Με μια πρωτοφανή στα χρονικά της ιστορίας του απόφαση, ο Αραβικός Σύνδεσμος ενέκρινε την περασμένη Κυριακή μια σειρά οικονομικών κυρώσεων κατά της Συρίας ως απάντηση στη συνεχιζόμενη καταστολή από το καθεστώς Ασαντ και την άρνησή του να προχωρήσει το ειρηνευτικό σχέδιο που πρόσφατα εμφανιζόταν να έχει αποδεχτεί. Μόνο τρία κράτη (μεταξύ των οποίων το Ιράκ και ο Λίβανος) δεν ψήφισαν τις κυρώσεις, που περιλαμβάνουν πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων των αξιωματούχων του καθεστώτος, απαγόρευση ταξιδιού στα αραβικά κράτη των κυβερνητικών στελεχών και τερματισμό οικονομικών δοσοληψιών με την κεντρική τράπεζα της Συρίας.
Η αλήθεια είναι ότι τα αμερικανόδουλα καθεστώτα του Αραβικού Συνδέσμου δεν κόπτονται για το καλό του συριακού λαού που στενάζει κάτω από τη μπότα του καθεστώτος Ασαντ, ο οποίος εξακολουθεί να κατεβαίνει σε διαδηλώσεις στη Ντεράα, τη Χομς, τη Χάμα, τα προάστια της Δαμασκού και αλλού. Τα αμερικάνικα συμφέροντα στην περιοχή εξυπηρετούν, όμως αυτό σε καμιά περίπτωση δε δικαιώνει το καθεστώς Ασαντ που εξακολουθεί να μακελεύει τους διαδηλωτές.
Οσο περνάει ο καιρός, το καθεστώς θα ζορίζεται όλο και περισσότερο, όχι μόνο λόγω της πίεσης από το εξωτερικό, αλλά και από τις συγκρούσεις στο εσωτερικό. Η επίθεση σε συριακή αεροπορική βάση την προηγούμενη Πέμπτη, κοντά στην πόλη Χομς, με 10 νεκρούς (μεταξύ των οποίων και έξι πιλότοι από την αφρόκρεμα των στελεχών της πολεμικής αεροπορίας), και η έκρηξη βόμβας στην επαρχία Ντεράα, που κόστισε τη ζωή σε εφτά ασφαλίτες, την περασμένη Τετάρτη, είναι ορισμένα από τα γεγονότα που σηματοδοτούν την ένταση των πολεμικών επιχειρήσεων μεταξύ του συριακού στρατού και των λιποτακτών που έχουν συγκροτήσει το δικό τους στρατό που αντιμάχεται το καθεστώς.
Με τον εμφύλιο να βρίσκεται σε εξέλιξη, η κατάσταση περιπλέκεται από την επιθετική στάση της Τουρκίας, η οποία επέβαλε και αυτή οικονομικές κυρώσεις στη Συρία την περασμένη Τετάρτη. Ομως, η δυσκολία των ιμπεριαλιστών να επέμβουν αποτυπώνεται στα λόγια του επικεφαλής του γραφείου διπλωματικής ασφαλείας του υπουργείου Πολέμου των Σιωνιστών, του Αμος Γκίλαντ, που υποστήριξε ότι ενδεχόμενη απομάκρυνση του Ασαντ από την εξουσία θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφική κρίση στο Ισραήλ, λόγω της επικράτησης πολλών ισλαμιστικών κυβερνήσεων στη γύρω περιοχή.