«Μα αυτή η χώρα κολυμπά στο πετρέλαιο». Η φράση του πρώην αναπληρωτή υπουργού πολέμου των ΗΠΑ, Πολ Γούλφοβιτς (ήταν η απάντηση, πριν μερικά χρόνια, σε ερώτηση δημοσιογράφου για την αιτία της επίθεσης στο Ιράκ) μας ήρθε στο μυαλό, όταν διαβάσαμε για την έκκληση της ιρακινής κυβέρνησης σε πέντε πετρελαϊκές εταιρίες (Shell, BP, ExxonMobil, Chevron και Total) για σύναψη συμβολαίων τεχνικής βοήθειας για την αύξηση της παραγωγής. Χωρίς να κάνει κανένα διαγωνισμό, η ιρακινή κυβέρνηση πρότεινε να αγοράσει τεχνική βοήθεια από τις πέντε εταιρίες, με αντάλλαγμα ζεστό χρήμα.
Οι εταιρίες, φυσικά, θέλουν περισσότερα και ζητούν μερίδιο στο παραγόμενο πετρέλαιο και όχι μόνο λεφτά. Ετσι, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Shell, οι διαπραγματεύσεις μπορεί να κρατήσουν και μήνες, όμως η γαλλική Total βρίσκεται πολύ κοντά στην υπογραφή, χωρίς όμως να επιθυμεί να δώσει χρήματα για νέες επενδύσεις (τουλάχιστον εφέτος).
Ο υπουργός Πετρελαίου του Ιράκ δήλωσε ότι οι εταιρίες που θα συνάψουν τα συμβόλαια τεχνικής βοήθειας στις έξι πετρελαιοφόρες περιοχές που καθόρισε η ιρακινή κυβέρνηση θα αποκτήσουν μεγαλύτερα δικαιώματα στη μελλοντική εκμετάλλευση των πετρελαιοφόρων περιοχών, ενώ αμέσως αφού περάσει από τη Βουλή ο νέος πετρελαϊκός νόμος θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες του διαγωνισμού για την πετρελαϊκή εκμετάλλευση των ιρακινών αποθεμάτων. Στόχος της ιρακινής κυβέρνησης η αύξηση της παραγωγής από τα 2 με 2.5 εκατ. βαρέλια την ημέρα, που βρίσκεται σήμερα (επίπεδο κάτω κι απ’ αυτό της εποχής του πολέμου Ιραν-Ιράκ) στα 4 εκατ. βαρέλια μέσα σε πέντε χρόνια.
Για την ώρα, όμως, τα σαμποτάζ δίνουν και παίρνουν και οι εταιρίες, πέρα από την προσπάθειά τους να κερδίσουν πόντους για το αυριανό πλιάτσικο που σχεδιάζουν για το ιρακινό πετρέλαιο, δε φαίνονται διατεθειμένες να ρισκάρουν με μεγάλες επενδύσεις που είναι αβέβαιο αν θ’ αποφύγουν να γίνουν «στάχτη και μπούρμπερη».
Φυσικά, αυτή η εξέλιξη δεν πρέπει να ικανοποιεί καθόλου τις ρωσικές εταιρίες που τους γύρισε την πλάτη η ιρακινή κυβέρνηση. Οι «κακές γλώσσες» (διάβαζε New York Times, 30/6/08) λένε ότι στην απόφαση της ιρακινής κυβέρνησης έβαλαν το χεράκι τους και αμερικάνοι αξιωματούχοι, αλλά εμείς… δεν το πιστεύουμε! Και μια «λεπτομέρεια»: Την ίδια στιγμή που φούντωνε το παζάρι με τις πολυεθνικές, χιλιάδες αυτοκίνητα έκαναν ουρές στη Βαγδάτη για μια σταγόνα βενζίνη. Στη χώρα με την τρίτη θέση στον κόσμο σε πετρελαϊκά αποθέματα και από τις πιο φτηνές όσον αφορά το κόστος εξόρυξης πετρελαίου, η τιμή του «μαύρου χρυσού» φτάνει τα 38 αμερικάνικα σεντς το λίτρο (επίσημη τιμή), ενώ στην μαύρη αγορά τριπλασιάζεται, δηλαδή ξεπερνά το δολάριο!
