Η είδηση δεν απασχόλησε ούτε τα ψιλά των μεγαλύτερων ειδησεογραφικών πρακτορείων. «Δεν πουλάει», βλέπετε, ο εργατικός αγώνας, αν δεν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ιδιαίτερα αν είναι νικηφόρος. Ο λόγος για τις κινητοποιήσεις των εργατών της υφαντουργίας στο μακρινό Μπακγλαντές, που μετά από μικρή παύση μιας εβδομάδας συνεχίστηκε και έφερε την πρώτη νίκη, αναγκάζοντας τους καπιταλιστές να αποδεχτούν ορισμένα αιτήματα των απεργών. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Ο θάνατος μιας εργάτριας στο χώρο δουλειάς, την επομένη της Πρωτοχρονιάς, μετά την άρνηση της εργοδοσίας να της δώσει άδεια ασθενείας, ήταν η αφορμή για το ξέσπασμα απεργιών σε τουλάχιστον 20 εργοστάσια της πρωτεύουσας. Οι απεργοί απαίτησαν την κατάργηση της 12ωρης βάρδιας, των μαζικών απολύσεων και των συνθηκών σκλαβοπάζαρου με την άρνηση των εργοδοτών να δώσουν άδειες στους άρρωστους εργάτες. Προκειμένου να μην επαναληφθεί η εξέγερση του Μάη του 2006 και οι μαχητικές διαδηλώσεις του περασμένου Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση δεν έριξε λάδι στη φωτιά και οι εργατοπατέρες έσπευσαν να κλείσουν τις απεργίες, με μόνη τη δέσμευση από πλευράς κυβέρνησης να διαλευκανθεί η υπόθεση του θανάτου της άρρωστης εργάτριας εντός τριμήνου.
Το περασμένο Σάββατο, όμως, οι εργάτες της βιομηχανικής ζώνης Mirpur της πρωτεύουσας Ντάκα ξανακατέβηκαν στους δρόμους. Οπως μας πληροφορεί ο διαδικτυακός τόπος libcom.org (https://libcom. org/news/bangladeshi-garment-workers-out-again-escalating-15012008), οι εργάτες απαίτησαν να πληρώνονται τους μισθούς και τις υπερωρίες τους την πρώτη βδομάδα κάθε μήνα και να παίρνουν ειδικό επίδομα νυχτερινής εργασίας. Ζήτησαν επίσης να τους δίνεται μία μέρα ρεπό την εβδομάδα και κανένας εργάτης να μην απολύεται χωρίς να υπάρχουν βάσιμοι λόγοι. Οι απεργοί από τρία εργοστάσια μπλόκαραν την κεντρική λεωφόρο της πρωτεύουσας για 13 ώρες και ενώθηκαν με συναδέλφους τους από γειτονικά εργοστάσια. Μπροστά στον κίνδυνο εξάπλωσης της αναταραχής και μετά από τις πρώτες συγκρούσεις των εργατών με την αστυνομία την Κυριακή, οι καπιταλιστές δέχτηκαν να πληρώνουν τους μισθούς την πρώτη εβδομάδα του κάθε μήνα και τις υπερωρίες μέχρι την 25η μέρα, δεσμεύτηκαν να δίνουν τις άδειες ασθένειας και διακοπών και γενικά να εφαρμόζουν την εργατική νομοθεσία. Δεσμεύτηκαν επίσης να μην απολύουν χωρίς σοβαρό λόγο. Τα ίδια αιτήματα είχαν αναγκαστεί να αποδεχτούν οι καπιταλιστές σε άλλο γειτονικό εργοστάσιο πρόσφατα.
Τη Δευτέρα, χιλιάδες εργάτες από το εργοστάσιο MBM κατέβηκαν στους δρόμους στήνοντας οδοφράγματα. Αυτή τη φορά οι εργάτες ζητούσαν αυξήσεις στους μισθούς. Αργά το απόγευμα, η διαμαρτυρία τους μετατράπηκε σε ανοιχτή σύγκρουση με την αστυνομία, με αποτέλεσμα 100 τραυματίες, μεταξύ των οποίων και 20 μπάτσοι. Η φήμη ότι σκοτώθηκαν δύο εργάτες (που δεν επιβεβαιώθηκε τελικά) πυροδότησε την αγανάκτηση των εργατών που επιτέθηκαν σε κτίρια του εργοστασίου και δέχτηκαν σωρεία δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών από την αστυνομία. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και την Τρίτη (με την εμπλοκή ακόμα και δύο ταγμάτων πεζικού για την καταστολή τους), όταν 400 εργοστάσια παρέμειναν κλειστά, σύμφωνα με την εφημερίδα «News from Bangladesh» (17/1/08).
Τη συνέχεια δεν την γνωρίζουμε, όμως το γεγονός είναι ότι οι εργάτες δεν δέχονται να μετατραπούν αμαχητί σε σύγχρονους δούλους στο μακρινό Μπαγκλαντές. Με σκληρή σύγκρουση κέρδισαν μια πρώτη νίκη (τη δέσμευση για εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας από τους καπιταλιστές) και συνεχίζουν, κάνοντας το φάντασμα μιας νέας εξέγερσης ακόμα πιο ορατό. Κι αυτό στις μέρες μας αποκτά εξαιρετική σημασία.
