Aναδημοσιεύουμε τη συνέντευξη που έδωσε στο red το ηγετικό στέλεχος της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ, Χάιθαμ Αμπού Γασλάν, στο πλαίσιο μιας σειράς συνεντεύξεων με τις οργανώσεις της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Η συνέντευξη δόθηκε τον Οκτώβρη του 2025, λίγο μετά από την υπογραφή της συμφωνίας εκεχειρίας, στον Χουσεΐν Ντογκρού.
Εχουμε ήδη δημοσιεύσει τη συνέντευξη του Ουαλίντ Κιλάνι, εκπρόσωπου της Χαμάς.
Ηταν η τρέχουσα κατάπαυση του πυρός στη Γάζα επιβεβλημένη από εξωτερικές δυνάμεις ή αποτέλεσε πραγματικά αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης και συμφωνίας των ίδιων των Παλαιστινίων;
Φυσικά, ως κινήματα αντίστασης, έχουμε απαιτήσει — και συνεχίζουμε να απαιτούμε — τον τερματισμό της γενοκτονίας εναντίον του παλαιστινιακού λαού. Εγιναν προσπάθειες σε διάφορα επίπεδα για την επίτευξη αυτού του στόχου. Ωστόσο, όπως έχει πλέον καταστεί σαφές, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και η εξτρεμιστική του κυβέρνηση παρεμπόδισαν επανειλημμένα αυτές τις προσπάθειες.
Αναμφισβήτητα, η πρόταση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ προκάλεσε μια πολιτική και στρατιωτική μετατόπιση και ανάγκασε τον Νετανιάχου να αποδεχτεί την κατάπαυση του πυρός. Η Παλαιστινιακή Αντίσταση ήταν σαφής στη θέση της: επέμεινε — και συνεχίζει να επιμένει — σε πλήρη κατάπαυση του πυρός, αποχώρηση των ισραηλινών κατοχικών δυνάμεων, ανασυγκρότηση, παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στον παλαιστινιακό λαό και επιστροφή των εκτοπισμένων στις πόλεις, τα στρατόπεδα και τα χωριά τους.
Το Ισραήλ επιδίωξε να εκδιώξει τον παλαιστινιακό λαό, να εξαλείψει ό,τι είχε απομείνει από αυτόν. Ο κόσμος έγινε μάρτυρας πρωτοφανών σφαγών και πράξεων γενοκτονίας που διήρκεσαν περισσότερο από δύο χρόνια — του καψίματος δημοσιογράφων, του βομβαρδισμού παιδιών και γυναικών — όλα αυτά χωρίς καμία λογοδοσία. Αυτές οι σκηνές άλλαξαν την αντίληψη στη Δύση και οδήγησαν στην απομόνωση της ισραηλινής οντότητας. Το Ισραήλ θεωρείται πλέον όλο και περισσότερο ως ένα παράνομο κράτος (rogue state) — ένα κράτος του οποίου οι ηγέτες πρέπει να δικαστούν για εγκλήματα πολέμου εναντίον παλαιστίνιων αμάχων.
Το Ισραήλ έχει απομονωθεί, ενώ η Παλαιστίνη έχει επιστρέψει στο παγκόσμιο πολιτικό προσκήνιο — τόσο στη Δύση όσο και σε ολόκληρη την περιοχή. Το αίμα και η σταθερότητα της Παλαιστινιακής Αντίστασης έφεραν αυτή τη μεταμόρφωση, η οποία τελικά οδήγησε στην επιβολή της κατάπαυσης του πυρός.
Τι ακριβώς έχει συμφωνηθεί έως τώρα στις διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός; Ποια σημεία έχουν κλείσει και ποια παραμένουν υπό συζήτηση;
Η πρόταση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών περιγράφει γενικές αρχές, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτούνται περαιτέρω διαπραγματεύσεις για την οριστικοποίηση των λεπτομερειών. Ενα ευρύ πλαίσιο διαμορφώθηκε αρχικά, το οποίο ακολούθησαν συζητήσεις για συγκεκριμένα σημεία — δηλαδή: την ίδια την κατάπαυση του πυρός, την ανταλλαγή αιχμαλώτων και την απελευθέρωση παλαιστίνιων κρατούμενων.
