Περιήγηση: Η παπάρα

Στις 24 Φεβρουαρίου, η Ρωσία, μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, διέρρηξε, με μία πράξη επίθεσης, εισβολής και προσάρτησης, τη συλλογική μας ασφάλεια. […] Αυτό που παρακολουθούμε από τις 24 Φεβρουαρίου είναι μια επιστροφή στην εποχή των ιμπεριαλισμών και των αποικιών. Η Γαλλία την αρνείται και θα αναζητεί επίμονα την ειρήνη.

Εμανουέλ Μακρόν

(Επίδειξη θράσους ακόμη και από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ. Ο εκπρόσωπος του γαλλικού ιμπεριαλισμού θυμήθηκε τις… απαγορευμένες λέξεις «ιμπεριαλισμοί» και «αποικίες» για να ψέξει τον εκπρόσωπο του ρωσικού ιμπεριαλισμού ότι τις επανέφερε στην πράξη. Γιατί ως τώρα… δεν υπήρχαν ούτε ιμπεριαλισμοί ούτε νεο-αποικίες. Το Μαρόκο, ας πούμε, παλιά γαλλική αποικία, δεν είναι εδώ και δεκαετίες μια νεο-αποικία του γαλλικού ιμπεριαλισμού, είναι μια… ανεξάρτητη χώρα. Η αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στο Τσαντ, στο Μάλι και στην ευρύτερη περιοχή του Σαχέλ δεν συνιστά ιμπεριαλιστική πολιτική, αλλά… ανυστερόβουλη πολιτική ειρήνης. Ούτε οι μαζικοί βομβαρδισμοί στη Συρία από γαλλικά –και όχι μόνο- πολεμικά αεροσκάφη ήταν ιμπεριαλιστική πολιτική. Οσο για τα εκστρατευτικά σώματα των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στο Ιράκ και τον Αφγανιστάν, αυτά στάλθηκαν για να… απελευθερώσουν τις γυναίκες από την ισλαμική καταπίεση. Σκότωσαν κόσμο και κοσμάκη, βέβαια, βομβαρδίζοντας γειτονιές, υπαίθριες αγορές, ακόμη και γαμήλιες γιορτές, αλλά αυτό είναι… το τίμημα της λευτεριάς. Στέρεψαν από ιδέες οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών κρατών και οι μορφωμένοι λογογράφοι τους και καταφεύγουν σε τέτοιες χονδροειδείς παπάρες; Δεν είναι ζήτημα ελλείμματος ιδεών. Είναι η δημόσια κατάθεση του δικού τους κυνικού credo: «Μπορεί να κάνουμε τα ίδια, όμως ιμπεριαλιστές και αποικιοκράτες είναι μόνο οι αντίπαλοί μας». Αυτό το credo απαιτούν να το επαναλαμβάνουν οι λαοί τους οποίους διαφεντεύουν, πιο συχνά απ’ όσο απαγγέλλουν το θρησκευτικό credo)

Ισως όμως το πιο σημαντικό όφελος για τον ΣΥΡΙΖΑ στο 48ωρο της Θεσσαλονίκης, ήταν ο επικεφαλής του. Ο Τσίπρας πρωτίστως ήταν ανανεωτικός. Ανήγγειλε νέο αίμα στα ψηφοδέλτια και κυβέρνηση με πρόσωπα – χωρίς κομματική κονκάρδα απαραιτήτως. Ηδη στην πράξη τα “βαρίδια” έχουν βγει από το κάδρο. Ηταν «πρωθυπουργικός». Ωριμος, αυτοκριτικός, κατασταλαγμένος, με ποιοτικό λόγο, ήξερε τα θέματα, ρεαλιστής και ριζοσπαστικός ταυτόχρονα. Πιο απλά: ο Τσίπρας που κερδίζει. Αφήστε τους δημοσκόπους στις «πίτες», τις «κολώνες» και τις «αναγωγές» τους.

Γιώργος Λακόπουλος

(Ο εν λόγω αρθρογράφος, χρόνια στο κουρμπέτι και συγκεκριμένα στο Συγκρότημα Λαμπράκη, είναι απ’ αυτούς που διακινούσαν το ιδεολόγημα του «άχαστου Αλέξη». Μέχρι που ήρθε ο «λούζερ Κούλης» και του έριξε τρεις φορές στ’ αυτιά. Μετά χρησιμοποιήθηκε για το «κόντεμα» του Σκουρλέτη και του Παππά, έπεσε στα πατώματα όταν ο Σκουρλέτης απαίτησε και πήρε καταδίκη του από την πολιτική γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εδώ και λίγο καιρό ξανασηκώθηκε και ξανάπιασε το λιβανιστήρι με τις κουδουνίστρες. Δεν φοβάται; Τι να φοβηθεί; Οι άνθρωποι του φυράματός του έχουν ξεχάσει τι θα πει ντροπή)

Σε ό,τι μας αφορά, καλούμε τους νέους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν ένα πολύ μεγάλο όπλο στα χέρια τους. Το όπλο αυτό είναι η άποψή τους και είναι και η ψήφος τους. Και θέλω να επαναλάβω κάτι που είπα στο Φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ: καμία μεγάλη αλλαγή δεν έγινε χωρίς τους νέους ανθρώπους στην πρώτη γραμμή. Οι νέοι από μόνοι τους είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να αλλάξουν τα πάντα σε αυτό τον τόπο. Αρκεί να συνειδητοποιήσουν ότι η αλλαγή δεν θα έρθει από μόνη της, ότι αν δεν γίνουν οι ίδιοι φορείς της αλλαγής που προσδοκούν, τα πράγματα δεν θα αλλάξουν.
Γι’ αυτό λοιπόν για μας, το είπα και χθες στην ομιλία μου, η επόμενη εκλογική μάχη δεν θα είναι ένας πόλεμος, θα είναι μια ειρηνική επανάσταση. Δεν θα πέσουμε στην παγίδα να υποδαυλίσουμε, ή να απαντήσουμε στην ένταση με ένταση. Ξέρουμε ότι θα κάνει η κυβέρνηση το παν το επόμενο διάστημα για να δημιουργήσει ένταση. Αντιθέτως, θα είναι ένας ειρηνικός αγώνας που στόχο θα έχει πέραν όλων των άλλων να αντιμετωπίσουμε και το φαινόμενο της αποχής. 

