Μια καρέκλα να γέρνει, ο κρατούμενος με δεμένα τα μάτια και τα χέρια πίσω απ’ την πλάτη. Αυτή είναι η περιβόητη «σαμπάχ» που παραμένει το αγαπημένο βασανιστήριο των Σιωνιστών, παρά το γεγονός ότι έχει απαγορευτεί από το Ισραηλινό Ανώτατο Δικαστήριο το 1999 (εκτός από περιπτώσεις που ο κρατούμενος έχει πληροφορίες για επικείμενο χτύπημα κατά του Ισραήλ). Αυτό το βασανιστήριο, που κρατά από έξι έως και είκοσι ώρες, χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στους Παλαιστίνιους κρατουμένους. Κι όχι μόνο σ’ αυτούς που έχουν φυλακιστεί για αντιστασιακή δράση, αλλά και στους βουλευτές και υπουργούς της παλαιστινιακής κυβέρνησης, που είναι κρατούμενοι εδώ και τρεις μήνες, με μόνη την κατηγορία ότι συμμετείχαν σε μία κυβέρνηση που δεν είναι της αρεσκείας των Σιωνιστών.
Ενας απ’ αυτούς ήταν ο Μοχάμεντ Μπαργκούτι, υπουργός Εργασίας, που απελευθερώθηκε την προηγούμενη βδομάδα μετά από έξι βδομάδες κράτησης. Ο Μπαργκούτι, αν και δεν είναι μέλος της Χαμάς, αλλά μπήκε στην κυβέρνησή της χάρη στην πείρα του στον τομέα της διεύθυνσης (είχε διαφημιστική εταιρία και παλαιότερα ήταν διευθυντής σχολείου), συνελήφθη μαζί με τους υπόλοιπους 64 βουλευτές και υπουργούς της Χαμάς στις 29 Ιούνη. Ετσι, απ’ το υπουργικό γραφείο πέρασε στη «σαμπάχ», όπου τον είχαν δεμένο για έξι έως εφτά ώρες καθημερινά, με τον ανακριτή πάνω απ’ το κεφάλι του, προκαλώντας του αφόρητους πόνους στο λαιμό και την πλάτη. Αλλά ακόμα μεγαλύτερο ψυχολογικό πόνο που, όπως δήλωσε ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του στην “Christian Science Monitor” (18/9/06), είναι ο χειρότερος απ’ όλους τους άλλους. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο Μπαργκούτι δεν ήταν ο μόνος απ’ τους υπουργούς που υπέφερε αυτό το μαρτύριο. Το ίδιο κατήγγειλαν και ο υπουργός θεμάτων Ιερουσαλήμ και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της παλαιστινιακής κυβέρνησης. Οι Σιωνιστές δεν χτύπησαν τον Μπαργκούτι. Ομως, στα πλαίσια της ανάκρισης χρησιμοποίησαν όλα τα μοντέρνα βασανιστήρια που δεν αφήνουν ίχνη. Σ’ αυτά, εκτός απ’ τη «σαμπάχ» περιλαμβανόταν ο εγκλεισμός του σε σκοτεινό κελί απομόνωσης, χωρίς παράθυρα και με τα ίδια ρούχα επί ένα μήνα, με αποτέλεσμα να χάσει 12 κιλά, καθώς και οι απειλές σύλληψης της γυναίκας ή του πατέρα του αν δεν συνεργαστεί.
Ομως, ο Μπαργκούτι δεν συνεργάστηκε, όπως και κανένας άλλος βουλευτής ή υπουργός. Και οι Σιωνιστές, λόγω έλλειψης στοιχείων, αναγκάστηκαν να τον αφήσουν ελεύθερο μαζί με άλλους 20 την προηγούμενη βδομάδα. Αν αυτά κάνουν στους βουλευτές και τους υπουργούς, φανταστείτε σε τι βασανιστήρια υποβάλλουν τους απλούς κρατούμενους. Αν αυτό το πράγμα δε λέγεται φασισμός, τότε πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί;