Πιστεύετε ότι η κατάπαυση του πυρός θα διατηρηθεί μακροπρόθεσμα και ότι το Ισραήλ θα τηρήσει τις δεσμεύσεις του;
Φυσικά, δεν εμπιστευόμαστε ούτε το Ισραήλ ούτε τους ηγέτες του — ούτε τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τον Τραμπ. Τόσο το Ισραήλ όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται αυτή τη στιγμή από ένα κοινό συμφέρον: να τερματίσουν τη διεθνή τους απομόνωση. Αυτό το συμφέρον τούς δίνει επίσης ένα κίνητρο να διατηρήσουν τη συμφωνία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν υπάρξει παραβιάσεις — αντίθετα, ήδη έχουν συμβεί και ενδέχεται να συνεχιστούν. Ομως, εμείς, ως Παλαιστίνιοι και ως κίνημα αντίστασης, παραμένουμε δεσμευμένοι σε αυτή τη συμφωνία.
Η πρώτη φάση έχει ολοκληρωθεί. Το επόμενο βήμα — η δεύτερη φάση, που θα επιτευχθεί μέσω συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων — δεν έχει ακόμη ξεκινήσει. Ο Νετανιάχου προσπαθεί ενεργά να παρεμποδίσει αυτές τις προσπάθειες με συνεχείς παραβιάσεις. Χωρίς την παρέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών και το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον να διατηρήσει αυτή τη διαδικασία, η συμφωνία θα είχε ήδη καταρρεύσει.
Η κατάπαυση του πυρός προβλέπει την ημερήσια είσοδο 600 φορτηγών με ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Μέχρι στιγμής, έχει φτάσει λιγότερο από το μισό αυτού του αριθμού — μια σαφής παραβίαση της συμφωνίας. Πάνω από 40 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από ισραηλινά πυρά — μια ακόμη σοβαρή παραβίαση. Εχουν επίσης σημειωθεί παραβιάσεις σχετικά με την αποχώρηση των δυνάμεων κατά μήκος της καθορισμένης «κίτρινης γραμμής».
Η Αντίσταση έχει ολοκληρώσει πλήρως την απελευθέρωση όλων των ζωντανών ισραηλινών αιχμαλώτων και έχει παραδώσει την πλειονότητα των σορών των νεκρών Ισραηλινών, συνεχίζοντας να αναζητά τους υπόλοιπους. Οι καθυστερήσεις οφείλονται στην έλλειψη πόρων, εξοπλισμού και ειδικών, ενώ ο ισραηλινός εχθρός παρεμποδίζει επανειλημμένα αυτές τις προσπάθειες εμποδίζοντας τις ομάδες και τα μέσα που απαιτούνται για την ανάκτηση και επιστροφή των υπόλοιπων σορών.
Ηταν η οργάνωσή σας άμεσα εμπλεκόμενη στις διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός ή αυτές καθοδηγήθηκαν κυρίως από τη Χαμάς;
Μια αντιπροσωπεία της Χαμάς ηγήθηκε των συνομιλιών, αλλά συμμετείχαν επίσης αντιπροσωπείες από την Ισλαμική Τζιχάντ και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP). Ηταν μια συλλογική προσπάθεια, διαμορφωμένη από την πραγματικότητα στο πεδίο. Η Ισλαμική Τζιχάντ αποτελεί αναπόσπαστη δύναμη στην Παλαιστίνη και τη Γάζα — με δικούς της αιχμάλωτους, μάρτυρες και θυσίες — και ως εκ τούτου εμπλέκεται άμεσα.
Η κατάπαυση του πυρός σημαίνει ειρήνη;
Όχι, φυσικά όχι. Δεν βρισκόμαστε σε ειρήνη με αυτόν τον εχθρό. Πρόκειται για κατάπαυση του πυρός — τίποτε περισσότερο. Το ζήτημα αφορά τον παλαιστινιακό λαό και τη γενοκτονία που διαπράχτηκε από το Ισραήλ με την ανοιχτή υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ καυχήθηκε στην Κνεσέτ ότι είχαν προμηθεύσει το Ισραήλ με νέα όπλα που δοκιμάστηκαν πάνω στον παλαιστινιακό λαό.
Για τον λόγο αυτό, ως Παλαιστίνιοι — και ειδικά ως Ισλαμική Τζιχάντ — δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την ύπαρξη του ισραηλινού μορφώματος πάνω σε παλαιστινιακή γη.