Αλέξης Τσίπρας

(Μετά τους συνταξιούχους, που ένα συριζομάγαζο τους κάλεσε «να κάνουν υπομονή, να σφίξουν τα δόντια να βγει ο χειμώνας» και να δώσουν την απάντηση «όταν πρέπει», «την ώρα της κάλπης», ο ίδιος ο Τσίπρας καλεί τους νέους, τους φοιτητές, να μην αντισταθούν στην καθημερινή καταστολή από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, γιατί αν αντισταθούν… θα πέσουν στην παγίδα να υποδαυλίσουν την ένταση! Τους καλεί να γίνουν καρπαζοεισπράκτορες, περιμένοντας την… ειρηνική επανάσταση της κάλπης. Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν θα του κάνουν τη χάρη. Το δείχνουν οι κινητοποιήσεις που ήδη αναπτύσσονται)

Σας καλώ να δείτε πόσο μοιάζει η νέα Μεγάλη Ιδέα που εξέφρασε ο Βενιζέλος το 1928, ένα σύγχρονο, δηλαδή, κράτος, με αποστολή την ανύψωση της αξίας του ανθρώπου και του λαού και στο εξωτερικό να είναι στοιχείο ειρήνης και αρμονίας των λαών, με το Σύνταγμά μας το σημερινό.

Κωνσταντίνος Τασούλας

(Υπάρχει παλιά και νέα Μεγάλη Ιδέα; Μόνο στα μυαλά των αναθεωρητών της Ιστορίας τύπου Τασούλα. Η Μεγάλη Ιδέα ήταν μία: η επέκταση του ελληνικού κράτους όχι μόνο όπου υπήρχαν άνθρωποι που μιλούσαν ελληνικά, αλλά και παραπέρα. Η δημιουργία ενός κράτους υποχείριου των ιμπεριαλιστών, που θα επεκτεινόταν στα τελευταία εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αυτά που αποτελούν τη σημερινή Τουρκική Δημοκρατία. Ηταν η παραπέρα επέκταση της Ελλάδας «των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», για την οποία καμάρωνε ο Βενιζέλος μετά τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920. Με εθνικιστική αλαζονεία ο Βενιζέλος διεκδίκησε από τις νικήτριες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου το ρόλο του εξολοθρευτή του τουρκικού εθνικού κινήματος, που ανέτειλε κι αυτό μέσα από τα συντρίμμια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: «Είπα εις τους δύο μεγάλους μας Συμμάχους: “Εχετε προ υμών έναν τούρκον αρχηγόν, τον Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος σας εκήρυξε τον πόλεμον, φαίνεται δε ελάχιστα διατεθειμένος να συζητήση μεθ’ υμών περί της ειρήνης. Αφήσατέ με να χρησιμοποιήσω τας χιλιάδας ανδρών, τους οποίους κρατώ αδρανούντας εν Σμύρνη. Αναλαμβάνω εγώ να καταστήσω τον Μουσταφά Κεμάλ ολιγώτερον φιλοπόλεμον“». Του ανέθεσαν το ρόλο που ζήτησε. Η συνέχεια είναι γνωστή: Το τουρκικό εθνικό κίνημα νίκησε τους εισβολείς, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν τη νίκη του, για να μην στραφεί η Τουρκία προς τη νεοσύσταση Σοσιαλιστική Δημοκρατία των Σοβιέτ και η Μεγάλη Ιδέα πνίγηκε στο αίμα των στρατιωτών του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος και του άμαχου πληθυσμού της Σμύρνης και στα δάκρυα εκατομμυρίων προσφύγων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, και στη Μικρά Ασία και στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών, που συμφωνήθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάνης)

Με εξαίρεση τους πουτινιστές, τους αντιιμπεριαλιστές και άλλους ψεκασμένους, οι Ελληνες αντιλαμβάνονται τον ενεργειακό εκβιασμό που ασκεί ο άρχων του Κρεμλίνου. Και οι περισσότεροι από αυτούς, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους και όποιο σύστημα θέρμανσης κι αν διαθέτουν, είναι διατεθειμένοι να κάνουν τις θυσίες που χρειάζονται προκειμένου αυτός ο εκβιασμός να αποτύχει και ο Πούτιν να χάσει τον πόλεμο, ώστε και η Ουκρανία να διατηρήσει τη δημοκρατία της και να μην ανοίξει η όρεξη άλλων αυταρχικών ηγετών. Το τελευταίο που θέλουν λοιπόν είναι να ακούνε εξυπνάδες από υπουργούς, είτε στο όνομα του ανθρώπου είτε στο όνομα του Θεού.

Μιχάλης Μητσός

(Δε θα σχολιάσουμε το τσουβάλιασμα πουτινιστών, αντιιμπεριαλιστών και άλλων ψεκασμένων. Από τον Μ. Μητσό θα ήταν αφέλεια να περιμένεις κάτι άλλο. Τα τυπάκια σαν αυτόν, κλεισμένο στο γυάλινο κόσμο των αφεντικών τους, έχουν ως αποστολή να γράφουν «φίδια», τα οποία όμως τα πιστεύουν μόνο οι ίδιοι και η παρέα τους. Πώς ξέρει ο Μητσός ότι οι Ελληνες –ειδικά οι Ελληνες- είναι διατεθειμένοι να πεινάσουν και να παγώσουν, προκειμένου να νικήσει ο Μπάιντεν τον Πούτιν; Δεν το ξέρει ή μάλλον ξέρει το αντίθετο. Απλά, μετατρέπει τη δική του άποψη και την άποψη των ομοίων του σε… παλλαϊκή άποψη. Μόνο που αυτός και οι όμοιοί του δεν πρόκειται ούτε να πεινάσουν ούτε να παγώσουν. Και αυτό το ξέρει καλά η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, γι’ αυτό δε δίνει δεκάρα για όσα λένε ή γράφουν. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρόβλημα του Μητσού, πέρα από τη νηπιακή εμμονή να βρίζει σώνει και καλά τους αντιιμπεριαλιστές ή τους κομμουνιστές, εμμονή που χαρακτηρίζει όλη την ομοταξία των ερμαφρόδιτων γαστερόποδων μαλακίων; Το πρόβλημα είναι ότι πετιέται ένας Πέτσας με διαθέσεις… νεκροθάφτη και τους χαλάει τη δουλειά. Κι άντε μετά αυτοί να πρέπει να πλακωθούν στην παπαρολογία για να διαφωνήσουν συμφωνούντες)

