Δυο βδομάδες μετά τον τερματισμό του πολέμου, η Γάζα αγωνίζεται να μαζέψει τα συντρίμμια της. Την περασμένη Πέμπτη, το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας ανέφερε ότι το 27% των βασικών φαρμάκων δεν είναι πλέον διαθέσιμο στη Λωρίδα και το 48% των βασικών ιατρικών αναλώσιμων υλικών έχει εξαντληθεί. Την ίδια στιγμή, το πρακτορείο Αλ Τζαζίρα αναφέρει ότι συνεχίζονται τα σοβαρά προβλήματα στην ηλεκτροδότηση και τις αποχετεύσεις, ενώ οι 40.000 δημόσιοι υπάλληλοι που προσλήφθηκαν από την κυβέρνηση της Χαμάς εξακολουθούν να παραμένουν απλήρωτοι. Η Παλαιστινιακή Αρχή αρνείται να τους πληρώσει μέχρι να εξαλειφθεί η «σκιώδης κυβέρνηση της Χαμάς», όπως λέει ο Μαχμούντ Αμπάς, ενώ οι «δωρητές» της Π.Α., συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, θέλουν μειώσεις στους μισθούς τους και ενδελεχή έλεγχο των παλαιστίνιων υπαλλήλων που δουλεύουν στο δημόσιο. Μόνο… μνημόνιο δεν ζητούν από την πολύπαθη Γάζα!
Η πιο αναλυτική και εμπεριστατωμένη παρουσίαση της κατάστασης στη Γάζα μετά την εκεχειρία γίνεται από τον οργανισμό του ΟΗΕ UNRWA (United Nations Relief and Work Agency for Palestine Refugees – Υπηρεσία Ανακούφισης και Εργασιών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες). Στο τελευταίο δελτίο της υπηρεσίας, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (Τετάρτη βράδυ), η UNRWA αναφέρει τα εξής:
1. 29 σχολεία της UNRWA στεγάζουν πάνω από 63.000 εκτοπισμένους Παλαιστίνιους. Ο αριθμός των εκτοπισμένων που στεγάζονται στα σχολεία είναι μεγαλύτερος από την εποχή του πρώτου πολέμου (Δεκέμβρης 2008). Τα σχολεία αυτά προβλεπόταν ότι μπορούν να στεγάσουν το πολύ 50.000 άτομα για μικρό χρονικό διάστημα. Αυτός ο αριθμός, όμως, έχει ξεπεραστεί αρκετά (πάνω από 25%).
2. Τα κτίρια της υπηρεσίας που φέρουν ζημιές είναι 111, ενώ τα παλαιστινιακά σπίτια που χτυπήθηκαν από τους σιωνιστές κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι γύρω στα 60.000. Από αυτά τα 20.000 θα πρέπει να γκρεμιστούν και να ανακατασκευαστούν ενώ τα 40.000 θα πρέπει να επισκευαστούν για να είναι κατοικήσιμα. Οι επισκευές και οι ανακατασκευές προβλέπεται να κοστίσουν γύρω στα 526 εκατομμύρια δολάρια.
3. Ο σταθμός παραγωγής ενέργειας της Γάζας εξακολουθεί να μη λειτουργεί, με αποτέλεσμα οι διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος να φτάνουν τις 18 ώρες την ημέρα.
4. Γύρω στους 450.000 Παλαιστίνιους δεν έχουν πρόσβαση στα δίκτυα ύδρευσης λόγω καταστροφών ή πολύ χαμηλής πίεσης του δικτύου.
5. Η οικονομία της Γάζας είναι στάσιμη στις βιομηχανικές περιοχές κυρίως στην ανατολική Γάζα.
6. Από τα περάσματα, η Ράφα και το Ερέζ ανοίγουν για «ανθρωπιστικούς λόγους» και μόνο. Το τελευταίο ήταν όμως κλειστό την περασμένη Παρασκευή και Σάββατο. Το ίδιο και το πέρασμα του Κερέμ Σαλόμ. Το δελτίο της UNWRA δεν ξεκαθαρίζει αν περνούν οικοδομικά υλικά.
Το πρωί της περασμένης Δευτέρας (8/9/14), το ισραηλινό ναυτικό άνοιξε πυρ ενάντια σε παλαιστινιακές βάρκες αναγκάζοντάς τες να γυρίσουν στην ακτή (https://www.unrwa.org/newsroom/emergency-reports/gaza-situation-report-58).
Με αυτά τα δεδομένα δεν είναι αβάσιμη η προειδοποίηση αξιωματούχων της ΕΕ, ότι η βία μπορεί να επιστρέψει στην περιοχή σε μερικούς μήνες. Αν οι σιωνιστές δεν εφαρμόσουν αυτά για τα οποία δεσμεύτηκαν (την άρση του αποκλεισμού), τότε ο πόλεμος στη Γάζα θα αναζωπυρωθεί, αυτή τη φορά από τους Παλαιστίνιους.
Οι σιωνιστές, όμως, έχουν να αντιμετωπίσουν τώρα και βίαιες συγκρούσεις στη Δυτική Οχθη. Στη Χεβρώνα και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, την Τρίτη και την Τετάρτη, έγιναν διαδηλώσεις που πήραν βίαιο χαρακτήρα. Η εισβολή του ισραηλινού στρατού σε προσφυγικό καταυλισμό βόρεια της Χεβρώνας και οι ταπεινωτικοί έλεγχοι σε οχήματα προκάλεσαν την οργή των κατοίκων της πόλης, ενώ η δολοφονία του παλαιστίνιου εφήβου Μοχάμεντ Σανκράτ από τους σιωνιστές την περασμένη Κυριακή εξόργισε τους κατοίκους της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, μετατρέποντας την κηδεία του μία μέρα μετά (την περασμένη Δευτέρα) σε πεδίο μάχης.
Αυτό σημαίνει ότι ο πόλεμος συνεχίζεται και στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη. Το γεγονός ότι κερδήθηκε μία μάχη από την Αντίσταση δε θα πρέπει να επαναπαύει κανέναν, αφού τόσο οι σιωνιστές όσο και ο αμερικανόδουλος Αμπάς θα κάνουν τα πάντα για να κάμψουν την Αντίσταση. Αυτό που θα φέρουν, όμως, είναι ακόμα περισσότερη οργή που πιθανώς να ξεσπάσει πιο σύντομα από όσο φοβούνται.
