Χρειάστηκε να σκοτωθούν 22 άτομα και να τραυματιστούν πάνω από 300 (διαδηλωτές και μπάτσοι) και να γίνει Γης Μαδιάμ η πρωτεύουσα για να εξαναγκαστεί η κυβέρνηση να πάρει πίσω ένα οικονομικό μέτρο. Ο λόγος για την Υεμένη όπου η κυβέρνηση ανέστειλε το σταμάτημα της κρατικής επιδότησης των τιμών των καυσίμων που θα οδηγούσε σε άμεσο διπλασιασμό της τιμής τους.
Την προηγούμενη βδομάδα χιλιάδες διαδηλωτές απ’ τις φτωχογειτονιές της πρωτεύουσας όχι μόνο έστησαν οδοφράγματα και έκαψαν λάστιχα στους δρόμους, αλλά επιτέθηκαν και στα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος πετώντας πέτρες στους αστυνομικούς που το προστάτευαν. Πικρή νίκη των εξαθλιωμένων εργατών, όμως δεν παύει να είναι μια νίκη που θα εμποδίσει – πρόσκαιρα ίσως αλλά θα εμποδίσει – την περαιτέρω επιδείνωση της θέσης των πιο φτωχών. Μια νίκη που γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αν συνυπολογίσει κανείς ότι είναι η τέταρτη φορά που αναστέλλεται τέτοια απόφαση (τρεις φορές είχε αναβληθεί παλαιότερα και μόνο με το φόβο ταραχών). Ποιος είπε ότι η λαϊκή αντίσταση δεν έχει ποτέ αποτέλεσμα;