Θα σας εκμυστηρευθώ το εξής: θαυμάζω τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Πρόκειται για χώρα που αξίζει του θαυμασμού και του σεβασμού μας. Τα επιτεύγματά τους τα τελευταία χρόνια είναι τόσο μεγάλα που κάθε άλλος καλοπροαίρετος άνθρωπος στην πλανήτη θα ήθελε να πληροφορηθεί πως έγιναν και φυσικά να τα υιοθετήσει στη χώρα του. […] Θέλω να σας εξομολογηθώ, επίσης, ότι ήταν δική μου η ιδέα να είναι τα ΗΑΕ η τιμώμενη χώρα στην 86^η ΔΕΘ – και θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Πρέσβη των ΗΑΕ για τη συμβολή του ώστε να γίνει πραγματικότητα – ως η πρώτη αραβική χώρα που τιμάται στη μεγαλύτερη διεθνή έκθεση της Ελλάδας και των Βαλκανίων καθώς οι διμερείς μας σχέσεις είναι παραπάνω από άριστες σε πολιτικό επίπεδο. […] Και καθώς βρισκόμαστε τώρα στη Θεσσαλονίκη, θέλω να σας ενημερώσω ότι προωθούμε logistics center στο στρατόπεδο Γκόνου, ενώ ταυτόχρονα υλοποιούνται μεγάλες επενδύσεις και στο λιμάνι. Τι ωραία ιδέα τα ΗΑΕ να συμμετάσχουν και να χτίσουν αυτό το logistics center στη Θεσσαλονίκη και να θυμόμαστε ότι αποφασίστηκε κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ!

Αδωνις Γεωργιάδης

(Αυτός όποιον βρίσκει μπροστά του τον γλείφει πατόκορφα. Αρκεί να είναι καπιταλιστής φυσικά. Είναι η παράδοση των ακροδεξιών στην Ελλάδα να γλείφουν με τον πιο γλοιώδη, τον πιο ελεεινό τρόπο τις μπότες των κυρίαρχων. Εχουν κόμπλεξ έναντι των παραδοσιακών αστικών τζακιών, που κρατάνε κάποιο τουπέ, και αυτό τους βγαίνει παντού και πάντοτε)

Οι ευρωπαίοι εταίροι μας οφείλουν ένα ευχαριστώ στην Ελλάδα, στον ελληνικό λαό, στους ακρίτες μας, στην Ελληνική Αστυνομία, που εργάζονται τόσο σκληρά για να φυλάξουν τα σύνορα του δυτικού κόσμου με την Τουρκία.

Τάκης Θεοδωρικάκος

(Απειλεί η Τουρκία τον δυτικό κόσμο; Εντάξει, η χρήση της γλώσσας δεν είναι το δυνατό σημείο του πρώην κνίτη, πρώην πασόκου και νυν καραδεξιού υπουργού Μπάτσων και Καταστολής. Στους πρόσφυγες αναφέρεται, αλλά δεν θέλει και να τους ονοματίσει, για να μην κατηγορηθεί για αντιπροσφυγικό μένος. Στην προσπάθειά του να διαφοροποιηθεί από την πλειοψηφία των συναδέλφων του, που χαρακτηρίζει την -παράτυπη- διέλευση των συνόρων από άοπλους ανθρώπους σαν «παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας», η οποία δικαιολογεί την άσκηση κάθε είδους βίας, ακόμη και ένοπλης, ο Θεοδωρικάκος ομολόγησε την αλήθεια. Τα ένοπλα σώματα στα ελληνοτουρκικά σύνορα δεν προστατεύουν την ελληνική εθνική κυριαρχία, αλλά εμποδίζουν τη διέλευση προσφύγουν που έχουν ως προορισμό τις ιμπεριαλιστικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Ως πιστός υπηρέτης του δυτικοευρωπαϊκού σουλτανάτου, ο Θεοδωρικάκος ζητάει μόνο «ένα ευχαριστώ)

Η ενότητα και η αλληλεγγύη μας θα υποστούν σοβαρή δοκιμασία, καθώς οικογένειες και επιχειρήσεις αισθάνονται την πίεση των αυξανόμενων τιμών της ενέργειας και του κόστους διαβίωσης που προκαλεί η βίαιη εισβολή της Ρωσίας. Θα αντιμετωπίσουμε ένα δύσκολο εξάμηνο, με την απειλή περικοπών στην ενέργεια, διαταραχών, ακόμα και κοινωνικών αναταράξεων. Ωστόσο πρέπει να διατηρήσουμε την πορεία μας και να σταθούμε απέναντι στην τυραννία – για το καλό της Ουκρανίας αλλά και το δικό μας.

Γενς Στόλτενμπεργκ

(Τι φοβάται η λουλού των Αμερικανών; Τις κοινωνικές αναταράξεις. Απόδειξη του ότι ο πόλεμός τους με τη Ρωσία δεν είναι πόλεμος των λαών της Ευρώπης. Η τυραννία είναι εγκατεστημένη στην επικράτεια των «δυνάμεων του καλού». Είναι η τυραννία των ενεργειακών μονοπωλίων που βλέπουν τα κέρδη τους να απογειώνονται. Είναι η τυραννία των μονοπωλίων του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος που βλέπουν τα δικά τους κέρδη να απογειώνονται χάρη στον πολεμικό εξοπλισμό που διοχετεύεται στην Ουκρανία. Eιναι η τυραννία των τραπεζών που ελέγχουν όλη αυτή την γιγαντιαία κερδοσκοπία. Μπορεί η εργατική τάξη να μην είναι οργανωμένη πολιτικά σε επαναστατική βάση, όμως το παραμύθι του «δίκαιου πολέμου» έχει ήδη ξεφτίσει. Οι ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις αφουγκράζονται ήδη την οργή των λαών. Γι’ αυτό και ο Στόλτενμπεργκ ζητά ενότητα του ιμπεριαλιστικού στρατόπεδου της Δύσης ενάντια σε ενδεχόμενες κοινωνικές αναταράξεις. Ενότητα στην επιβολή της φτωχοποίησης με την πιο άγρια καταστολή. Για να συνεχίσουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη Ρωσία για το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής)

