Ο σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος για τη γερμανική καγκελαρία, Μάρτιν Σουλτς, κερδίζει πόντους στις δημοσκοπήσεις, μιλώντας συνεχώς για αναδιανομή και κοινωνική δικαιοσύνη (προσπαθεί να ξεπλύνει τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία από το αντεργατικό-αντικοινωνικό έγκλημα της «Ατζέντα 2010» του Γκέρχαρντ Σρέντερ), όμως οι μανατζαραίοι των μεγάλων γερμανικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων δε διστάζουν να εκφράσουν την προτίμησή τους στην Ανγκελα Μέρκελ.
Η «Χάντελσμπλατ» ανέθεσε στην εταιρία δημοσκοπήσεων Forsa να ρωτήσει 645 μάνατζερ επιχειρήσεων μεταξύ 7 και 23 Φλεβάρη. Τα δύο τρίτα απ' αυτούς εξέφρασαν την προτίμησή τους για μια τέταρτη θητεία της Μέρκελ, ενώ μόλις το 16% τάχθηκε υπέρ του Σουλτς (ένα 18% απάντησε «κανέναν από τους δύο»). Σύμφωνα με την έρευνα, οι αμφιβολίες για την πολιτική της Μέρκελ στο προσφυγικό φαίνεται να ξεθωριάζουν.
Φυσικά, οι μάνατζερ των επιχειρήσεων αντιπροσωπεύουν ένα ελάχιστο τμήμα των ψηφοφόρων. Ομως, οι απόψεις τους μπορούν να επηρεάσουν πολύ περισσότερους. Οπως δείχνει η δομή της συγκεκριμένης έρευνας, η στόχευση του επιτελείου της Μέρκελ είναι να δείξει πως ο Σουλτς υστερεί απέναντί της σε «επάρκεια, αξιοπιστία και καθοδηγητικά προσόντα». Ειδικά στα οικονομικά ζητήματα.
Αν αρχίσει να εμπεδώνεται μια τέτοια άποψη, τότε η Μέρκελ θα βρεθεί να έχει το πάνω χέρι. Γιατί είναι πολύ δύσκολο για τον Σουλτς να πείσει πως έχει ριζικά διαφορετική πολιτική, όταν τα τελευταία τέσσερα χρόνια οι σοσιαλδημοκράτες συγκυβερνούν με τους χριστιανοδημοκράτες, χωρίς ποτέ να συγκρουστούν σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Επομένως, το πεδίο θα περιοριστεί στην προσωπική σύγκριση ανάμεσα στους δύο και οι εκλογές θα θυμίζουν περισσότερο εκλογές για πρόεδρο και όχι για καγκελάριο. Αν η προεκλογική περίοδος σφραγιστεί από το δίλημμα «Μέρκελ ή Σουλτς», αντί του διλήμματος «CDU/CSU ή SPD», τότε οι απόψεις των καπιταλιστών μάνατζερ, σε μια περίοδο που η Γερμανία έχει αναδειχτεί σε αναμφισβήτητη ηγέτρια δύναμη της ΕΕ, ίσως παίξουν βαρύνοντα ρόλο. Οταν η εργατική τάξη δεν διεκδικεί καν, αλλά αρκείται στα ψίχουλα του ιμπεριαλιστικού συστήματος, η «μητερούλα» Μέρκελ μπορεί ν' αποτελέσει και πάλι πρώτη επιλογή.