Μέχρι στιγμής, όσοι ευθύνονται για τη γενοκτονία — και οι υποστηρικτές τους — δεν έχουν λογοδοτήσει ενώπιον διεθνούς δικαστηρίου. Δεν θα έπρεπε αυτό να αποτελεί μέρος των διαπραγματεύσεων;
Ευτυχώς, ορισμένες χώρες — κυρίως η Νότια Αφρική — έχουν καταθέσει αγωγές. Είχαμε την τιμή να συμμετάσχουμε σε δύο συνέδρια εκεί, όπου διατυπώθηκαν συστάσεις για την ανάληψη νομικών ενεργειών κατά του ισραηλινού εχθρού. Εχουν εκδοθεί εντάλματα σύλληψης εναντίον του Νετανιάχου και αρκετών ισραηλινών ηγετών.
Ο Νετανιάχου αποφεύγει πλέον να ταξιδεύει σε ορισμένες χώρες. Η κοινή γνώμη στη Δύση φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει αυτή την υπόθεση μέχρι τέλους. Αυτό συνιστά μια μεγάλη αλλαγή — μια μετατόπιση που ακόμα και ο ίδιος ο Τραμπ φοβάται. Ηταν αυτή ακριβώς η πίεση που τον οδήγησε να προτείνει μια κατάπαυση του πυρός που ουσιαστικά εξανάγκασε το Ισραήλ να την αποδεχτεί.
Θα δεχόταν η οργάνωσή σας μια μεταβατική ή διεθνή διοίκηση στη Γάζα; Υπό ποιους όρους ή εγγυήσεις;
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να αποδεχτούμε εξωτερική διοίκηση — κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με διεθνή επιτροπεία, δηλαδή μια νέα μορφή κατοχής.
Οι Παλαιστίνιοι που υπέμειναν πάνω από δύο χρόνια πολέμου, δολοφονιών και αποκλεισμού έχουν επιτύχει, μέσω της Αντίστασής τους, αυτό που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως θαύμα — μια θρυλική πράξη αντοχής παρά τα περιορισμένα μέσα. Δεν θα αποδεχτούν μια νέα κατοχή ή οποιαδήποτε ξένη εποπτεία της Γάζας.
Ποιος, λοιπόν, θα πρέπει να κυβερνά τη Γάζα;
Η διακυβέρνηση της Γάζας πρέπει να καθοριστεί από τον παλαιστινιακό λαό και την Αντίσταση. Η Χαμάς είχε ήδη ανακοινώσει — ακόμη και πριν από την πρόταση του Τραμπ — ότι ήταν έτοιμη να παραδώσει τη διοικητική διαχείριση της Γάζας σε μια τεχνοκρατική επιτροπή. Εκτοτε έχει επαναβεβαιώσει αυτή τη δέσμευση.
Η Αντίσταση αποδέχτηκε αυτή τη ρύθμιση, αλλά τόνισε ότι μια τέτοια επιτροπή πρέπει να έχει παλαιστινιακή νομιμοποίηση. Οσο η κατοχή συνεχίζεται, κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού.
Πολλά διεθνή σχέδια προβλέπουν μια κυβέρνηση στη Γάζα χωρίς ένοπλες αντιστασιακές οργανώσεις. Πώς αντιμετωπίζει η οργάνωσή σας ένα τέτοιο σχέδιο;
Κανείς δεν μπορεί να αφοπλίσει τον παλαιστινιακό λαό. Αυτά είναι τα όπλα του Φάθι Σικάκι (σ.σ. ιδρυτής και πρώτος γενικός γραμματέας της ΠΙΤ, που δολοφονήθηκε στη Μάλτα), του Αχμεντ Γιασίν (σ.σ. ιδρυτής και ηγέτης της Χαμάς, που δολοφονήθηκε στη Χαν Γιούνις) και όλων των δίκαιων αγωνιστών της Αντίστασης. Αυτά τα όπλα — και η ίδια η Αντίσταση — δικαιολογούνται από όλες τις αρχές και το διεθνές δίκαιο.
Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονταν υπό κατοχή, θα υπήρχε έστω και ένας πολίτης τους που θα έμενε σιωπηλός και δεν θα αντιστεκόταν;
Θα εξετάζατε, ως Κίνημα, το ενδεχόμενο μιας διαρκούς εκεχειρίας στο πλαίσιο μιας μελλοντικής πολιτικής διευθέτησης; Ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές που δεν μπορούν να ξεπεραστούν;
Αυτές είναι πράγματι οι προκλήσεις της σημερινής εποχής — και τα κινήματα αντίστασης οφείλουν να μετατρέψουν αυτές τις προκλήσεις σε ευκαιρίες. Η Αντίσταση διαθέτει πλέον νομιμοποίηση και δύναμη, γεγονός που την καθιστά πραγματικό αντίπαλο δέος απέναντι σε όλα τα σχέδια που είναι εχθρικά προς τα αραβικά και ισλαμικά έθνη.