Οπως διαβάζω στα σχετικά ρεπορτάζ, αποφασίσθηκε να ξεκινήσουν μεν οι περιπολίες της ΟΠΠΙ στην πανεπιστημιούπολη, αλλά «με στόχο την προστασία των υποδομών στο εξωτερικό του κάμπους της πανεπιστημιούπολης». Για να μεταφράσω τα χωροφυλακίστικα σε κανονικά ελληνικά, ο στόχος (sic) των περιπολιών θα είναι η προστασία της περίφραξης, από την εξωτερική πλευρά της μόνο, διότι η εσωτερική παραμένει απροστάτευτη, αφού από εκείνη την πλευρά η ΟΠΠΙ δεν θα μπορεί να πατήσει πόδι. Δεν γνωρίζω αν αυτή θα είναι προσωρινή ή μόνιμη λύση. Αν, πάντως, ισχύει ότι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, θα πρότεινα να προστεθεί ένα πι στο ακρωνύμιο της ΟΠΠΙ και να γίνει ΟΠΠΠΙ, με τρία πι. Ομάδα Προστασίας Περίφραξης Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Ετσι, τουλάχιστον ο τίτλος θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές αρμοδιότητες.

Στέφανος Κασιμάτης

(Οταν ακόμη και «λυσσασμένοι» δεξιοί, οπαδοί του δόγματος «νόμος και τάξη», σαν τον Στέφανο Κασιμάτη, σπάνε πλάκα με τον Θεοδωρικάκο, αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει με τους μη δεξιούς. Πανεπιστημιακή αστυνομία δεν μπορεί να σταθεί στα ελληνικά πανεπιστήμια. Αλλο να κάνουν «ντου» από καιρού εις καιρόν τα ΜΑΤ και άλλο να βάλεις μέσα κάποια μπατσόνια με πράσινα φουτεράκια και πράσινα καπελάκια. Εντάξει, η κατασταλτική σας πώρωση είναι γνωστή, αλλά τα μπατσάκια και τις μπατσοπούλες δεν τα σκέφτεστε; Δεν τα λυπόσαστε;)

Και οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν λάθη, βλακείες, ολισθήματα και αστοχίες της κυβέρνησης αλλά καταλήγουν στο συμπέρασμα της κοινωνίας «κακώς συμβαίνουν αυτά αλλά προσοχή μη γίνει καμία στραβή και έλθουν οι άλλοι». Δεν ξέρω αν οι «άλλοι» προκαλούν τέτοια απώθηση δικαίως ή αδίκως. Αλλά εκεί βρίσκεται το μυστικό της κυριαρχίας της κυβέρνησης. Κι όσο ισχύουν οι «άλλοι» όπως ισχύουν σήμερα, δύσκολα θα κλονιστεί η κυριαρχία μιας ευρύτερης παράταξης που εκτείνεται από την αριστερά του Κέντρου έως την δεξιά της Δεξιάς και δεν θέλει ούτε να τους ακούει.

Ι.Κ. Πρετεντέρης

(Αφού τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφει ο Πρετεντεράκος, γιατί ο Κούλης δεν πάει σε εκλογές, να σαρώσει και να το βουλώσουν όλοι; Επειδή δεν θέλει να βάλει τη χώρα σε πολιτική αστάθεια, ρε κουτά! Και καλά, στο τέλος της άνοιξης που θα γίνουν έτσι κι αλλιώς εκλογές, δε θα υπάρχει ο ίδιος κίνδυνος; ‘Η μέχρι τότε θα έχει αποκατασταθεί παγκοσμίως μια σταθερότητα να την πιεις στο ποτήρι; Κι αυτή την ευρύτερη παράταξη, που ξεκινά από τα αριστερά του Κέντρου –από το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ δηλαδή- μέχρι τη δεξιά της Δεξιάς –μέσα και η ΧΑ, και ο Κασιδιάρης, και ο Μπογδάνος, και ο Βελόπουλος, για να συνεννοούμαστε- πού ακριβώς την είδε ο Πρετεντεράκος; Προφανώς, τρώει ελαφριά και βλέπει… ροζ όνειρα. Γιατί εμείς στην αριστερά του Κέντρου βλέπουμε ακόμη και τον Βενιζέλο να μπινελικώνει τον Κούλη. Βλέπουμε τον εκπεπτωκότα Σταύρο Θεοδωράκη να πνέει μένεα κατά του Κούλη; Τι μένει; Η δεξιά της Δεξιάς. Δηλαδή, ο Βελόπουλος, γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να ξαναμπεί στη Βουλή. Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη εκδοχή. Να μπουν και άλλοι στη Βουλή, λόγω απλής αναλογικής και να δοκιμάσει να τους μαζέψει ο Κούλης. Ποιος όμως, εκτός του Πρετεντεράκου, μετατρέπει το ζητούμενο σε δεδομένο, προεξοφλώντας ότι ο Κούλης θα είναι νικητής των επόμενων εκλογών;)

Αν και Παναθηναϊκός, δεν μπορώ να μην συγχαρώ τον πρόεδρο του Ολυμπιακού για αυτή την επιτυχία. Πράγματι, το να φέρεις τον Μαρσέλο είναι μεγάλο πράγμα για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικά. Είναι ένας τεράστιος παίκτης. Αλλά να ξέρετε… Για να αποφασίσει ο Μαρσέλο να έρθει στον Ολυμπιακό και την Ελλάδα, πάλι έχει παίξει ρόλο το καλό όνομα της Ελλάδας, έχει παίξει ρόλο. Ανεβάζει ο Μητσοτάκης την Ελλάδα, έρχεται ο Μαρσέλο στον Ολυμπιακό. Aμα θεωρούσε ότι η Ελλάδα είναι ένα μέρος μπίχλας, δεν θα ερχόταν ο Μαρσέλο. Ο Μαρσέλο βλέπει μια Ελλάδα που πάει μπροστά. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Αδωνις Γεωργιάδης

(Χωρίς σχόλια, φυσικά…)

Αν θέλουν να επιζήσουν, είναι καιρός οι ρώσοι στρατιώτες να τρέξουν μακριά. Πηγαίνετε σπίτι σας.

