► Η μεταγραφή του Κώστα Μανωλά από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό άνοιξε και πάλι τη συζήτηση για το αν χωράνε συναισθηματισμοί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Το επίθετο Μανωλάς έχει τη δική του κιτρινόμαυρη ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο και η αναφορά σ’ αυτό μας γυρίζει στις εποχές που η φανέλα ήταν πάνω από τα φράγκα και το να αποτελείς τη σημαία της ομάδας σου ύψιστη τιμή για κάθε παίχτη. Γυρίζοντας μερικά χρόνια πίσω, την εποχή που ο Αντώνης Νικοπολίδης έφυγε από τον Παναθηναϊκό με προορισμό το λιμάνι του Πειραιά, η στήλη ήταν από τις ελάχιστες φωνές που υπερασπίστηκαν το δικαίωμά του να κοιτάξει το προσωπικό του συμφέρον και την τσέπη του, ιδιαίτερα όταν η ΠΑΕ Παναθηναϊκός με τη στάση της του έδειχνε το δρόμο της εξόδου. Από υπέρμαχη όμως του Νικοπολίδη στη συνέχεια έφτασε στο άλλο άκρο και τον κατέταξε στους εχθρούς των πράσινων οπαδών. Ο λόγος πολύ απλός. Λίγο μετά την μεταγραφή του στους ερυθρόλευκους, ο Νικοπολίδης γράφεται μέλος του Ολυμπιακού και κάνει απαξιωτικές δηλώσεις για τον Παναθηναϊκό, δηλαδή για την ομάδα που υπηρέτησε για παρά πολλά χρόνια, καθ’ υπόδειξη του τότε προέδρου των ερυθρόλευκων Σωκράτη Κόκκαλη.
Ο Κώστας Μανωλάς, δυστυχώς, ακολούθησε το δρόμο του Νικοπολίδη και όχι του θείου του Στέλιου, που έγινε διαχρονικά η σημαία της ΑΕΚ, αρνούμενος ν’ ανταλλάξει την ΑΕΚ με τα εκατομμύρια του Βαρδινογιάννη και του Κόκκαλη (αν και κάθε καλοκαίρι φρόντιζε ν’ ανεβάζει το προσωπικό του συμβόλαιο, εκβιάζοντας την ΑΕΚ). Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του στο συμβόλαιο με τους ερυθρόλευκους, διέγραψε τους όποιους δεσμούς είχε με την ΑΕΚ: «Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι στον Ολυμπιακό και δεν βλέπω την ώρα να αγωνιστώ με την ερυθρόλευκη φανέλα μπροστά στο γεμάτο Καραϊσκάκη και τους οπαδούς», ήταν η δήλωσή του που αναρτήθηκε στο site της ΠΑΕ Ολυμπιακός και έδωσε τη δυνατότητα στους απανταχού ΑΕΚτζήδες να τοποθετήσουν τη φωτογραφία του δίπλα σ’ αυτή του Μπάγιεβιτς.
Ακόμη και αν δεχτούμε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και ότι το οικονομικό είναι για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων το πρώτο θέμα προς επίλυση, στην περίπτωση του Κώστα Μανωλά η λαϊκή ρήση «το συναίσθημα δε σου δίνει να φας» δεν μπορεί να δικαιολογήσει την επιλογή του, γιατί είναι μόνο 21 χρόνων και έχει μεγάλο ταλέντο, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητές του να κάνει μεγάλη καριέρα και να κερδίσει αρκετά φράγκα, χωρίς να χρειάζεται να κάνει αρπαχτές. Αλλωστε, αν κάποιος θέλει να διατηρήσει την υστεροφημία του και ταυτόχρονα να «μετακομίσει» σε άλλες πολιτείες για να βγάλει φράγκα και να εξασφαλίσει το μέλλον του, μπορεί κάλλιστα να επιλέξει να μεταγραφεί σε μια ομάδα του εξωτερικού από το να πάει σε μια άλλη ελληνική ομάδα, πληγώνοντας το συναίσθημα των οπαδών της πρώτης του ομάδας.
► Το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές και το λαϊκότερο των αθλημάτων. Ο βασικός παράγοντας που το έχει οδηγήσει στην κορυφή είναι το απρόβλεπτο, αφού σ’ ένα ποδοσφαιρικό αγώνα μπορούν να συμβούν τα πάντα και η συχνότητα με την οποία ο αδύναμος κερδίζει τον θεωρητικά ισχυρό είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλο άθλημα. Αν καταγράψουμε τη στάση που τηρούν οι ουδέτεροι φίλαθλοι που παρακολουθούν μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι στην πλειοψηφία τους τάσσονται έμμεσα ή άμεσα με το αουτσάιντερ και όχι με το φαβορί. Οταν λοιπόν μια ομάδα που κατατάσσεται στις ισχυρές καταφέρνει να κερδίσει το σεβασμό και την εκτίμηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των φιλάθλων, είναι βέβαιο ότι έχει προσφέρει δυνατές συγκινήσεις και θέαμα και έχει αποδείξει μέσα στους αγωνιστικούς χώρους την ανωτερότητά της. Ο λόγος είναι για την εθνική Ισπανίας, η οποία κατάφερε για πρώτη φορά στην ποδοσφαιρική ιστορία να κατακτήσει την κορυφή σε τρεις συνεχόμενες μεγάλες διοργανώσεις (EURO 2008, MUNDIAL 2010, EURO 2012) και για μια μεγάλη μερίδα των φιλάθλων είναι το φαβορί για την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος του 2014, οπότε θα πετύχει ένα ακόμη πιο μεγάλο ρεκόρ.
