«Ακόμα και μεταξύ των σημαντικότερων υπερασπιστών της Ουάσινγκτον στον πόλεμο κατά του Ιράκ υπάρχει ένα αίσθημα συναγερμού αυτές τις μέρες, με δριμεία κριτική ειδικά ενάντια στο σχέδιο Συντάγματος, το οποίο αντιμετωπίζουν ως προδοσία των Αρχών και ως συνταγή αποσύνθεσης του Ιρακινού κράτους…Την προηγούμενη βδομάδα, δύο απ’ τις πιο σημαντικές συντηρητικές δεξαμενές σκέψης (think tanks), το Αμερικάνικο Επιχειρηματικό Ινστιτούτο και το Ιδρυμα Χέριταζ, διοργάνωσαν συνέδρια στο Ιράκ, όπου η ατμόσφαιρα μεταξύ των ομιλητών, συμπεριλαμβανομένων Ιρακινών αξιωματούχων, ήταν απόλυτα ζοφερή».
(Φαινάνσιαλ Τάιμς, 11/10/2005).
«Ο χθεσινός στόχος ήταν ο Χασάν Αλ-Ρασίντ, πρώην κυβερνήτης της Βασόρας και τωρινός ισχυρός άντρας των ιρανόφυλων Ταξιαρχιών του Μπαντρ (σ.σ. που στηρίζουν την κατοχική διοίκηση). Ο βρετανικός στρατός, επίσης, βρίσκεται πολλές φορές στη γραμμή του πυρός. Οι διοικητές του λένε ότι είναι η πιο επικίνδυνη περίοδος που αντιμετώπισαν απ’ το ξεκίνημα του πολέμου, με επιθέσεις να λαμβάνουν χώρα κάθε εβδομάδα. Ιδιαίτερα φονικός έχει αποδειχθεί ένας νέος τύπος βομβών με υπέρυθρες στις άκρες των δρόμων, που έχουν σκοτώσει οχτώ Βρετανούς στρατιώτες και τις οποίες, όπως ισχυρίζεται η βρετανική κυβέρνηση, έχουν προμηθευτεί οι Σιίτες μαχητές από το Ιράν».
(Ιντιπέντεντ 11/10/2005).
Τη στιγμή που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα διεξάγεται το δημοψήφισμα για το νέο «ιρακινό Σύνταγμα». Ισως και να έχετε τις πρώτες πληροφορίες για την έκβασή του. Το αν δηλαδή θα περάσει ή θα το μποϊκοτάρουν οι Σουνίτες (εφόσον για να απορριφθεί αρκεί να θέσουν βέτο τα 2/3 των ψηφοφόρων σε τρεις επαρχίες). Το σίγουρο είναι ότι όποια και να είναι η έκβαση του δημοψηφίσματος, τα πράγματα δεν θα αλλάξουν και πολύ για την αμερικανοβρετανική κατοχή που περνάει μια απ’ τις πιο δύσκολες φάσεις της 30μηνης ιστορίας της.
Παρά τις μεθοδεύσεις και τα παζάρια που έκαναν ορισμένους πουλημένους Σουνίτες πολιτικούς (όπως το «Ισλαμικό Κόμμα») να υποστηρίξουν την τελευταία στιγμή το σχέδιο συντάγματος, η αντίθεση σ’ αυτό παραμένει από σημαντικά τμήματα των Σουνιτών (όπως ο «Σύνδεσμος των Μουσουλμάνων Ουλεμάδων») και κάποιων Σιιτών (όπως ο ριζοσπάστης κληρικός Μοκτάντα Αλ-Σαντρ και ο ανώτατος ιμάμης της Βαγδάτης, Αλ-Χαλίζι). Την ίδια στιγμή, οι επιθέσεις συνεχίζονται σε όλη τη χώρα και η κατάσταση παραμένει τεταμένη ακόμα και στην πάλαι ποτέ «ήσυχη» Βασόρα, που η αντίθεση στους Βρετανούς έχει φουντώσει τόσο ώστε ο κυβερνήτης της να ανησυχεί για το χάος που έχει προκληθεί απ’ την προκλητική συμπεριφορά των βρετανικών δυνάμεων, θέτοντας σε κίνδυνο τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος στην πόλη. Αυτά είναι που βλέπει η ελίτ της «αντιτρομοκρατίας» και στα συνέδριά της φοράει πλερέζες περιμένοντας τα χειρότερα.
ΥΓ: Πιστό στις αρχές του το ιρακινό «Κ»Κ (τα συντρόφια του Περισσού) έσπευσε να στηρίξει το αμερικανόπνευστο σχέδιο συντάγματος. Σε ανακοίνωσή του στις 2 Οκτώβρη κάλεσε τον ιρακινό λαό να ψηφίσει «ναι» και να ενισχύσει τα δημοκρατικά του στοιχεία. Για τη… δημοκρατία, ρε γαμώτο!