Βολοντίμιρ Ζελένσκι

(Από μια άποψη, θα του ταίριαζε ο χαρακτηρισμός «το ποντίκι που βρυχάται». Ο καραγκιοζάκος Ζελένσκι κάνει δηλώσεις με τις οποίες γελούν πικρά ακόμη και οι ναζισταράδες του Τάγματος Αζόφ, που έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα στη Μαριούπολη και άλλα μέτωπο του Ντονμπάς. Ο Ζελένσκι, όμως, δεν απευθύνεται ούτε στους ρώσους στρατιώτες ούτε στους ουκρανούς στρατιώτες. Στη λεγόμενη «κοινή γνώμη» της Δύσης απευθύνεται, με το παραμύθι πως αν του δώσουν περισσότερα όπλα και περισσότερο χρήμα, θα νικήσει τη Ρωσία. Για τον Ζελένσκι, την κλίκα που τον περιβάλλει και τους ουκρανούς καπιταλιστές που τον στηρίζουν ο πόλεμος με τη Ρωσία είναι μια τεράστια μπίζνα. Ευκαιρία για αποθησαυρισμό αμύθητων ποσών. Ακόμα και εμπόριο όπλων κάνουν με τα όπλα που τους στέλνουν οι ιμπεριαλιστές της Δύσης. Οπλα που θα τα πληρώσει μέχρι τελευταίας δεκάρας ο ουκρανικός λαός, όταν φτάσει η ώρα της ιμπεριαλιστικής ειρήνης. Οσο για τους πανηγυρισμούς του ότι ο ουκρανικός στρατός απώθησε τους Ρώσους πέρα από τον Δνείπερο, καταλαμβάνοντας τις περισσότερες γέφυρες και αποθήκες πυρομαχικών, δεν χρειάζεται να επικαλεστούμε τη ρωσική ανακοίνωση ότι απέκρουσαν την επίθεση και προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στα ουκρανικά στρατεύματα. Για πόλεμο προπαγάνδας πρόκειται, οπότε κάθε πλευρά λέει τα δικά της, αν και μέχρι στιγμής οι Ρώσοι επιβεβαιώθηκαν για την εξέλιξη στα μέτωπα, όταν ο Ζελένσκι κομπορρημονούσε ότι κοντεύει να τους «τελειώσει». Αρκεί ν’ ακούσουμε αξιωματούχους του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας, που μίλησαν στο Politico και είπαν ότι η Ουκρανία έχει «καλές πιθανότητες» να ανακαταλάβει εδάφη που κατέλαβε η Ρωσία. Πόσο πιο… κομψά να το πουν; Καλές μεν, αλλά… πιθανότητες)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χθες κατέθεσα στον Γράμμο στεφάνι στη μνήμη των ηρώων που έπεσαν κατά τις επιχειρήσεις 1947-1949 για την εθνική ακεραιότητα και τη δημοκρατία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εάν οι συμμορίτες-στασιαστές του ΔΣΕ και τα κομμουνιστικά καθεστώτα που τους υποστήριζαν δεν είχαν τότε ηττηθεί, τώρα, κυρία Πρόεδρε, η Μακεδονία θα ήταν εκτός ελληνικών συνόρων. Ντροπή λοιπόν, κατά κύριο λόγο στη Νέα Δημοκρατία, διότι δεν ήταν εκεί με εκπρόσωπό της. Oσο για τον υμνητή της Συμφωνίας των Πρεσπών, τον πολέμιο της εξόρυξης των ελληνικών υδρογονανθράκων, θαυμαστή του Χο Τσι Μινχ και, κατά την κ. Eλενα Ακρίτα, φυσικό ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας που προαλείφεται εξ αριστερών για πρωθυπουργός, ας φωνασκεί. Είναι τιμή να διαγράφεσαι, επειδή δίνεις το παρών στον Γράμμο. 

Μάλιστα, αν η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σήμερα σε στενωπό, είναι ακριβώς λόγω της αριστεροποίησής της μέσω της αριστεροποίησης του Μαξίμου. Εγκατέλειψε τον συντηρητικό της ψηφοφόρο για προοδευτικές περιπέτειες. Εφαρμόζει αριστερές και σοσιαλιστικές πολιτικές στην κοινωνία και την οικονομία. Υιοθέτησε -και απόδειξη είναι η σημερινή μας συνεδρίαση- μέχρι και τον αριστερό καθεστωτισμό. Και κάπως έτσι έχει χάσει περίπου το 1/4 της εκλογικής επιρροής που είχε το 2019. […]

Κυρίες και κύριοι, για τη νέα γενιά των ελλήνων πατριωτών, όπως και για κάθε συντηρητικό, εθνικόφρονα, πατριώτη και εν τέλει λογικό Ελληνα που αντιλαμβάνεται ότι το έθνος σήμερα αντιμετωπίζει υπαρξιακό κίνδυνο μέσα από το δημογραφικό και το λαθρομεταναστευτικό, που προσμένει κάποτε να λυτρωθεί από τον βαρύ οικονομικό ζυγό του κράτους, που απορρίπτει τις αυταρχικές και άδικες υποχρεωτικότητες των δοκησίσοφων ελίτ, που επιμένει ότι ο πατέρας είναι άνδρας, η μητέρα είναι γυναίκα και οι γονείς ανδρόγυνο, που αγωνιά για την εθνική ταυτότητα, την εθνική ακεραιότητα και τα εθνικά δίκαια και συμφέροντα, για κάθε Ελληνίδα, κάθε Ελληνα, κάθε ελληνόπουλο, κάθε νομοταγή φορολογούμενο, χριστιανό, γηγενή, αυτόχθονα πολίτη αυτής της χώρας που βλέπει μέρα με τη μέρα τον κόσμο του να καταρρέει μέσα σε έναν εφιάλτη ισλαμικής εισβολής, ανομίας, αποθρασυμένης εγκληματικότητας, επιδομάτων και συσσιτίων, αυτό είναι το κρίσιμο διακύβευμα: Ποιοι και πώς θα κυβερνήσουν την Ελλάδα τα επόμενα καθοριστικά χρόνια, εάν θα σωθούμε ή θα χαθούμε.

