Στις 13 Ιουλίου μεταδόθηκε ότι από επίθεση με παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο σε σημείο ελέγχου στην Αρ – Ρουσταμίγια, όπου αμερικάνοι στρατιώτες μοίραζαν καραμέλες και παιχνίδια σε παιδιά, σκοτώθηκαν 32 παιδιά και ένας αμερικάνος στρατιώτης. Το στυγερό έγκλημα αποδόθηκε στην ιρακινή αντίσταση και τα παπαγαλάκια της αμερικάνικης προπαγάνδας επαναλάμβαναν ότι οι αντάρτες χτυπούν τώρα κυρίως παιδιά και άμαχους. Τις επόμενες μέρες πρώτα η οργάνωση του Ζαρκάουι και στη συνέχεια με κοινή ανακοίνωσή τους οι μεγαλύτερες οργανώσεις της ιρακινής αντίστασης ξεκαθάρισαν ότι δεν έχουν σχέση μ’ αυτό το έγκλημα και κατήγγειλαν ότι πίσω απ’ αυτό βρίσκεται ο αμερικάνικος στρατός, με σκοπό τη συκοφάντηση της ιρακινής αντίστασης. Τα παπαγαλάκια φυσικά ούτε έμαθαν ούτε είδαν τίποτα στα ισλαμικά πρακτορεία (jihad unspun και al – basrah) που μετέδωσαν τις ανακοινώσεις αυτές μαζί με άλλα αποκαλυπτικά στοιχεία γι αυτό το έγκλημα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ που μεταδόθηκε από το Al – bashrah στις 16 Ιουλίου, αξιωματικός της τροχαίας, που ζήτησε να μην αναφερθεί το όνομά του, δήλωσε ότι οι αμερικάνοι στρατιώτες απομακρύνθηκαν οδηγώντας με υπερβολική ταχύτητα λιγότερο από ένα λεπτό πριν από την έκρηξη. Μετά την έκρηξη δεν επέστρεψαν στο σημείο που έγινε, αλλά συνέχισαν το δρόμο τους.
Ενας αξιωματικός της Πυροσβεστικής, που ζήτησε επίσης να παραμείνει ανώνυμος, δήλωσε ότι η έκρηξη ήταν εξαιρετικά ισχυρή και προκάλεσε ένα μεγάλο κρατήρα στο έδαφος, κάτι που δεν συμβαίνει με τα παγιδευμένα αυτοκίνητα που ανατινάζουν οι αντάρτες, γιατί χρησιμοποιούν ρώσικη ΤΝΤ, που υπήρχε στο οπλοστάσιο του ιρακινού στρατού, η οποία προκαλεί έκρηξη προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω. Όταν ο ίδιος αξιωματικός ρωτήθηκε από τον ανταποκριτή του πρακτορείου Mafkarat al – Islam τι εννοεί και αν κατηγορεί τους Αμερικάνους ότι προκάλεσαν την έκρηξη, απάντησε: «Ο διοικητής της τροχαίας της περιοχής, ο Αχμάντ Καμάλ, απολύθηκε εξαιτίας της δήλωσής του μια ώρα μετά την έκρηξη ότι πίσω απ’ αυτήν βρίσκονται οι Αμερικάνοι».
Την εκτίμηση αυτή ενισχύουν οι μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής που έγινε η έκρηξη. Σύμφωνα μ’ αυτές, αρχικά οι αμερικάνοι στρατιώτες απέκλεισαν το δρόμο με το πρόσχημα ότι ένα όχημα (ένα ΚΙΑ) παρκαρισμένο στο δρόμο ήταν παγιδευμένο με εκρηκτικά. Έπειτα άρχισαν να μοιράζουν γλυκά και σχολικές τσάντες για να προσελκύσουν τα παιδιά. Όταν κάποιοι κάτοικοι, φοβούμενοι για τα παιδιά τους, τους ρώτησαν για το ΚΙΑ, οι αμερικάνοι στρατιώτες απάντησαν ότι ο συναγερμός ήταν παραπλανητικός και ότι δεν υπήρχε καμιά βόμβα, όμως δύο απ’ αυτούς παρέμειναν δίπλα στο αυτοκίνητο. Η είδηση για τα γλυκά και τις τσάντες διαδόθηκε αμέσως και άρχισαν να μαζεύονται παιδιά και από γειτονικούς δρόμους. Ύστερα από δεκαπέντε λεπτά περίπου, οι αμερικάνοι στρατιώτες έκαναν ένα σωρό στη μέση του δρόμου με τα γλυκά και τις τσάντες που είχαν απομείνει και έφυγαν οδηγώντας με ξέφρενη ταχύτητα και χτυπώντας τέσσερα παιδιά με το όχημά τους. Δευτερόλεπτα αργότερα, το ΚΙΑ ανατινάχτηκε σκοτώνοντας 32 και τραυματίζοντας 10 παιδιά. Οι κάτοικοι ανέφεραν επίσης, σε αντίθεση με την ανακοίνωση του αμερικάνικου στρατού, ότι δεν υπήρξαν απώλειες ή τραυματισμοί αμερικάνων στρατιωτών, γιατί οι τελευταίοι είχαν εγκαταλείψει το δρόμο δευτερόλεπτα πριν από την έκρηξη.
Πόσες, άραγε, παρόμοιες προβοκάτσιες έχουν στήσει οι Αμερικάνοι σε βάρος της ιρακινής αντίστασης, οι οποίες δεν θα βγουν ποτέ στο φως της δημοσιότητας; Ας είμαστε, λοιπόν, πιο προσεκτικοί, κι ας μην βιαζόμαστε να καταπίνουμε ό,τι μας σερβίρει η αμερικάνικη προπαγάνδα και τα παπαγαλάκια της.