Οσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται ο ρόλος της δύναμης του ΟΗΕ στο Λίβανο (UNIFIL), που συγκροτήθηκε σύμφωνα με το τελευταίο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας (1701). Η υποτιθέμενη «ειρηνευτική» δύναμη δεν είναι τίποτ’ άλλο από μια ακόμα ασπίδα προστασίας των Σιωνιστών, άσχετα με το αν μπορεί να κάνει πράξη αυτό της το ρόλο. Το λέμε αυτό, γιατί η UNIFIL μπορεί να θέλει να αφοπλίσει τη Χεζμπολά (αυτό άλλωστε προβλέπει και το ψήφισμα 1701), όμως μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί κάτι τέτοιο. Μέχρι και οι ορκισμένοι εχθροί της οργάνωσης (όπως ο Τζουμπλάτ) έχουν υποστηρίξει ότι είναι ανέφικτο να τεθεί τέτοιο ζήτημα, καθώς η δύναμη της Χεζμπολά είναι τεράστια.
Αυτό φάνηκε και πάλι καθαρά στην πορεία της νίκης, που κάλεσε ο Νασράλα (το μέγεθος της οποίας δε μπορούμε να γνωρίζουμε καθώς έγινε εχθές Παρασκευή, αφού είχε τυπωθεί η «Κόντρα»). Γι’ αυτό η UNIFIL περιορίζεται στο να δράσει σαν ασπίδα προστασίας του Ισραήλ από μελλοντικές επιθέσεις καθώς και να ανακόψει τον ανεφοδιασμό της οργάνωσης. Χαρακτηριστικές απ’ αυτή την άποψη ήταν οι δηλώσεις του γάλλου στρατηγού Αλέν Πελιγκρινί που είναι επικεφαλής της UNIFIL. Ενώ την προηγούμενη Πέμπτη ο Πελιγκρινί είχε δηλώσει ότι σε περίπτωση που η λιβανέζικη κυβέρνηση δε μπορέσει να αφοπλίσει τη Χεζμπολά, θα το κάνει η UNIFIL, τέσσερις μέρες μετά (την περασμένη Δευτέρα) αναγκάστηκε να πάρει πίσω τις δηλώσεις του, μετά από σκληρή απάντηση της Χεζμπολά, και να υποστηρίξει ότι δεν είναι δουλειά του ΟΗΕ ο αφοπλισμός της Χεζμπολά, παρά μόνο η εγγύηση ότι το λιβανέζικο έδαφος δεν θα χρησιμοποιηθεί ξανά σαν βάση επιθέσεων κατά του Ισραήλ. Παρόμοιες δηλώσεις περί αναγκαιότητας αφοπλισμού της Χεζμπολά έκανε και η γαλλίδα υπουργός Πολέμου, που επισκέφτηκε το Λίβανο την Κυριακή, αλλά και ο Ζακ Σιράκ σε κατ’ ιδίαν συζήτηση με τον ισπανό πρωθυπουργό, που αναμεταδόθηκε τυχαία απ’ τα μικρόφωνα στην ευρωασιατική σύνοδο στο Ελσίνκι την προηγούμενη βδομάδα, στην οποία εξέφρασε την ανησυχία του για το μέλλον.
