Η απέλαση των τεσσάρων Ρώσων αξιωματικών που κρατούνταν από τις γεωργιανές Αρχές ως κατάσκοποι και υποκινητές τρομοκρατικών ενεργειών και η παράδοσή τους σε Ρώσους διπλωμάτες με τη μεσολάβηση του προεδρεύοντος του ΟΑΣΕ δε φαίνεται να εκτονώνει την οργή της Μόσχας και να οδηγεί στην άμεση άρση των οικονομικών κυρώσεων που επέβαλε σε βάρος της Γεωργίας. Αντίθετα, ο Ρώσος πρόεδρος διατηρεί τους τόνους ψηλά και φαίνεται αποφασισμένος να συνεχίσει την πολιτική και οικονομική πίεση στη φιλοαμερικάνικη κυβέρνηση της Γεωργίας, επιδιώκοντας να της δείξει ότι δεν μπορεί να αγνοεί και πολύ περισσότερο να προκαλεί και να εκβιάζει τη Μόσχα, αλλά και να τη στριμώξει στο ζήτημα της ένταξης στο ΝΑΤΟ, που, ως γνωστό, επιδιώκει. Απευθυνόμενος στη Δούμα στις 3 Οκτωβρίου προειδοποίησε τη γεωργιανή κυβέρνηση να μη χρησιμοποιεί τη «γλώσσα των προκλήσεων και των εκβιασμών» εναντίον της Ρωσίας και δήλωσε ότι κανείς δεν μπορεί ατιμωρητί να απειλεί τη Ρωσία.Την επόμενη μέρα η Δούμα επικύρωσε με συντριπτική πλειοψηφία την απόφαση της ρώσικης κυβέρνησης να αναστείλει όλες τις συγκοινωνιακές συνδέσεις από ξηρά, θάλασσα και αέρα με τη Γεωργία καθώς και την αποστολή από τα ταχυδρομεία εμβασμάτων από Γεωργιανούς που ζουν στη Ρωσία σε συγγενικά τους πρόσωπα στη Γεωργία. Υπολογίζεται ότι στη Ρωσία ζουν περίπου 1 εκατομμύριο Γεωργιανοί και ότι από τα 5 εκατομμύρια του πληθυσμού της Γεωργίας σημαντικό μέρος εξαρτάται οικονομικά από τα εμβάσματα αυτά. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, δήλωσε ότι οι οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Γεωργίας θα συνεχιστούν και μετά την απέλαση των τεσσάρων Ρώσων αξιωματικών, παρά την έκκληση του προεδρεύοντος του ΟΑΣΑ, του Βέλγου υπουργού Εξωτερικών, για άμεση άρση των κυρώσεων.
Την ίδια μέρα, το ρώσικο υπουργείο Εξωτερικών, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Interfax, κάλεσε την Πολωνία να μην επιτρέψει την εγκατάσταση στο έδαφός της αμερικάνικης ή νατοϊκής βάσης πυραύλων, γιατί θα υπονομεύσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή, και την προειδοποίησε ότι στην αντίθετη περίπτωση θα αντιμετωπίσει αντίμετρα.
Ο ρώσικος ιμπεριαλισμός, με όπλο τον τεράστιο ενεργειακό πλούτο της χώρας του, επανακάμπτει δυναμικά, οικονομικά και πολιτικά, στη διεθνή σκηνή, κάνει όλο και πιο αισθητή την παρέμβασή του στα ανοιχτά ζητήματα, γεγονός που δεν μπορούν πλέον να αγνοούν ούτε οι ιμπεριαλιστές ανταγωνιστές του, ούτε οι παλιοί σύμμαχοί του, που νόμισαν ότι βρήκαν ασφαλές καταφύγιο στη αγκαλιά των Αμερικάνων και της Δύσης και ότι η ξεδοντιασμένη ρώσικη αρκούδα δεν αποτελεί πλέον απειλή γι αυτούς.
