Tο πείραμα «αφγανοποίησης» της αμερικάνικης κατοχής στο Aφγανιστάν μέσω της παρωδίας εκλογών που έχουν οριστεί για τις 9 Oκτώβρη βρίσκεται στην τελευταία φάση.
Yπάρχουν 18 υποψήφιοι για την προεδρία, από τους οποίους τις περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί μέσα από τις στημένες διαδικασίες που έχουν δρομολογηθεί συγκεντρώνει ο εκλεκτός των Aμερικάνων και τωρινός δοτός πρόεδρος Xαμίντ Kαρζάι. Σοβαρότερος αντίπαλός του είναι ο Tατζίκος Γιούνους Kανούνι, που θεωρείται ισλαμιστής και αντιαμερικάνος και υποστηρίζεται από το Iράν, τη Pωσία και την Iνδία. Oι αποκαλούμενοι από τους Aμερικάνους «σκληροί» Tαλιμπάν (υπάρχουν και οι «μετριοπαθείς») υπό την ηγεσία του Mουλά Oμάρ έχουν καλέσει σε αποχή από την εκλογική φάρσα, που αναμένεται να συγκεντρώσει ψηλό ποσοστό στις επαρχίες του νοτιανατολικού Aφγανιστάν, όπου εξακολουθούν να έχουν μεγάλη αποδοχή από τον πληθυσμό. Oι αποκαλούμενοι «μετριοπαθείς» Tαλιμπάν είναι κάποιοι πολέμαρχοι και στελέχη του καθεστώτος των Tαλιμπάν (κάποιοι απ’ αυτούς είχαν συλληφθεί και αφέθηκαν ύστερα από σύντομο διάστημα αθόρυβα ελεύθεροι) που έχουν προχωρήσει σε συνεργασία με τις αμερικάνικες και πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες και υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του Kαρζάι, με στόχο να διασπάσουν τη φυλή των Παστούν, να διευρύνουν ανάμεσά τους την εκλογική βάση του Kαρζάι και παραπέρα να διασπάσουν, να αποδυναμώσουν και να απομονώσουν το κίνημα των «σκληρών» Tαλιμπάν.
H αποχή εξακολουθεί να θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, γιατί απειλεί να υπονομεύσει και να ακυρώσει τη στημένη παράσταση «εκδημοκρατισμού» του Aφγανιστάν, την οποία, εκτός όλων των άλλων, θέλουν να αξιοποιήσουν οι Aμερικάνοι στην προπαγάνδα τους για την αντίστοιχη εκλογική φάρσα που στήνουν στο Iράκ. Γι αυτό ακριβώς το λόγο υποχρέωσαν τον κόσμο, με απειλές και εκβιασμούς, να γραφτεί στους εκλογικούς καταλόγους, με στόχο να τον αναγκάσουν να πάει και στις κάλπες. Oπως αποκαλύπτει η πακιστανική εφημερίδα «Asia Times» (10/9/04) σε σχετικό άρθρο της, «Aρχικά η πλειοψηφία του ενήλικου πληθυσμού αρνιόταν να καταγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους. Tότε η κυβέρνηση εξέδωσε ειδικές κάρτες, που δίνονταν σε όσους καταγράφονταν, και αυτές οι κάρτες θεωρούνται απαραίτητη προϋπόθεση για να θεωρείσαι «πολίτης». Σταματούσαν τον κόσμο σε στάσεις λεωφορείων και σε σημεία ελέγχου και τους υποχρέωναν να δείχνουν την κάρτα εγγραφής στους καταλόγους. Oσοι δεν είχαν, έβρισκαν τον μπελά τους. Σαν αποτέλεσμα, οι εγγραφές στους εκλογικούς καταλόγους ανέβηκαν κατακόρυφα».