Τι σημαίνει αυτή η νέα ισορροπία δυνάμεων για την περιοχή, ιδιαίτερα μετά την αποδυνάμωση της Χεζμπολά και τη μειωμένη επιρροή του Ιράν;
Είμαστε πλήρως ενήμεροι για τη σοβαρότητα των περιφερειακών αλλαγών και το βάθος αυτών των μετασχηματισμών. Αλλά γνωρίζουμε εξίσου καλά τη σταθερότητα της Αντίστασης στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο, την Υεμένη, το Ιράκ και στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, η οποία εξακολουθεί να παίζει ουσιώδη ρόλο στην υποστήριξη και ενίσχυση του μετώπου της αντίστασης.
Σήμερα, τα κινήματα αντίστασης δεν στηρίζονται πλέον αποκλειστικά στα όπλα. Η ιδέα της αντίστασης υπήρχε πολύ πριν από τη Χαμάς, την Ισλαμική Τζιχάντ ή τη Χεζμπολά — από την ίδρυση του πρώτου σιωνιστικού οικισμού σε παλαιστινιακή γη.
Πρόκειται για έναν αγώνα αιώνων, ο οποίος αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι η αντίσταση — με επικεφαλής τον παλαιστινιακό λαό και τα έθνη του αραβικού και ισλαμικού κόσμου — αποτελεί αυθεντικό κίνημα με όραμα και ικανότητα να οργανώνει τις δυνάμεις του για την επίτευξη απελευθέρωσης και νίκης.
Πριν από σχεδόν δύο χρόνια, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου είπε ότι ολόκληρη η Μέση Ανατολή θα αναδιαμορφωθεί. Ποιους κινδύνους ή αλλαγές βλέπετε να προκύπτουν από αυτό;
Στόχος του ήταν να συντρίψει τα κινήματα αντίστασης στη Γάζα — την Ισλαμική Τζιχάντ και τη Χαμάς —καθώς και τη Χεζμπολά στον Λίβανο, την Αντίσταση στην Υεμένη, και τελικά να ανατρέψει την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.
Αναγνωρίζουμε ότι η Αντίσταση και τα μέτωπά της έχουν υποστεί σοβαρά πλήγματα — αυτό είναι αναμφισβήτητο. Ωστόσο, δεν έχουν ηττηθεί, ούτε το Ισραήλ κατάφερε να επιβάλει τη βούλησή του. Το σχέδιο ενός νέου περιφερειακού συστήματος με το Ισραήλ ως κυρίαρχη δύναμη έχει αποτύχει.
Η απόδειξη είναι σαφής: ο Νετανιάχου, που κάποτε ορκιζόταν να εξαλείψει τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ, βρίσκεται τώρα να διαπραγματεύεται έμμεσα για την επιστροφή αιχμαλώτων.
Μπορεί να υπάρξει εμπιστοσύνη στην παρούσα αμερικανική κυβέρνηση — που θεωρείται η πιο φιλοϊσραηλινή στη σύγχρονη ιστορία — ότι θα ενεργήσει με ειλικρίνεια στις περιφερειακές ή στις διαπραγματεύσεις για την εκεχειρία;
Δεν πρόκειται για ζήτημα εμπιστοσύνης. Αυτό που έχει σημασία είναι η δύναμη του Τραμπ και η ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να ασκήσουν πίεση στο Ισραήλ. Το ισραηλινό μόρφωμα διαδραματίζει λειτουργικό ρόλο· χωρίς αυτήν την εξωτερική ισχύ και επιβολή, δεν μπορεί να επιβιώσει στην περιοχή.
Ο Τραμπ το κατέστησε σαφές στην ομιλία του στην Κνεσέτ. Στην πράξη, ο Νετανιάχου δεν μπορεί να αντιταχτεί στον Τραμπ — αν το έκανε, θα ήταν πολιτικά τελειωμένος. Γι’ αυτό ο Νετανιάχου έχει προσαρμοστεί σε αυτήν την πολιτική, είτε το θέλει είτε όχι.
