Χιλιάδες Βρετανοί στρατιώτες έχουν φύγει από τις μονάδες τους χωρίς άδεια από το 2003, γιατί ο στρατός είναι απρόθυμος να αναγνωρίσει τη σοβαρότητα των ψυχικών διαταραχών που τους έχει προκαλέσει η συμμετοχή τους στον πόλεμο του Ιράκ, σύμφωνα με ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας «Independent» (26/3/06).
Το βρετανικό υπουργείο Αμυνας υπολογίζει σε 10.000 περίπου τις περιπτώσεις λιποταξίας από την εισβολή στο Ιράκ το 2003 και σε 1.100 τους στρατιώτες που διώκονται σήμερα από το στρατό.
Στην εκπομπή «Πανόραμα» του BBC μίλησε ένας στρατιώτης που έφυγε από τη μονάδα του χωρίς άδεια – αδίκημα που τιμωρείται με ισόβια φυλάκιση – επειδή αρνήθηκαν να του δώσουν άδεια, παρόλο που υπέφερε από άσχημες αναμνήσεις και αϋπνία από τότε που είδε να σκοτώνεται ένας φίλος του κατά τη διάρκεια περιπόλου. Αποφάσισε να λιποτακτήσει όταν απορρίφθηκε η αίτησή του για απόλυση, παρόλο που είχε υπηρετήσει την καθορισμένη 12μηνη θητεία συν εξι μήνες παράταση.
«Τα παιδιά επιστρέφουν από το Ιράκ –είπε – με ψυχικά τραύματα και δεν έχουν ιδέα πώς να τα αντιμετωπίσουν. Να ζητήσεις βοήθεια από το στρατό για προβλήματα ψυχικής υγείας είναι αδιανόητο. Οταν επέστρεψα από το Ιράκ, η συμπεριφορά μου ήταν διαφορετική. Βρήκα δυσκολίες στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Κλείστηκα στον εαυτό μου. Το μόνο που έκανα ήταν να κάθομαι μέσα και να πίνω όλη μέρα. Είναι πολύ δύσκολο να ζητήσεις βοήθεια. Ο στρατός σε διδάσκει να είσαι σοβαρός, να τα έχεις καλά με όλους και να περνάς απαρατήρητος. Αν ζητήσεις βοήθεια, γίνεσαι πρόβλημα και στο στρατό δεν αρέσουν τα προβλήματα. Σου βάζουν στο μυαλό ότι πρέπει να είσαι ο άντρακλας, που δεν κάνει λάθη και μπορεί να αντιμετωπίσει οτιδήποτε του συμβεί. Αν πεις ότι έχεις ένα πρόβλημα, θα υποστείς τις συνέπειες».
Την περασμένη χρονιά, η βρετανική βουλή ψήφισε να διατηρηθεί η ποινή της ισόβιας φυλάκισης για τους λιποτάκτες, όμως η λιποταξία έχει γίνει τόσο διαδεδομένο φαινόμενο, ώστε δημιουργήθηκε ειδική γραμμή υποστήριξης, που προσφέρει νομική και ψυχολογική υποστήριξη σε όσους ζητήσουν βοήθεια.