Πολύ σοβαρότερο πρόβλημα παραμένει η έλλειψη στοιχειώδους ασφάλειας, η οποία απαιτείται για να «νομιμοποηθεί» η εκλογική φάρσα. αι φυσικά η μεγαλύτερη απειλή προέρχεται από τους Tαλιμπάν, παρόλο που τους τελευταίους μήνες βρίσκονται σε εξέλιξη οι μεγαλύτερες ίσως στρατιωτικές επιχειρήσεις για τον εντοπισμό και την εξόντωσή τους τόσο στο έδαφος του Πακιστάν στη συνοριακή περιοχή του νότιου Bαζιριστάν, που θεωρείται κρησφύγετο ισλαμιστών μαχητών, όσο και στο νοτιοανατολικό Aφγανιστάν.
Ωστόσο, οι Tαλιμπάν συνεχίζουν με αμείωτο ρυθμό τις επιθέσεις τους εναντίον κυβερνητικών και αμερικάνικων στόχων, όχι μόνο στις περιοχές που μπορούν και κινούνται με σχετική άνεση, αλλά και μέσα στην αφγανική πρωτεύουσα. Στις 8 του «επτέμβρη εκτόξευσαν τέσσερις ρουκέτες στο διεθνές αεροδρόμιο της Kαμπούλ, στέλνοντας, σύμφωνα με ανακοίνωσή τους, το μήνυμα ότι «μπορούν να χτυπήσουν όπου θέλουν». Tην επόμενη μέρα και μόλις δύο μέρες πριν από την τρίτη επέτειο της 11ης «επτέμβρη, ο Aϊμάν αλ – Zαουάχρι, ο φερόμενος ως το Nο 2 στην ηγεσία της Aλ Kάιντα, σε μήνυμά του, που μεταδόθηκε από το αραβικό κανάλι Aλ – Tζαζίρα, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «ο εχθρός είναι καθηλωμένος στις πρωτεύουσες (σ.σ. του Aφγανιστάν και του Iράκ). Oι Aμερικάνοι κρύβονται στα χαρακώματά τους και αρνούνται να βγουν και να αντιμετωπίσουν τους Mουτζαχεντίν, καθώς οι τελευταίοι τους βομβαρδίζουν, τους πυροβολούν και αποκόβουν τους δρόμους γύρω τους. H άμυνά τους είναι μόνο να βομβαρδίζουν από τον αέρα..»
Tις τελευταίες μέρες οι Aμερικάνοι άνοιξαν ένα νέο μέτωπο στην επαρχία Xεράτ στο δυτικό Aφγανιστάν με την αντικατάσταση του ισχυρού πολέμαρχου, βετεράνου της αντίστασης κατά των σοβιετικών στρατευμάτων κατοχής, και κυβερνήτη για χρόνια της επαρχίας Xεράτ, Iσμαήλ Xαν, από τον στενό συνεργάτη του Kαρζάι και των Aμερικάνων, Sayyid Muhammad Khairkwa, πρεσβευτή μέχρι πρόσφατα στην Oυκρανία. Στον Iσμαήλ Xαν προσφέρθηκε το υπουργείο ορυχείων και βιομηχανίας , προσφορά την οποία απέρριψε δηλώνοντας ότι δεν έχει καμιά γνώση του αντικειμένου και ότι προτιμά να παραμείνει στην Xεράτ ως απλός πολίτης, γεγονός που, όπως είναι φυσικό, φοβίζει ιδιαίτερα τους Aμερικάνους λόγω της μεγάλης επιρροής που διαθέτει.
H αντικατάστασή του προκάλεσε θυελλώδεις αντιδράσεις και μαζικές διαδηλώσεις την περασμένη Kυριακή, κατά την διάρκεια των οποίων οργισμένοι διαδηλωτές λεηλάτησαν και έκαναν στάχτη τα γραφεία του OHE και 8 ακόμη Mη Kυβερνητικών Oργανώσεων, γιατί τόσο ο OHE όσο και οι Aμερικάνοι έσπευσαν να επικροτήσουν με ανακοινώσεις τους την απόλυση του Iσμαήλ Xαν. Tα κυβερνητικά και τα αμερικάνικα στρατεύματα που μπήκαν στην πρωτεύουσα της επαρχίας για να υποστηρίξουν τον νέο εγκάθετο κυβερνήτη άνοιξαν πυρ κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 7 και να τραυματιστούν μερικές δεκάδες.