Για να ανακοπεί, λοιπόν, η επερχόμενη λαίλαπα, στην επόμενη Βουλή πρέπει να υπάρξει ένα κόμμα ξεκάθαρα δεξιό, αστικό, απελευθερωμένα συντηρητικό, προσηλωμένο στις αρχές της πατρίδας, της θρησκείας, της οικογένειας και της ελεύθερης οικονομίας και βέβαια ανεξάρτητο, όχι δεκανίκι του Μαξίμου. Απευθυνόμαστε στο σύνολο του λεγόμενου πατριωτικού χώρου. Είμαστε ιστορικά η τελευταία γραμμή άμυνας για την Ελλάδα και τους Ελληνες. Καλούμαστε όλοι και όλες να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για την πατρίδα και για το μέλλον των παιδιών μας. 

Κωνσταντίνος Μπογδάνος

(Καρικατούρα φιρερίσκου, φιλοδοξεί να πάρει την παλιά εκλογική πελατεία της ΧΑ και να φτιάξει, παρέα με τη Λατινοπούλου, «μια σοβαρή Χρυσή Αυγή»)

Δεν λέω να γίνουμε Γερμανοί. Εμείς ευτυχώς είμαστε σε πολύ καλύτερη μοίρα από τη Γερμανία σε αυτό το θέμα και είμαστε σε καλύτερη μοίρα γιατί πρώτον, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έφτιαξε τον TAP παρά την αντίθετη γνώμη του ΣΥΡΙΖΑ και έτσι μπορούμε να πάρουμε φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν. Aρα, έχουμε εναλλακτική πηγή που οι Γερμανοί δεν έχουν. Και δεύτερον, ο κ. Μητσοτάκης βλέποντας έναν χρόνο πριν τι γίνεται με το φυσικό αέριο, είχε δώσει εντολή και φτιάξανε στη Ρεβυθούσα δεύτερο FSRU και έχουμε διπλάσια δυνατότητα να παίρνουμε LNG. Ετσι η Ελλάδα έχει προμήθεια φυσικού αερίου αναλογικά μεγαλύτερη της Γερμανίας και πιο διαφοροποιημένη και με μικρότερη εξάρτηση από τη Ρωσία. Αυτές είναι οι μεγάλες επιτυχίες της Ελλάδος. Σε ένα τεράστιο γεωπολιτικό γεγονός, η Ελλάδα είναι καλύτερα προετοιμασμένη από τη Γερμανία. Δεν είναι αυτός λόγος εθνικής υπερηφάνειας;

Aδωνις Γεωργιάδης

(Υπόδειγμα γκεμπελίστικης προπαγάνδας. Παράδειγμα: η κυβέρνηση δεν κατάφερε να αυξήσει την αγορά φυσικού αερίου από τον ΤΑΡ, πρώτον γιατί το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει απεριόριστα αποθέματα και δεύτερον γιατί δεν το επιτρέπει η Ιταλία, στην οποία καταλήγει ο ΤΑΡ. Παράδειγμα: στη Ρεβυθούσα δεν φτιάχτηκε δεύτερη μονάδα επαναεριοποίησης LNG -δηλαδή FSRU- αλλά αγόρασαν άρον-άρον τους τελευταίους μήνες μια δεύτερη πλωτή δεξαμενή. Ο ακροδεξιός τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανός-υπουργός, όμως, διαστρεβλώνει ωμά την πραγματικότητα για να παρουσιάσει τον Μητσοτάκη… ανώτερο από τον Σολτς!)

Εντυπωσιάζομαι από την αγάπη την οποία δείχνει ο κ. Τσίπρας στις απόψεις του κ. Βενιζέλου. Αναρωτιέμαι αν είχε την ίδια άποψη και όταν επιχείρησε να τον σύρει στο ειδικό δικαστήριο ως ένα από τα δέκα θύματα της υπόθεσης της Novartis.

Κυριάκος Μητσοτάκης

(Οταν σε έχουν κάνει με τα κρεμμυδάκια και έχεις χάσει το μπούσουλα, λες ό,τι μακακία σου κατέβει στο κεφάλι. Αυτό έκανε ο Κούλης στην τριτολογία του στη Βουλή την Παρασκευή. Δεν ήταν μόνο το σφυροκόπημα από τους επικεφαλής των αντιπολιτευόμενων κομμάτων με ερωτήματα στα οποία αρνήθηκε να απαντήσει, με αποτέλεσμα να είναι έκθετος. Είναι που ο Βενιζέλος, προτού αποσώσει ο Κούλης την πρωτολογία του, μόλις σε τρία λεπτά, είχε αποστείλει σε όλα τα δημοσιογραφικά γραφεία νέα μακροσκελή δήλωση, γεμάτη πολιτική ειρωνεία, όχι μόνο για τις απόψεις, αλλά και για τις ικανότητες του Μητσοτάκη. Ηταν αυτό που τον πόνεσε πιο πολύ, γιατί στον Βενιζέλο δεν μπορείς να καταλογίσεις φιλο-συριζαϊσμό. Ούτε καν φιλο-πασοκισμό. Στήριζε με όλα τα μέσα τον Μητσοτάκη και το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Και τώρα τον ξεφλουδίζει και τον χλαπακιάζει βουλιμικά σαν μπανάνα. Και τι βρήκε να πει ο Κούλης; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε παραπέμψει τον Βενιζέλο για τη Novartis. Και λοιπόν; Μήπως έγινε καμιά επίσημη συμμαχία ή έστω συνεργασία Βενιζέλου-ΣΥΡΙΖΑ; Ο ίδιος ο παμπόνηρος Βενιζέλος δεν έπεσε στο γελοίο σημείο να πει στον ΣΥΡΙΖΑ «μην τολμήσετε να συμφωνήσετε με την επιστημονική μου άποψη». Το διέπραξε ο Μητσοτάκης, που κατάφερε και να ζωντανέψει τον πολιτικά νεκρό Βενιζέλο. Και μάλιστα, για να υλοποιήσει το «άνοιγμα στο Κέντρο», τον είχε προτείνει πολύ πρόσφατα και για μια επιτροπή «σοφών» του Συμβουλίου της Ευρώπης! Τι να πει τώρα, ότι πρότεινε για… ευρωπαίο σοφό ένα συνταγματολόγο που αγνοεί στοιχειώδεις αρχές του Συντάγματος; Δοκίμασε να βάλει τον Γεραπετρίτη απέναντι στον Βενιζέλο και γέλασαν και οι πέτρες. Γι’ αυτό και μέσα στην απελπισία του πέταξε αυτή την κορυφαία μακακία στην τριτολογία του).

