπως η δημόσια υγεία και η παρεχόμενη εκπαίδευση με όρους ασφάλειας και προστασίας της ζωής, αποτελούν πρώτη προτεραιότητα.