Στο EURO 2012 που ολοκληρώθηκε η Ισπανία, αν και δεν έφτασε στα αγωνιστικά επίπεδα που μπορούσε, ήταν η καλύτερη ομάδα και δίκαια έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου, όμως η στήλη αισθάνεται την ανάγκη να σχολιάσει την αγωνιστική της εικόνα. Ο προπονητής της επέλεξε ν’ ακολουθήσει το αγωνιστικό πρότυπο της Μπαρτσελόνα και να παίξει χωρίς καθαρόαιμο σέντερ φορ, γεγονός που εξόργισε τη στήλη αλλά και μια σημαντική μερίδα των φιλάθλων, αφού είναι σίγουρο ότι μας στέρησε αρκετά γκολ. Οι ισπανοί παίχτες προσπαθούσαν να μπουν με τη μπάλα στα δίχτυα και παρά την πολύ καλή τους τεχνική κατάρτιση και τη σωστή ανάπτυξη στο παιχνίδι τους, η αναποτελεσματικότητά τους στην τελική προσπάθεια «ξενέρωνε» όσους παρακολουθούσαν τους αγώνες τους. Προσπαθήσαμε να βρούμε τις αιτίες που οδήγησαν τον προπονητή της ομάδας στη συγκεκριμένη επιλογή και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η ανάγκη να «χωρέσουν» στην ενδεκάδα συγκεκριμένοι παίχτες και ταυτόχρονα να τηρηθούν οι ισορροπίες ανάμεσα στους παίχτες της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ οδήγησε τον Ντελ Μπόσκε να κρατήσει στον πάγκο τους δυο «καθαρούς» σέντερ φορ (τον Πέδρο για να μην αλλάξει η «ποσόστωση» και τον Γιορέντε γιατί είναι Βάσκος) και να χρησιμοποιεί, ανάλογα με την εξέλιξη του παιχνιδιού, τον Τόρες. Ας ελπίσουμε ότι στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση θα δούμε την εθνική Ισπανίας να αγωνίζεται με μια διαφορετική φιλοσοφία, πιο επιθετική από αυτή που είδαμε στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας, για να μην υπάρχει κανένα ψεγάδι στην εικόνα μιας ομάδας που κατατάσσεται στις κορυφαίες στην ιστορία του παγκόσμιου ποδόσφαιρου.
► Σε προηγούμενα φύλλα είχαμε σχολιάσει τις αποφάσεις της Λίγκας σχετικά με τον τρόπο τιμωρίας των ομάδων που λόγω χρεών δεν κατάφεραν να πάρουν άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Αρχικά οι ανιδιοτελείς εργάτες του ελληνικού ποδοσφαίρου άλλαξαν τον τρόπο τιμωρίας των ομάδων και αντί για υποβιβασμό αποφάσισαν να μην τους επιτρέψουν να κάνουν μεταγραφές. Η στήλη, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων, κρίνοντας με τα πραγματικά δεδομένα του ελληνικού επαγγελματικού ποδόσφαιρου, αξιολόγησε θετικά την απόφαση της Λίγκας, γιατί διατηρούσε ένα στοιχειώδες αγωνιστικό επίπεδο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αντί όμως να δρέψει τις δάφνες από την επιτυχία της, η Λίγκα αποφάσισε να πάρει μια νεότερη απόφαση που επέτρεπε στις μη αδειοδοτούμενες ομάδες να κάνουν επί της ουσίας μεταγραφές, προκειμένου να γίνει το πρωτάθλημα ακόμη πιο ανταγωνιστικό. Αντί όμως να δει τις μετοχές της ν’ ανεβαίνουν, συνέβη το ακριβώς αντίθετο, γιατί οι φίλαθλοι κατάλαβαν ότι ακόμη και την ύστατη στιγμή, λίγο πριν την κατάρρευση του ποδοσφαιρικού οικοδομήματος, οι παράγοντες, αντί να βάλουν κανόνες για να το στηρίξουν, ενίσχυσαν τη λογική της αρπαχτής και διέρρηξαν την όποια σχέση τους με την κοινή λογική. Το παραμύθι της αυτορρύθμισης του ελληνικού επαγγελματικού ποδόσφαιρου κατέρρευσε μέσα σε μια νύχτα, με την ανοχή της ΕΠΟ, αφού ο Πιλάβιος και η παρέα του, ενόψει των εκλογών στην ομοσπονδία, δε θέλουν ν’ ανοίξουν μέτωπο με τους προέδρους των ομάδων.
Κος Πάπιας
papias@yahoo.gr
ΥΓ: Εκτός από τα «εσωτερικά» του επαγγελματικού ποδόσφαιρου, η Λίγκα αποφάσισε να ζητήσει θεσμικά από την κυβέρνηση ρύθμιση για τα χρέη των ομάδων και τη μείωση της φορολόγησης των αμοιβών των ποδοσφαιριστών. Το προεδρείο της Λίγκας θα επιδιώξει άμεσα συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό, από τον οποίο θα ζητήσει να ψηφιστεί τροπολογία, ώστε ο διακανονισμός των χρεών των ομάδων να γίνεται σε 100 δόσεις αντί για τις 24 που ισχύουν σήμερα και ο συντελεστής φορολόγησης για τους ποδοσφαιριστές να μειωθεί από το 45% στο 25-30% (είθισται το φόρο για τους πρωτοκλασάτους, άρα και ακριβούς παίχτες να τον καλύπτει η ομάδα). Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με πληροφορίες της στήλης, είναι να ενταχθεί η Λίγκα στο «Κίνημα Δεν Πληρώνω», αφού εμπράκτως οι πρόεδροι των ομάδων βάζουν το χέρι στην τσέπη μόνο όταν κρυώνουν.