Μετά το Νεπάλ, όπου το μαοϊκό αντάρτικο έχει κατακτήσει ρόλο – κλειδί στις πολιτικές εξελίξεις, και στη γειτονική Ινδία η δράση των μαοϊκών ανταρτών εξελίσσεται σε μεγάλο πονοκέφαλο για την ινδική κυβέρνηση.
Σύμφωνα με την «Ουάσιγκτον Ποστ», οι τακτικοί μαχητές του είναι περίπου 10.000 και οι υποστηρικτές του μερικές εκατοντάδες χιλιάδες. Οι αντάρτες είναι γνωστοί με το όνομα Ναξαλίτες, από την πόλη Ναξαλμπάρι της ανατολικής Ινδίας, απ’ όπου ξεκίνησε το κίνημα το 1967. Τα τελευταία 7 χρόνια έχουν επεκτείνει τη δράση τους σε 13 από τα 28 κρατίδια της Ινδίας. Εφοδιασμένοι με αυτοσχέδιες βόμβες και όπλα που αρπάζουν από αστυνομικά τμήματα, πραγματοποιούν όλο και πιο τολμηρές επιθέσεις, όπως την κατάληψη ενός τρένου για 12 ώρες στο ανατολικό κρατίδιο Jharkhand τον περασμένο Μάρτιο.
Επίσης, σε μερικές απομακρυσμένες περιοχές λειτουργούν ως παράλληλη κυβέρνηση, με δικά τους δικαστήρια και αστυνομία. Τον περασμένο μήνα, ο πρωθυπουργός της Ινδίας χαρακτήρισε το κίνημα των Ναξαλιτών ως «τη μεγαλύτερη πρόκληση για την εσωτερική ασφάλεια που αντιμετώπισε ποτέ η χώρα», θεωρώντας το δηλαδή πιο επικίνδυνο ακόμη και από την εξέγερση στο Κασμίρ που ταλανίζει χρόνια τώρα το ινδικό κράτος.
Το μαοϊκό αντάρτικο και η πολιτική επιρροή του αναπτύσσονται συνεχώς, καθώς τροφοδοτούνται από την αντικυβερνητική εχθρότητα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση στις αγροτικές περιοχές. Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της κατάργησης των επιδοτήσεων που επέβαλαν η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ινδία έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τη φτωχή αγροτιά, που αναγκάζεται τώρα να πληρώνει πολύ περισσότερα χρήματα για την αγορά φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων και σπόρων, ενώ το εισόδημά της, με την μείωση ή την κατάργηση των επιδοτήσεων, παρουσιάζει σημαντική πτώση. Από τον περασμένο Ιούνιο, περισσότεροι από 470 αγρότες της βαμβακοπαραγωγικής περιοχής Βιντάρμπχα του κρατιδίου Μαχαράστρα της δυτικής Ινδίας οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία, επειδή δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα χρέη που τους στραγγαλίζουν. Κατά μέσο όρο αυτοκτονούν τρεις αγρότες την ημέρα.
Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση στο γειτονικό κρατίδιο Αντρα Πραντές, όπου αυτοκτόνησαν περισσότεροι από 4.000 βαμβακοπαραγωγοί τα δύο τελευταία χρόνια. Ανάλογα νούμερα αυτοκτονιών αγροτών αναφέρονται και στο νοτιότερο κρατίδιο της Ινδίας, Κεράλα. Οι περισσότεροι από τους αυτόχειρες θέτουν τέρμα στη ζωή τους, γιατί δεν μπορούν να αποπληρώσουν χρέη της τάξης των 200 – 500 δολαρίων, ποσό που αντιστοιχεί στο πενταπλάσιο του εισοδήματός τους.
