Σαν τα… κοτόπουλα εξοντώνονται οι Αμερικάνοι και οι κυβερνητικοί στρατιώτες στο Ιράκ. Οι νεκροί Αμερικάνοι ξεπέρασαν αισίως τους 2.000 και να οι πλερέζες από τον πλανητάρχη και την παρέα του, που βλέπουν ότι ο πόλεμος φθοράς του αντάρτικου αποδεικνύεται πολύ πιο ανθεκτικός απ’ όσο προέβλεπαν.
Ομως ο Μπους δεν «κωλώνει»: «Ξέρω ότι είναι μια περίοδος δοκιμασίας των στρατιωτικών μας δυνάμεων», δήλωσε σε γεύμα των ενόπλων δυνάμεων, συμπληρώνοντας ότι «ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε τη θυσία αυτών που έπεσαν στην μάχη είναι να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας και να θέσουμε τα θεμέλια της ειρήνης με την επέκταση της ελευθερίας»! Κάτι τέτοια λέει ο πανμέγιστος και έχει κατρακυλήσει η δημοτικότητά του στο 32%, ενώ πάνω από τους μισούς Αμερικάνους (53%) πιστεύουν τώρα πια ότι ο πόλεμος ήταν λάθος.
Ισως κάποιος σκεφτεί ότι τελικά δεν του κακοπέφτει και τόσο του Μπους για την ώρα. Η πολεμική μηχανή δουλεύει στο φουλ δίνοντας μια ανάσα στην αμερικάνικη οικονομία, οι Αμερικάνοι «παίζουν» σχεδόν μόνοι τους στη Μέση Ανατολή και η εσωτερική αγανάκτηση ακόμα ελέγχεται. Αν σκοτώθηκαν και μερικές χιλιάδες… αναλώσιμοι, τί να κάνουμε; Για το καλό της ελευθερίας, ρε γαμώτο!
Ομως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Γιατί όσο καταρρακώνεται το γόητρο της αμερικάνικης «αυτοκρατορίας» στο Ιράκ, όσο εξακολουθούν να αποστέλονται φέρετρα στη «μαμά πατρίδα», θα φτάσει η ώρα που τα πράγματα δε θα μπορούν να συνεχιστούν όπως σήμερα. Ισως αυτό να πάρει χρόνια (πόσα χρόνια δεν περίμεναν μέχρι να χάσουν οι Αμερικάνοι στο Βιετνάμ;), αλλά θα είναι μια ήττα τεράστιας σημασίας για όλους όσοι εξακολουθούν να αγωνίζονται και να μη ψαρώνουν μπροστά στο χιλιόχρονο Ράιχ του Αδόλφου Μπους και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.