Τουλάχιστον 200 μαθητές, μερικοί μόλις 13 χρόνων, έχουν χαρακτηριστεί ως εν δυνάμει «τρομοκράτες», με βάση ένα πρόγραμμα της αστυνομίας το οποίο έχει στόχο να εντοπίζει παιδιά που είναι ευάλωτα στον ισλαμικό ριζοσπαστισμό.
Πρόκειται για το πρόγραμμα «Chan- nel Project», που άρχισε να εφαρμόζεται πριν από 18 μήνες και μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο κατάφερε να εντοπίσει τουλάχιστον 200 περιπτώσεις από μόλις 10 που είχαν εντοπιστεί μέχρι τον Απρίλιο του 2008. Αρχικά, εφαρμόστηκε πιλοτικά σε δύο περιοχές το 2007, όμως από το Φεβρουάριο του 2008 επεκτάθηκε σε άλλες τέσσερις και τώρα, λόγω της επιτυχίας του, σχεδιάζεται να επεκταθεί σ’ όλο το Λονδίνο και σε έξι ακόμη περιφέρειες της Βρετανίας.
Το πρόγραμμα απευθύνεται και ζητά από δασκάλους, γονείς και παράγοντες των μουσουλμανικών κοινοτήτων να επαγρυπνούν για να εντοπίσουν ενδείξεις που πιθανόν να μαρτυρούν μια έλξη των παιδιών από «εξτρεμιστικές» ιδέες, κάποιο ενδιαφέρον για «εξτρεμιστικό» υλικό στο διαδίκτυο ή σε βιβλία ή επιδεκτικότητα σε περίπτωση προσέγγισης τους από «εξτρεμιστές».
Τα στοιχεία έδωσε στον «Independent» (28/3/09) ο διοικητής της αστυνομίας του Γουέστ Γιορκσάιρ και επικεφαλής του τομέα πρόληψης της τρομοκρατίας στη Βρετανία σερ Νόρμαν Μπέτισον, η δύναμη του οποίου καλύπτει την περιοχή όπου είχαν μεγαλώσει και οι τέσσερις βομβιστές της 7ης Ιουλίου 2005 στο Λονδίνο. Και για να αναδείξει τη σημασία και το στόχο του προγράμματος αναφέρθηκε στην περίπτωση του ενός από τους βομβιστές, τον οποίο χαρακτήρισε «υπόδειγμα σπουδαστή». «Δεν είχε –είπε– ποτέ μπλεξίματα με την αστυνομία, ήταν γιος ευκατάστατης οικογένειας, εργαζόταν και ήταν ενσωματωμένος στην κοινωνία. Αλλά όταν βρήκαμε και μιλήσαμε με τους δασκάλους του για πράγματα που συνήθιζε να κάνει, θυμήθηκαν ότι σε τετράδιά του είχε γράψει εγκωμιαστικά σχόλια για την Αλ-Κάιντα. Τότε δεν το θεώρησαν σημαντικό. Τώρα ελπίζουμε ότι οι δάσκαλοι θα παρεμβαίνουν, θα μιλούν με την οικογένεια του παιδιού ή με τον τοπικό ιμάμη, ο οποίος στη συνέχεια μπορεί να μιλήσει στο νέο».
Ομως, όπως ο ίδιος διευκρίνισε, η παρέμβαση δεν περιορίζεται στη συζήτηση με την οικογένεια, με τον ιμάμη ή με κοινωνικούς λειτουργούς. Οσα παιδιά εντοπίζονται να έλκονται από «εξτρεμιστικές» ιδέες, υποβάλλονται σε ένα «πρόγραμμα παρέμβασης προσαρμοσμένο στις ανάγκες του καθενός», που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να απαιτούν την άμεση ανάμειξη της αστυνομίας.
Με δυο λόγια, στόχος του προγράμματος είναι να βάλει το «μεγάλο αδερφό» μέσα στο σχολείο, στο σπίτι, στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον των παιδιών, μέσα στο ίδιο το μυαλό τους. Να καλύψει ό,τι ξεφεύγει από τις κάμερες, που βρίσκονται σε κάθε δημόσιο χώρο. Να πνίξει στη γέννησή του κάθε νεανικό προβληματισμό, κάθε αναζήτηση για ένα καλύτερο αύριο. Στο στόχαστρό του δεν βρίσκονται φυσικά μόνο οι νεαροί μουσουλμάνοι και ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός, αλλά και όσοι έλκονται από κάθε είδους ανατρεπτικές ιδέες.