Η αντίστασή σας και η πίστη σας στην ελευθερία αποτελούν για όλον τον κόσμο ένα εξαιρετικό παράδειγμα αγώνα κατά του αυταρχισμού και της επεκτατικότητας. Η Ελλάδα, μαζί με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, εξέφρασε ανεπιφύλακτα την αλληλεγγύη της προς την Ουκρανία και στήριξε τον αγώνα σας να επιλέξετε το δικό σας πεπρωμένο εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Κατερίνα Σακελλαροπούλου

(Μήνυμα της προέδρου Σακελλαροπούλου στον πρόεδρο -λέμε τώρα- Ζελένσκι, επί τη επετείω της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, η οποία δεν ήταν και τόσο… ανεξαρτησία, αφού επρόκειτο για απόσχιση από μια ένωση κρατών, γεγονός που σημαίνει ότι αυτό που αποσχίστηκε ήταν ήδη κράτος και γι’ αυτό μπορούσε να αποσχιστεί. Με άλλα λόγια, η Ουκρανία κατέστη ανεξάρτητο κράτος -για πρώτη φορά στην ιστορία της- μετά τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Ως ανεξάρτητο κράτος συμμετέσχε ελεύθερα στην Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών – στην οποία αρνήθηκε να συμμετάσχει, για παράδειγμα, η Φινλανδία, χωρίς η μπολσεβίκικη ηγεσία να της αρνηθεί αυτό το δικαίωμα, μολονότι το Μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας ήταν τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας των τσάρων. Η ΕΣΣΔ περιλάμβανε στο θεμελιώδες συντακτικό της πλαίσιο τη δυνατότητα εξόδου κάθε Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας από την Ενωση. Και βάσει αυτού του συντακτικού πλαισίου αποσχίστηκαν η Ουκρανία και άλλα ενωσιακά κράτη από την Ενωση του παλινορθωμένου καπιταλισμού στα τέλη τηςε δεκαετίας του ‘80 με αρχές δεκαετίας του ‘90. Επομένως, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ανεξαρτησία, αλλά για απόσχιση ή αποχώρηση ενός ήδη ανεξάρτητου κράτους από μια ένωση κρατών. Ακόμη και μια νομική μετριότητα όπως η Σακελλαροπούλου τα γνωρίζει αυτά, γιατί πρόκειται για πρόσφατα γεγονότα. Ομως, η νοοτροπία του αμερικανοτσολιά δεν επιτρέπει τίποτ’ άλλο πέραν του εκχυδαϊσμού του διεθνούς δικαίου και της αγοραίας αναθεώρησης της Ιστορίας)

Ο Τσίπρας είναι μαοϊκός και σταλινικός και δεν δικαιούται να μιλάει για τις υποκλοπές. (…) Ο κ. Ανδρουλάκης έχει κάθε λόγο και κάθε δίκιο και να διαμαρτύρεται και να θέλει να ψάξει αν κάποιος τον παρακολουθούσε και γιατί. Αν ήταν λάθος η διαδικασία, θα φανεί στην Εξεταστική Επιτροπή. Στην Κυβέρνηση δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Η Κυβέρνηση είναι εδώ για να λύνει τα προβλήματα των ανθρώπων. Ο κόσμος καταλαβαίνει τι κάνουμε και μας εμπιστεύεται.Τι είναι πιο σημαντικό: όλο αυτό με τις υποκλοπές ή το γεγονός ότι ξαφνικά η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας υιοθέτησε όλη την τουρκική προπαγάνδα για τον Έβρο και έκανε προπαγάνδα κατά της Ελλάδας;

Αδωνις Γεωργιάδης

(Την πρώτη φράση δεν την έβαλε στο Δελτίο Τύπου που διένειμε ο -και κουτοπόνηρος- ακροδεξιός τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανός-υπουργός. Τα υπόλοιπα τα έβαλε, αδιαφορώντας ή μη όντας σε θέση να αντιληφθεί τις συνέπειές της. Το όλο θέμα είναι πως ο Ανδρουλάκης θέλει να μάθει ποιος τον παρακολοουθούσε; Μα αφού είναι γνωστό ότι η ΕΥΠ/ΚΥΠ τον παρακολουθούσε. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ποιος έδωσε την εντολή και ποιοι ήταν οι λόγοι «εθνικής ασφάλειας» για τους οποίους τον βυσμάτωσαν. «Νόμιμα», είπε ο Μητσοτάκης. Τα υπόλοιπα θυμίζουν προπονητή ομάδας επαρχιακής κωμόπολης, που χάνει 3-0 στο ημίχρονο και προσπαθεί να ντοπάρει τους ποδοσφαιριστές του, οι οποίοι τον κοιτάζουν με παγωμένο βλέμμα και ζορίζονται να μην γελάσουν)

Ο κ. Ανδρουλάκης δεν είναι ένας δημοσιογράφος ή ένας επιχειρηματίας, είναι ένας υποψήφιος πρωθυπουργός. Γι’ αυτό, ο λόγος της παρακολούθησής του θα πρέπει να ειπωθεί δημόσια.

Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος

(Γνωστή παροιμία λέει: «Εκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο». Από πού κι ως πού υποψήφιος πρωθυπουργός ο Ανδρουλάκης. Αν δεν κάνουμε λάθος, υποψήφιοι πρωθυπουργοί είναι οι αρχηγοί των δύο πρώτων κομμάτων, όχι του τρίτου. Το παραβλέπουμε, όμως, για να πάμε στην ουσία της ΚΥΠατζίδικης λογικής του Κωνσταντινόπουλου, άλλοτε ακολούθου του Βενιζέλου, που προσπαθεί να προσκολληθεί στον Ανδρουλάκη. Αν η ΕΥΠ/ΚΥΠ δικαιούται να παρακολουθεί δημοσιογράφους και επιχειρηματίες, αλλά όχι υποψήφιους πρωθυπουργούς, φαντάζεστε τι ισχύει για εμάς τους «εθνικά υπόπτους», που συνιστούμε εξ ορισμού τον «εσωτερικό εχθρό». Κατά τη λογική Κωνσταντινόπουλου, η ΕΥΠ/ΚΥΠ δεν δικαιούται απλά να μας παρακολουθεί, αλλά υποχρεούται)

