Μια ματιά στην τρέχουσα ειδησεογραφία του βρετανικού Τύπου αρκεί για να μας αποκαλύψει το βάθος της πολιτικής κρίσης που εξακολουθεί να μαστίζει τη Γηραιά Αλβιόνα και τη φέρνει σε όλο και δυσμενέστερη θέση στις διαπραγματεύσεις της με την Κομισιόν που εκπροσωπεί τις υπό τον γερμανο-γαλλικό άξονα ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Οταν ο εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης δηλώνει σε εφημερίδα ότι «όλοι οι υπουργοί είναι ενωμένοι και στηρίζουν την πολιτική της πρωθυπουργού», καταλαβαίνει κανείς ότι συμβαίνει το αντίθετο. Αλλιώς η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου θα ήταν ένα κοροϊδευτικό χαμόγελο προς τον δημοσιογράφο που έθεσε το «κουφό» ερώτημα. Ο εκπρόσωπος της Ντάουνινγκ Στριτ έκανε αυτή τη δήλωση για να διαψεύσει τη φημολογία ότι στελέχη των Συντηρητικών ετοιμάζουν πραξικόπημα για την ανατροπή της Τερίζα Μέι. Στα στελέχη αυτά -σύμφωνα με τη φημολογία- περιλαμβάνονται και υπουργοί, όπως ο Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον, ο Δικαιοσύνης Μάικλ Γκόουβ και ο Διεθνούς Εμπορίου Λίαμ Φοξ.
Οταν η σχετική φημολογία φτάνει στις στήλες των «Τάιμς», τότε τα πράγματα είναι εξαιρετικά σοβαρά. Η «σοβαρή» συντηρητική εφημερίδα επικαλείται κυβερνητική πηγή που της είπε ότι δέκα υπουργοί έχουν τεθεί «υπό στενή παρακολούθηση», επειδή η Μέι φοβάται πως υπάρχει σχέδιο μαζικών παραιτήσεων προκειμένου να πέσει η κυβέρνηση. Η εφημερίδα έγραψε επίσης για την ύπαρξη σχεδίου με στόχο οι «πραξικοπηματίες» να μοιραστούν την κυβερνητική εξουσία: ο Τζόνσον ως πρωθυπουργός, ο Γκόουβ ως αναπληρωτής πρωθυπουργός και ο βουλευτής Τζέικομπ-Ρις Μογκ (θεωρούμενος ως ο πιο φανατικός μπρεξιτοφύλακας) ως υπουργός Οικονομικών. Ο Τζόνσον προγραμμάτιζε «βαρυσήμαντη ομιλία» για του… αγίου Βαλεντίνου, την οποία δυστυχώς δεν προλάβαμε όταν κλείναμε την ύλη, για να δούμε σε ποιο βαθμό αμφισβήτησε τη Μέι με το πρόγραμμα για ένα «φιλελεύθερο Brexit» που θα παρουσίαζε.
Μα δεν έχει λυθεί το ζήτημα της μορφής του Brexit, με τη συμφωνία του περασμένου Δεκέμβρη; Τζάμπα πήγε το ρουφηχτό φιλί του Γιούνκερ στη Μέι; Αν προσπαθούσε κανείς να βγάλει συμπεράσματα από τα φιλιά και τα άλλα καραγκιοζιλίκια του προέδρου της Κομισιόν (βοηθούντος συνήθως και του «Γιάννη που πορπατάει»), οι εκτιμήσεις του θα πήγαιναν «άπατες». Οπως γράψαμε πρόσφατα, η καταρχήν συμφωνία του Δεκέμβρη ήταν απλώς μια αρχή. Το πιο δύσκολο κομμάτι των διαπραγματεύσεων ακόμα δεν άρχισε. Κι είναι αυτό που ρίχνει λάδι στη φωτιά της πολιτικής κρίσης που μαστίζει τη Βρετανία και το κόμμα των Τόρις.
Η έναρξη των διαπραγματεύσεων για τις μεταβατικές ρυθμίσεις του Brexit εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ και χαιρετίστηκε από την Κομισιόν, όμως από πλευράς Βρετανίας υπάρχει «σιγή ασυρμάτου», καθώς οι όροι που τίθενται από πλευράς ΕΕ μετατρέπουν το Brexit σε Brino (Brexit In Name Only –έξοδος μόνο κατ’ όνομα), όπως λένε οι φανατικοί brexiteers στη Βρετανία. Θυμίζουμε αυτούς τους όρους (τους αναφέραμε πριν από δύο εβδομάδες): 1. Υποχρεωτική συμμετοχή της Βρετανίας στην τελωνειακή ένωση και στην ενιαία αγορά για όλο το μεταβατικό διάστημα που θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του 2020. 2. Ολο αυτό το διάστημα η Βρετανία θα τηρεί κανονικά όλες τις υποχρεώσεις της προς την ΕΕ σα να ήταν μέλος της και θα ισχύουν όλα τα κανονιστικά, δημοσιονομικά, εποπτικά και δικαστικά μέσα της ΕΕ, στα οποία η Βρετανία θα υπακούει χωρίς να μπορεί να αποφασίζει (αφού θα είναι εκτός ΕΕ). 3. Από τις 30.3.2019 η Βρετανία δε θα εκπροσωπείται στα θεσμικά και λοιπά όργανα και οργανισμούς της ΕΕ.
Η Μέι, στριμωγμένη από την ομάδα Τζόνσον και σία, απέκλεισε το ενδεχόμενο παραμονής σε οποιασδήποτε μορφής τελωνειακή ένωση. Οπως έγραψε το Politico, επικαλούμενο πηγές των Βρυξελλών, η Μέι αναγκάστηκε να κάνει αυτή την υποχώρηση για να διατηρήσει τη συνοχή της κυβέρνησής της, όμως στο τέλος θα αναγκαστεί να κρατήσει τη Βρετανία στην τελωνειακή ένωση. Θυμίζουμε ότι αυτό απαιτούν και οι βρετανοί καπιταλιστές, με επίσημες ανακοινώσεις των ενώσεών τους. Το σίγουρο είναι ότι η Μέι, πιεζόμενη από την ομάδα των brexiteers, λέει μόνο τι δε θέλει, αλλά δεν έχει πει τι ακριβώς ζητά από την ΕΕ για τη μεταβατική περίοδο.
ΥΓ. Μέσα σ' όλα τ' άλλα, ξεπήδησε και ο Σόρος, που έδωσε 400.000 στερλίνες σε μια καμπάνια υπέρ της παραμονής, με την Telegraph να καταγγέλλει «συνωμοσία για τη ματαίωση του Brexit». Αλλα στελέχη των Τόρις αναζητούν ηγέτη που θα αποτρέψει το σκληρό Brexit, ενώ ο βουλευτής των Εργατικών Τσούκα Ουμούνα συσπειρώνει στελέχη απ' όλα τα κόμματα με αίτημα τη διεξαγωγή νέου δημοψηφίσματος (ιδέα του Μπλερ, ως γνωστόν).