Οι ηγέτες της Χαμάς έχουν επανειλημμένα επικρίνει τα αραβικά κράτη ότι δεν έκαναν αρκετά για να τερματίσουν τον πόλεμο στη Γάζα. Πώς αξιολογείτε το ρόλο των αραβικών χωρών και της Τουρκίας, οι οποίες διατηρούν σχέσεις και εμπόριο με το Ισραήλ, ενώ δημόσια καταδικάζουν τις ενέργειές του;
Τα αραβικά και ισλαμικά κράτη θα μπορούσαν να έχουν ασκήσει σημαντική πίεση στις Ηνωμένες Πολιτείες ώστε να σταματήσει ο πόλεμος.
Η θέση μας ήταν ξεκάθαρη: ο Τραμπ θα μπορούσε να είχε τερματίσει την επίθεση με ένα μόνο τηλεφώνημα.Αυτό φάνηκε από τις πρώτες κιόλας ημέρες της ισραηλινής επίθεσης εναντίον του λαού μας. Αυτές οι αραβικές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να έχουν ανακαλέσει τους πρεσβευτές τους, να έχουν αναστείλει τη διαδικασία εξομάλυνσης ή να έχουν διακόψει τη χρηματοδοτική και υλικοτεχνική υποστήριξη προς το Ισραήλ.
Δυστυχώς, απέτυχαν να λάβουν σοβαρά μέτρα — ή να υιοθετήσουν μια ουσιαστική στάση — μέχρι ότου είχε ήδη συντελεστεί η γενοκτονία.
Ωστόσο, δύο καθοριστικοί παράγοντες ξεχωρίζουν: πρώτον, η αντοχή και η αντίσταση της ίδιας της Γάζας· δεύτερον, τα κινήματα μέσα στις δυτικές κοινωνίες, που έχουν οδηγήσει σε αυτή τη μεταστροφή της παγκόσμιας συνείδησης.
Γιατί η Δυτική Οχθη έχει σχεδόν πλήρως αποκλειστεί από τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις;
Η Αντίσταση παραμένει ισχυρή στη Δυτική Όχθη, παρά τις δύσκολες συνθήκες και το αποικιοκρατικό σχέδιο του Ισραήλ που στοχεύει στην προσάρτηση, τον κατακερματισμό και τον εξιουδαϊσμό — ουσιαστικά εμποδίζοντας τη δημιουργία ενός πραγματικού παλαιστινιακού κράτους.
Ετσι, όταν κάποιοι μιλούν για “δύο κράτη για δύο λαούς”, αυτό δεν είναι εφικτό στην πράξη. Οι εποικισμοί επεκτείνονται, ο αριθμός των εποίκων αυξάνεται και το Ισραήλ ασκεί πλήρη έλεγχο σε όλες τις περιοχές και πτυχές της καθημερινής ζωής στη Δυτική Οχθη.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία — συμπεριλαμβανομένων ισραηλινών πηγών — έχουν σημειωθεί περισσότερες από δέκα χιλιάδες επιχειρήσεις αντίστασης μόνο στη Δυτική Οχθη τα τελευταία δύο χρόνια.
Παρόλες αυτές τις θυσίες, παρά την εγκατάλειψη από πολλούς, δεν φοβόμαστε για την Παλαιστίνη ή την παλαιστινιακή υπόθεση. Από το 1921 και το 1929, μέσα από την εξέγερση του Κασάμ, τον σύγχρονο αγώνα και τις διαδοχικές Ιντιφάντα, ο λαός μας παραμένει παρών — στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα στον κόσμο: Η Παλαιστίνη δεν μπορεί να διαγραφεί χωρίς να διαγραφεί ο παλαιστινιακός λαός. Και αυτό, με τη θέληση του Θεού, δε θα συμβεί ποτέ.
Οι περισσότερες χώρες εξακολουθούν να υποστηρίζουν τη λύση των δύο κρατών στα σύνορα του 1967. Είναι αυτό ένα πλαίσιο που υποστηρίζει η οργάνωσή σας ή εξακολουθείτε να ζητάτε τον τερματισμό της κατοχής όλων των παλαιστινιακών εδαφών — δηλαδή ένα ενιαίο παλαιστινιακό κράτος;
Δεν υποστηρίζουμε τη λύση των δύο κρατών — ούτε το Ισραήλ την υποστηρίζει. Μέσα στο ισραηλινό κατεστημένο υπάρχει σχεδόν ομοφωνία ότι ένα παλαιστινιακό κράτος στη Δυτική Οχθη θα αποτελούσε στρατηγική απειλή για το εβραϊκό κράτος.
Γι’ αυτό το Ισραήλ συνεχίζει να επεκτείνει τους εποικισμούς και να εντείνει τις επιθέσεις — εξελίξεις που βλέπουμε καθημερινά στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη.