Η ανακοίνωση της Gazprom ότι σταματά μονομερώς την παράδοση φυσικού αερίου της σε πελάτες στην Ευρώπη είναι μια ακόμη προσπάθεια της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει το φυσικό αέριο ως μέσο εκβιασμού. Είναι αδικαιολόγητη και απαράδεκτη. Αυτό δείχνει για μία ακόμη φορά την αναξιοπιστία της Ρωσίας ως προμηθευτή φυσικού αερίου. Εχουμε προετοιμαστεί για αυτό το σενάριο. Είμαστε σε στενή επαφή με όλα τα κράτη μέλη. Εργαζόμαστε για να εξασφαλίσουμε εναλλακτικές παραδόσεις και τα καλύτερα δυνατά επίπεδα αποθήκευσης σε ολόκληρη την ΕΕ. Τα κράτη μέλη έχουν θέσει σε εφαρμογή σχέδια έκτακτης ανάγκης για ένα τέτοιο σενάριο και συνεργαστήκαμε μαζί τους με συντονισμό και αλληλεγγύη. Αυτή τη στιγμή συνεδριάζει η συντονιστική ομάδα για το φυσικό αέριο. Χαρτογραφούμε τη συντονισμένη αντίδραση της ΕΕ.

Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν

(Η δήλωση έγινε στα τέλη Απρίλη του 2022. Τέσσερις μήνες από τότε, φαίνεται καθαρά ότι ήταν μια παπάτζα, όπως την είχαμε χαρακτηρίσει. Οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ηγέτες σκούζουν σαν κακομαθημένα παιδάκια και προειδοποιούν ότι έρχεται δύσκολος χειμώνας, με τις τιμές του φυσικού αέριου στα ύψη. Η Γερμανία, στην οποία η φον ντερ Λάιεν έχει διατελέσει υπουργός επί σειρά ετών, προτού γίνει αρχικομισάρια της ΕΕ, λέει ότι τα αποθέματά της φτάνουν για δύο-δυόμισι μήνες. Πού πήγε η… προετοιμασία; Τι έγιναν οι… εναλλακτικές παραδόσεις και τα… καλύτερα δυνατά επίπεδα αποθήκευσης σε όλη την ΕΕ; Λόγια ήταν και τα πήρε ο αέρας που φυσάει από τη… ρωσική στέπα)

Τι σημαίνει στην πράξη επιτελικό κράτος; Απάντηση: Επιτελικό κράτος σημαίνει υπερσυγκέντρωση εξουσιών στο Μέγαρο Μαξίμου. Λήψη αποφάσεων για όλα τα μείζονα θέματα στο Μέγαρο Μαξίμου, όχι στα υπουργεία. Σημαίνει υποβάθμιση των υπουργών σε «αυτοφωράκηδες», οι οποίοι εντέλλονταν από το κέντρο της κυβέρνησης να εγκρίνουν, να εκτελούν και να υπογράφουν ό,τι τους διαβιβάζεται. (…) Το Μαξίμου γνώριζε τα πάντα. Κρίσεις στην Αστυνομία γίνονταν; Το Μαξίμου γνώριζε, και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο, την ώρα που συνεδρίαζαν τα συμβούλια κρίσεων. Αστυνομικοί διετίθεντο για τη φρούρηση παρουσιαστή ο οποίος κατέληξε στις Φυλακές Κορυδαλλού; Το Μαξίμου γνώριζε τα πάντα. Διανομή των κονδυλίων του Τύπου για την πανδημία στο πλαίσιο της λίστας Πέτσα πραγματοποιείτο; Το Μαξίμου γνώριζε τα πάντα. Ακόμη και στην υπόθεση με τα vouchers του υπουργείου Εργασίας, η κρίση χτύπησε την πόρτα του κυβερνητικού μεγάρου και οι ερωτήσεις έφτασαν έξω από την αυλή του πρωθυπουργού. Επιτελικό κράτος, εν τέλει, σημαίνει ίχνη του Μαξίμου παντού μέσα στο κράτος. (…) Μέσα στο φόντο εκείνης της περιόδου, η οποία όσοι έχουμε καλή μνήμη θυμόμαστε ότι ξεκίνησε με μια συγχορδία δημοσκοπήσεων στον κυριακάτικο Τύπο που έδιναν προβάδισμα στην εκλογή του Ανδρέα Λοβέρδου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να ιδωθεί και η παρακολούθηση του κυρίου Ανδρουλάκη. Η ερμηνεία για την Αρμενία και την Ουκρανία είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Η Νέα Δημοκρατία, αντί να ασχοληθεί με τον εαυτό της και την παράταξή της, θέλησε πάση θυσία και πάση δυνάμει να μετατρέψει σε υποκατάστημά της το ΠΑΣΟΚ και σε υπάλληλο της ηγεσίας της τον πρόεδρό του.

Μανώλης Κοττάκης

(Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Εκδίκηση ποιων; Ενός τμήματος -τουλάχιστον- του καραμανλικού πυρήνα της ΝΔ, που δεν έχει ηγέτη να συσπειρωθεί γύρω του. Και του Συγκροτήματος Φιλιππάκη, βέβαια, στέλεχος του οποίου είναι ο αρθρογράφος. Τώρα, απλώς χαίρονται με την πτώση του Μητσοτάκη και καταθέτουν τον οβολό τους στην επιτάχυνσή της. Αλλά και πάλι χωρίς αρχηγό θα είναι, διότι ο Βούδας της Ραφήνας δεν έχει δείξει διάθεση ν’ αφήσει το playstation, το netflix και τις μασαμπούκες. Και διάδοχος δεν φαίνεται στον ορίζοντα, εκτός αν ο Δένδιος πάψει να είναι τόσο άοσμος, άχρωμος και άγευστος και βγει μπροστά, αντί να σιωπά. Αν εξακολουθήσει να σέρνεται πίσω από τον Μητσοτάκη, θα του πάρει τη μπουκιά από το στόμα ο Σαμαράς με τον ακροδεξιό Μπουμπούκο, συμμαχώντας αν χρειαστεί με τον Μητσοτάκη. Και δε θα είναι η πρώτη φορά…)