Πάνω από 200.000 είναι οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που ζουν στο Λίβανο (ορισμένοι τους ανεβάζουν σε 400.000, όπως το Αλ-Τζαζίρα). Πρόσφυγες για πάνω από 35 χρόνια, απ’ την εποχή του «μαύρου Σεπτέμβρη» του 1970, όταν ο βασιλιάς της Ιορδανίας κατέσφαξε χιλιάδες Παλαιστίνιους αναγκάζοντας τους υπόλοιπους να μεταφέρουν τους προσφυγικούς τους καταυλισμούς στο Λίβανο. Σύμφωνα με τη λιβανέζικη νομοθεσία, τους απαγορεύεται η πρόσβαση σε πάνω από 70 επαγγέλματα, δεν επιτρέπεται να κατέχουν γη, ενώ στερούνται πολιτικά δικαιώματα. Οσοι εργάζονται (ιδιαίτερα οι γόνοι των προσφύγων που γεννήθηκαν στο Λίβανο, μετά από άρση ορισμένων περιορισμών πέρσι) σε τομείς της οικονομίας που παραμένουν ανοιχτοί (όπως οικοδομές, ορισμένες υπηρεσίες και γεωργία) αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας (πάνω από 35%) καθώς ο ανταγωνισμός είναι σκληρός.
Ενα μέρος απ’ αυτούς τους πρόσφυγες λάμβανε οικονομική βοήθεια απ’ την Παλαιστινιακή Αρχή. Ομως κι αυτή η βοήθεια κόπηκε από τότε που ξεκίνησε το διεθνές εμπάργκο στην Παλαιστίνη και πολλοί απ’ αυτούς, παρότι μέλη της Φατάχ, δεν έχουν πάρει φράγκο για μήνες. Ο Οσάμα Χαμντάν, αντιπρόσωπος της Χαμάς στο Λίβανο, δήλωσε στο Αλ-Τζαζίρα (3/10), ότι η ευθύνη για την πληρωμή των προσφύγων ανήκει στο Παλαιστινιακό Εθνικό Ταμείο, το οποίο έχει επικεφαλής ένα μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΟΑΠ και ανήκει σ’ αυτή. Παρά το ότι ο Αμπάς είπε ότι θα στείλει 2,4 εκατομμύρια δολάρια στις αρχές του Αυγούστου, οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες δεν έχουν πάρει τίποτα ακόμα, τα λεφτά… αγνοούνται. Η Φατάχ επικαλείται το εμπάργκο, όμως ποιος μπορεί να την πιστέψει; Πιο πιθανό είναι ο εκλεκτός των Αμερικάνων (ο Αμπάς) να παίζει παιχνίδι στις πλάτες τους πυροδοτώντας τον εμφύλιο πόλεμο.
Μέσα στην απόλυτη φτώχεια, που κάνει πολλούς πρόσφυγες να μη στέλνουν τα παιδιά τους ούτε στο σχολείο, γιατί δεν έχουν λεφτά να τους αγοράσουν βιβλία και να πληρώσουν τα εισιτήρια μεταφοράς, ο Αμπάς ποντάρει στο ότι αυτοί οι πρόσφυγες θα δημιουργήσουν μία ακόμα εστία πίεσης στην κυβέρνηση της Χαμάς, αν πυροδοτήσουν εμφύλιες διαμάχες στα προσφυγικά στρατόπεδα. Για την ώρα δεν έχει γίνει μαζικά κάτι τέτοιο, αν και αναφέρθηκαν κάποιες συγκρούσεις στο μεγαλύτερο προσφυγικό στρατόπεδο του Ayn el-Helweh, χωρίς να γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες (όπως δε γνωρίζουμε πόση στήριξη έχουν οι πρόσφυγες απ’ τη Χεζμπολά). Αυτή όμως η στάση του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής είναι μια ακόμα ένδειξη για τον βρόμικο ρόλο του.