Υπήρξαν αναφορές για δημόσιες εκτελέσεις στη Γάζα μετά το τέλος των σοβαρών μαχών. Πώς απαντάτε σε αυτούς τους ισχυρισμούς και πώς διασφαλίζει η οργάνωσή σας τη λογοδοσία εντός των γραμμών της;
Η κατάσταση έχει διογκωθεί υπερβολικά. Ναι, υπήρξαν περιστατικά εκτελέσεων πεδίου, αλλά όχι στην κλίμακα που παρουσιάζεται από τα μέσα ενημέρωσης. Αυτό το ζήτημα έχει εκμεταλλευτεί το Ισραήλ και όσοι αποκομίζουν οφέλη από αυτό.
Συχνά λέγεται ότι η δικαιοσύνη σε καιρό πολέμου αρχίζει ως προσωρινή δικαιοσύνη — μπορούν να συμβούν λάθη. Δεν είμαι εξοικειωμένος με τις διαδικαστικές λεπτομέρειες, αλλά ένα πράγμα είναι σαφές: οι συνεργάτες (collaborators) πρέπει να τιμωρούνται.
Υπάρχουν συνεχιζόμενες κατηγορίες ότι η οργάνωσή σας και άλλες δυνάμεις αντίστασης έχουν παραβιάσει την κατάπαυση του πυρός. Ποιος, κατά τη γνώμη σας, παραβιάζει πραγματικά τη συμφωνία — και πώς;
Ως κίνημα αντίστασης, παραμένουμε δεσμευμένοι στη συμφωνία, γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα του παλαιστινιακού λαού.
Περισσότερα από δύο χρόνια μετά την 7η Οκτώβρη, η Γάζα είναι ερείπια — δεκάδες χιλιάδες νεκροί, υποδομές κατεστραμμένες και η διεθνής αναγνώριση της κυβέρνησής σας σοβαρά εξασθενημένη. Δεδομένων αυτών των πραγματικοτήτων, μπορεί να ειπωθεί ότι το κίνημά σας έχασε αυτή τη μάχη ή βλέπετε διαφορετικό αποτέλεσμα;
Δεν θα μιλούσα με όρους νίκης ή ήττας. Η κατάσταση είναι πολύ πιο σύνθετη.
Οι Παλαιστίνιοι υπέμειναν — και έτσι ματαίωσαν τους στόχους του Ισραήλ. Ακόμα και ο ίδιος ο εχθρός το έχει αναγνωρίσει. Απέτυχε να εξαλείψει την Αντίσταση, απέτυχε να επανακτήσει τους αιχμαλώτους του παρά μόνο μέσω έμμεσων διαπραγματεύσεων και απέτυχε να σβήσει την παλαιστινιακή υπόθεση ή να εκδιώξει τον λαό μας από τη γη του.
Πώς να μιλήσει κανείς για νίκη όταν κανένας από τους δηλωμένους στόχους τους δεν επιτεύχθηκε; Το μόνο που πέτυχαν ήταν γενοκτονία και καταστροφή — κάτι που, δυστυχώς, ήταν προβλέψιμο δεδομένης της στρατιωτικής τους ισχύος.
Κοιτάζοντας πίσω, πώς αξιολογείτε το κόστος και το αποτέλεσμα της 7ης Οκτώβρη — πολιτικά, στρατιωτικά και ηθικά;
Η επιχείρηση της 7ης Οκτώβρη — ο «Κατακλυσμός του Αλ-Ακσα» — σήμανε ένα αποφασιστικό σημείο καμπής στην ιστορία της Αντίστασης, στην πορεία της παλαιστινιακής υπόθεσης και στο πολιτικό σκηνικό της περιοχής και του κόσμου.
Σήμερα, η συζήτηση ξεπερνά τη Γάζα. Η Γάζα έχει γίνει μόνο ένα μέρος μιας ευρύτερης μεταμόρφωσης — μιας μετακίνησης που έχει αλλάξει τις παγκόσμιες αντιλήψεις και έχει εκθέσει τα όρια της ισραηλινής και αμερικανικής ισχύος να αναδιαμορφώσουν την περιοχή σύμφωνα με τα σχέδιά τους.
Είμαστε πλήρως βέβαιοι ότι η πορεία που χάραξαν οι ήρωες του «Κατακλυσμού του Αλ-Ακσα» — και αυτή που συνεχίζουν να ακολουθούν — είναι μια πορεία προς την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την πλήρη απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