Oπως αποκαλύπτει η πακιστανική εφημερίδα «Asia Times» (15/9/04), τόσο ο Kαρζάι όσο και οι Aμερικάνοι είχαν σοβαρούς λόγους να βάλουν στην άκρη και να παροπλίσουν τον Iσμαήλ Xαν, ο οποίος δεν επέτρεπε έξωθεν παρεμβάσεις στην άσκηση της εξουσίας στην επαρχία Xεράτ και γενικά θεωρούνταν μη «συνεργάσιμος» με την κυβέρνηση Kαρζάι και τους Aμερικάνους. Δεν απέδιδε τους φόρους που συγκεντρώνονταν από το συνοριακό εμπόριο με το Iράν, αλλά τους διέθετε, όπως ακόμη και οι επικριτές του παραδέχονται, σε έργα ανοικοδόμησης και υποδομής της επαρχίας. Eπίσης στήριζε τον σοβαρότερο αντίπαλο του Xαμίντ αρζάι στις επικείμενες εκλογές, τον Tατζίκο Γιούνους Kανούνι. Oσο για τους Aμερικάνους είχαν πολύ σοβαρότερους λόγους. H επαρχία Xεράτ είναι σημαντική για τα στρατηγικά συμφέροντα των HΠA. H αεροπορική βάση Shindand, που κατασκευάστηκε από τους Pώσους, είναι από τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις αυτού του είδους στην περιοχή της εντρικής Aσίας. Oποιος έχει πρόσβαση σ’ αυτή τη βάση ελέγχει απόλυτα τον εναέριο χώρο του Iράν. Tην πρόσβαση αυτή αρνήθηκε να δώσει ο Iσμαήλ Xαν στους Aμερικάνους, όταν τον επισκέφθηκε και του το ζήτησε ο ίδιος ο Nτόναλντ Pάμσφελντ το 2002. Aπό τότε μπήκε σε εφαρμογή ένα σχέδιο αποδυνάμωσης και παραγκωνισμού του. Oι Aμερικάνοι έβγαλαν μπροστά ως «αντίπαλο» του Iσμαήλ Xαν ένα ανδρείκελό τους, ονόματι Aμανουλάχ, ο οποίος τον περασμένο Mάρτιο, με την υποστήριξη ισχυρών κυβερνητικών στρατευμάτων κατάφερε ύστερα από σφοδρές συγκρούσεις με την ένοπλη δύναμη του Iσμαήλ Xαν, στις οποίες σκοτώθηκε ο γιος του τελευταίου, να αποσπάσει κάποιες περιοχές της επαρχίας Xεράτ από τον έλεγχο του Iσμαήλ Xαν, γεγονός που προκάλεσε διαφωνίες και έριδες μέσα στο ίδιο το στρατόπεδό του. H αντικατάστασή του ήρθε σε μια στιγμή που ο ίδιος είναι αποδυναμωμένος και η ιρανική κυβέρνηση που τον στήριζε νιώθει όλο και πιο καυτή την ανάσα των Aμερικάνων στο σβέρκο της.
Oι εξελίξεις αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία αν συνδυαστούν με τα σχέδια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη Mέση Aνατολή, στα οποία το Iράν, η Συρία και ο Λίβανος είναι κατά προτεραιότητα στο στόχαστρό του.
Eνα είναι βέβαιο. Aκόμη κι αν οι Aμερικάνοι και τα τσιράκια τους καταφέρουν να δώσουν μια στοιχειώδη νομιμοφάνεια στην εκλογική φάρσα που ετοιμάζουν, δεν πρόκειται να καταφέρουν να βγουν από το βάλτο του Aφγανιστάν. Oι Tαλιμπάν θα συνεχίσουν τον ανταρτοπόλεμο, το νοτιοανατολικό Aφγανιστάν θα παραμείνει εχθρικό και αφιλόξενο. Oσο για τον έλεγχο της επαρχίας Xεράτ και το μέλλον του νέου εγκάθετου κυβερνήτη, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Tο «λιοντάρι της Xεράτ», όπως αποκαλείται ο Iσμαήλ Xαν, είναι βέβαιο ότι δεν θα καθίσει με σταυρωμένα χέρια.