Η πρόσφατη «ιστορική» επίσκεψη του Ραούλ Κάστρο στο Παρίσι συνοδεύτηκε από τις αναμενόμενες διμερείς συμφωνίες. Οπως μας πληροφορεί η Cuba Journal (εφημερίδα που δημιουργήθηκε πριν από έναν χρόνο, μετά την επαναπροσέγγιση με τις ΗΠΑ, και έχει έδρα το Μαϊάμι), μεταξύ των διμερών συμφωνιών που συνήφθησαν ήταν η μετατροπή ενός μέρους του χρέους της Κούβας προς τη Γαλλία (230 από τα 390 εκατ. δολάρια) σε ταμείο που θα χρηματοδοτεί γαλλοκουβανέζικα αναπτυξιακά έργα. Ταυτόχρονα, η Γαλλία ανοίγει γραφείο στην Αβάνα, το οποίο θα αναλαμβάνει την χορήγηση δανείων στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις που θα δραστηριοποιηθούν στα παραπάνω έργα. Χαράς ευαγγέλια για τις 60 γαλλικές εταιρίες που αυτή τη στιγμή κάνουν μπίζνες στην «σοσιαλιστική» Κούβα!
Την ίδια στιγμή, αποκαλύπτεται ότι και άλλες (πέρα από γαλλικές) εταιρίες σχεδιάζουν να κάνουν μπίζνες στη χώρα. Μια από αυτές είναι η γνωστή ολλανδοβρετανική Unilever, που σκοπεύει να κατασκευάσει εργοστάσιο αξίας 35 εκατ. δολαρίων μέχρι το 2018 στην ειδική οικονομική ζώνη που βρίσκεται στο λιμάνι του Μάριελ, 45 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Αβάνα. Η εταιρία θα κατέχει το 60% των μετοχών του εργοστασίου και το κουβανέζικο κράτος το 40%. Η συμφωνία έρχεται τέσσερα χρόνια μετά από την αποχώρηση της Unilever από την Κούβα (το 2012), μετά από διαφωνίες στα ζητήματα ελέγχου των κοινοπραξιών που δημιουργεί με το κουβανέζικο κράτος. Προφανώς, οι διαφωνίες λύθηκαν (προς όφελος της Unilever, γιατί αλλιώς δε θα επέστρεφε για να επενδύσει) και τώρα η πολυεθνική θα μπορεί να επωφεληθεί από τους ευμενείς όρους του κουβανέζικου «αναπτυξιακού» νόμου, που δίνει φορολογική ασυλία για τα πρώτα οκτώ χρόνια και φόρο μόλις 15% για τα επόμενα (στις ειδικές οικονομικές ζώνες υπάρχουν μεγαλύτερες φορολογικές ελαφρύνσεις), με τις όποιες διαφορές με το κουβανέζικο κράτος να επιλύονται στο Διεθνές Κέντρο Εμπορίου που εδρεύει στο Παρίσι.
Το κουβανέζικο καθεστώς έχει πάρει διαζύγιο από κάθε τι κομμουνιστικό εδώ και δεκαετίες. Οταν παλαιότερα τα γράφαμε αυτά, μας έλεγαν «προβοκάτορες». Τώρα, η στυγνή αλήθεια έρχεται να επιβεβαιώσει τις δικές μας καταγγελίες. Δυστυχώς, όμως, με όλ’ αυτά συκοφαντείται και η ίδια η έννοια του κομμουνισμού από καθεστώτα που έχουν το θράσος να εμφανίζονται με κομμουνιστικό προσωπείο, ενώ έχουν βουτηχτεί στην καπιταλιστική βρωμιά μέχρι το λαιμό.
