«Ο βρυχηθμός της ρωσικής αρκούδας δεν είναι βρυχηθμός ειρήνης αλλά πολέμου», γράφαμε σε προηγούμενο φύλλο της «Κ» και οι εξελίξεις έρχονται να το επιβεβαιώσουν. Μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού (με το κάρφωμα της ρωσικής σημαίας στο Βόρειο Πόλο, τις εμπλοκές ρωσικών και βρετανικών μαχητικών πάνω από τη Βόρεια Θάλασσα και τις μεγαλύτερες στρατιωτικές ασκήσεις που οργανώθηκαν ποτέ στα πλαίσια της ετήσιας συνάντησης του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, στις οποίες παρέστη ως παρατηρητής και το Ιράν), οι ρωσικές προκλήσεις συνεχίστηκαν με την επανάληψη (μετά από 15 χρόνια) των περιπολιών των ρωσικών βομβαρδιστικών στους διεθνείς εναέριους χώρους Ειρηνικού, Ατλαντικού και Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού την προηγούμενη βδομάδα (τα ρωσικά βομβαρδιστικά προσέγγισαν το βρετανικό εναέριο χώρο για τέταρτη φορά μέσα σε δύο μήνες) και τις δηλώσεις του διοικητή των στρατηγικών πυραυλικών δυνάμεων, ότι η Ρωσία θα έχει εξοπλιστεί με τους νέου τύπου διηπειρωτικούς πυραύλους πολλαπλών πυρηνικών κεφαλών μέχρι το 2010, καθιστώντας έτσι ανενεργή την αμερικάνικη «αντιπυραυλική ασπίδα».
Τελευταίο επεισόδιο σ’ αυτόν τον σκιώδη ψυχρό πόλεμο, η δοκιμή της ισχυρότερης συμβατικής βόμβας στον κόσμο, που παρουσιάστηκε «ζωντανά» από ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι! Μιας βόμβας που -σύμφωνα με τα λεγόμενα του νούμερο δύο στη στρατιωτική ιεραρχία της Ρωσίας- έχει ισχύ συγκρίσιμη με πυρηνικό όπλο. Η βόμβα αυτή ανήκει στην κατηγορία των βομβών κενού ή αλλιώς «θερμοβαρικών συσκευών» ή «βομβών καυσίμου – αέρα». Πρόκειται για βόμβες που εκρήγνυνται σε δύο στάδια: στο πρώτο διασπείροντας ένα σύννεφο εκρηκτικού υλικού και στο δεύτερο πυροδοτώντας αυτό το σύννεφο και προκαλώντας ένα υπερηχητικό ωστικό κύμα σε ακτίνα μέχρι και 300m, δηλαδή πολύ μεγαλύτερη από τα συμβατικά εκρηκτικά. Η ρωσική βόμβα πλήττει υπόγειους στόχους, όπως ακριβώς η αμερικάνικη “Moab”, η λεγόμενη «μητέρα όλων των βομβών», που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ, αλλά παρουσιάστηκε από τις ΗΠΑ λίγο πριν την εισβολή στο Ιράκ. Μόνο που η ρωσική είναι τέσσερις φορές πιο ισχυρή από την αμερικάνικη και η θερμοκρασία στο επίκεντρο της έκρηξης διπλάσια, χάρη σε εκρηκτικά νέας τεχνολογίας.
Λέτε όλα αυτά να γίνονται «για να προωθηθεί η παγκόσμια ειρήνη»; Ή μήπως ο ρωσικός ιμπεριαλισμός εξοπλίζεται σαν αστακός μόνο και μόνο για να υπάρξει στρατιωτική ισορροπία με τις ΗΠΑ, χωρίς κάποια στιγμή να αναζητήσει ενεργά τον αναβαθμισμένο του ρόλο στη διεθνή σκηνή; Τι έχουν να πουν σήμερα οι κήρυκες της εποχής του «τέλους των πολέμων», που μας ζάλισαν πριν από μια δεκαπενταετία;
Αν θέλουμε να διδαχτούμε από τα μηνύματα των καιρών, πρέπει να σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε για τη δυνατότητα της επικράτησης της παγκόσμιας ειρήνης, όσο το κυνήγι του ανώτατου κέρδους εξουσιάζει την κοινωνική πραγματικότητα, και να σκεφτούμε για το πώς θα μπορέσουμε να ξεμπερδέψουμε με το ίδιο το σύστημα που γεννά τους πολέμους: τον καπιταλισμό. «Ουτοπικό» κατά πολλούς, η μόνη όμως ρεαλιστική διέξοδος, αν δε θέλουμε να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα.
