Μετά από 20 μέρες απεργίας, το Κογκρέσο των Νοτιοαφρικανικών Εργατικών Ενώσεων (COSATU) και το Ανεξάρτητο Εργατικό Συνέδριο (ILC) αποφάσισαν να αναστείλουν την απεργία και κάλεσαν τα σωματεία να δώσουν εντός 21 ημερών τις παρατηρήσεις τους πάνω στη συμφωνία που επιτεύχθηκε με την κυβέρνηση. Σε ανακοίνωσή του το COSATU ανέφερε ότι ο τερματισμός της απεργίας δεν σημαίνει ότι αποδέχτηκε και την κυβερνητική πρόταση (!) και προσπάθησε να δώσει κάποιες δικαιολογίες για την αποδοχή των αυξήσεων που έδινε η κυβέρνηση (7.5% στους μισθούς, αντί 8.6% που ζητούσαν τα συνδικάτα και 800 ραντ –110 δολάρια– μηνιαίο στεγαστικό επίδομα, αντί 1.000).
Το ζήτημα είναι ότι από την αρχή δεν ήθελαν την απεργία αυτή κι όπως είχε από τις 27 Αυγούστου δηλώσει ο Γενικός Γραμματέας του COSATU, Ζουελινζίμα Βάβι (σύμφωνα με το Αλ Τζαζίρα), η ομοσπονδία δεν ήθελε την απεργία και είχε προτείνει στους δημόσιους υπαλλήλους να δεχτούν την πρόταση της κυβέρνησης, όμως την υποστήριξε αναγκαστικά για να είναι «πιστή στα μέλη της». Μάλιστα, την ίδια μέρα που έληξε η απεργία (την περασμένη Δευτέρα, 6/9) το COSATU εξέδωσε ανακοίνωση κατά της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται, με αφορμή το περιστατικό τραυματισμού μιας νοσοκόμας στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Η λήξη της απεργίας στο Δημόσιο τη στιγμή που βρίσκονται σε εξέλιξη και άλλοι απεργιακοί αγώνες (π.χ. των μεταλλεργατών, που βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με τους καπιταλιστές) απετέλεσε μια ακόμα χαμένη ευκαιρία να ενωθούν οι εργατικοί αγώνες, όμως ας μην είμαστε και πολύ σίγουροι ότι η οργή των εργατών κόπασε. Η έκρηξη της ανεργίας (στο 30%) και η εκτεταμένη φτώχεια (που αγγίζει το μισό πληθυσμό της χώρας) αποτελούν τα καλύτερα εργαλεία για να ανάψει πάλι φωτιά στο μπαρούτι…
