Στο προηγούμενο φύλλο αναφερθήκαμε στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους από τις εταιρίες που ανέλαβαν –με τις ευλογίες της ΦΙΦΑ– την ομαλή διεξαγωγή του Μουντιάλ και στα πολιτικά χαρακτηριστικά που έχουν αρχίσει να παίρνουν, με αναφορές εναντίον του απαρτχάιντ. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί και η είδηση ότι στις εξέδρες των γηπέδων της Νότιας Αφρικής κάποιοι αγωνιστές προσπαθούν να συνδέσουν των αγώνα του νοτιοαφρικανικού λαού κατά του απαρτχάιντ με τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού εναντίον της ισραηλινής κατοχής.
Οι αγωνιστές προσπαθούν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των Παλαιστινίων φροντίζοντας να συνυπάρχουν οι παλαιστινιακές σημαίες με τις αφίσες κατά του απαρτχάιντ. Ορισμένοι από τους ακτιβιστές που συμμετέχουν στις διαμαρτυρίες έχουν δουλέψει παλιότερα στην Παλαιστίνη και προσπαθούν να «συνεχίσουν» τη δουλειά που έκαναν στα κατεχόμενα παλαιστινιακή εδάφη και να τη μεταφέρουν ανάμεσα στις χιλιάδες των οπαδών που γεμίζουν τις εξέδρες των γηπέδων στους αγώνες του Μουντιάλ. Οι ακτιβιστές έκαναν μια γραμμή στο ματς Αλγερία-Σλοβενία, κυμάτισαν τη σημαία της Παλαιστίνης και φώναξαν πολλά συνθήματα υπέρ της απελευθέρωσής της, τονίζοντας ότι η Παλαιστίνη βρίσκεται κάτω από το καθεστώς ενός απαρτχάιντ παρόμοιο με αυτό που υπήρχε στη Νότιο Αφρική, ότι στην Παλαιστίνη οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι σε μικρές περιοχές από τεράστιους τοίχους, τα εδάφη και οι εστίες τους έχουν κλαπεί και εκείνοι ζουν το βασανιστήριο της ισραηλινής κατοχής. «Εύχομαι αυτό το παγκόσμιο κύπελλο να είναι μία ευκαιρία για να τελειώσει το ισραηλινό απαρτχάιντ στη Παλαιστίνη», τόνισε ο Αλεξ, ο οποίος έχει δουλέψει ως εθελοντής σε ανθρωπιστικές αποστολές στα παλαιστινιακά εδάφη. Συνέχισε λέγοντας ότι το παγκόσμιο κύπελλο πρέπει να είναι μία καθαρή υπενθύμιση του απαρτχάιντ στη Δυτική Οχθη. Η υποστήριξη του Ισραήλ είναι υποστήριξη του τείχους. Το τείχος έχει κάνει την Παλαιστίνη μία νέα Νότια Αφρική.
Οπως θα έχετε καταλάβει, η συγκεκριμένη είδηση δεν υπάρχει στο πλούσιο ρεπορτάζ για τα δρώμενα του Μουντιάλ, με το οποίο μας βομβαρδίζουν καθημερινά οι αθλητικές (και όχι μόνο) φυλλάδες της χώρας μας. «Αλιεύτηκε» από την Palestine Telegraph Newspaper (ευχαριστούμε τους συντρόφους που βοήθησαν με τη μετάφραση). Με την ελπίδα ότι η δράση των ακτιβιστών θα πάρει διαστάσεις και θα αναγκάσει τις εφημερίδες να ασχοληθούν με αυτό το θέμα, θα περάσουμε στο σχολιασμό τον εξελίξεων στο Μουντιάλ.
Ευτυχώς για τους ποδοσφαιρόφιλους, η αγωνιστική εικόνα των ομάδων στη δεύτερη αγωνιστική ήταν κατά τι καλύτερη από το πολύ κακό θέαμα της πρώτης αγωνιστικής και κατά συνέπεια μπορούμε να ελπίζουμε ότι όσο θα προχωράμε προς τη φάση των νοκ άουτ παιχνιδιών τα πράγματα θα γίνονται ολοένα και καλύτερα. Οι ομάδες μικρής δυναμικότητας θα επιστρέψουν στη βάση τους με τη χαρά της συμμετοχής, οι ομάδες που συνήθως πρωταγωνιστούν θα αρχίσουν σιγά-σιγά να βρίσκουν το ρυθμό τους και τα πόδια των πρωτοκλασάτων παιχτών θα «λυθούν», προσφέροντάς μας καλό θέαμα και έντονες συγκινήσεις. Μέχρι τη στιγμή που έκλεισε η ύλη της στήλης δεν είχαμε εκπλήξεις (μοναδική έκπληξη μπορεί να θεωρηθεί η πρόκριση της Γκάνας σε βάρος της Σερβίας) και τα φαβορί εύκολα ή δύσκολα κατάφεραν να περάσουν στην επόμενη φάση. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, Αργεντινή και Βραζιλία δείχνουν ότι είναι μια κλάση πάνω από τις υπόλοιπες ομάδες και ότι θα μονομαχήσουν για τον τίτλο. Οι Αργεντινοί παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο και βασίζονται στην πολύ καλή παρουσία του Μέσι, ενώ οι Βραζιλιάνοι δείχνουν πιο ομάδα, με πολύ καλό κέντρο, και έχουν καταφέρει να «πνίξουν» τις αντίπαλες ομάδες. Απογοητευτική είναι μέχρι στιγμής η εικόνα της Αγγλίας και ελπίζουμε ότι μετά την εξασφάλιση της πρόκρισης στην επόμενη φάση η ομάδα θα βρει τα «πατήματά» της και θα προσφέρει δυνατές συγκινήσεις (η στήλη ως γνωστόν είναι φαν του βρετανικού ποδοσφαίρου).
Εκτός της φάσης των «16» έμεινε και η Ελλάδα. Ο «εθνικός» στόχος να πετύχουμε γκολ σε τελική φάση του Μουντιάλ επιτεύχθηκε και με το παραπάνω, αφού οι διεθνείς μας κατάφεραν να κερδίσουν τη Νιγηρία με 2-1 (στα άλλα δυο παιχνίδια έχασαν με 2-0 από Νότιο Κορέα και Αργεντινή). Η αγωνιστική εικόνα της Εθνικής, ήταν κάτω του μετρίου. Ο Ρεχάγκελ επέλεξε το αντι-ποδόσφαιρο ελπίζοντας ότι θα έχει την τύχη με το μέρος του και ότι θα καταφέρει να «κλέψει» την πρόκριση. Η τύχη έδειξε να του χαμογελάει όταν η Νιγηρία έμεινε με δέκα παίχτες και η Εθνική κατάφερε να εκμεταλλευτεί το αριθμητικό της πλεονέκτημα και να ανατρέψει το σκορ φτάνοντας στη νίκη, όμως η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη, αφού οι παίχτες της Αργεντινής δεν χαρίστηκαν και κέρδισαν με 2-0. Στο παιχνίδι αυτό ο Ρεχάγκελ επέλεξε να παίξει με εννέα ποδοσφαιριστές κάτω από τη σέντρα και κακοποίησε το ποδόσφαιρο. Θετικό στοιχείο για την Εθνική ήταν η πολύ καλή παρουσία του Μόρα, του Παπασταθόπουλου και του Τζόρβα, ο οποίος έκανε επτά σωτήριες επεμβάσεις (νικήθηκε στο 77ο λεπτό). Η επιστροφή της Εθνικής από Νότιο Αφρική συνοδεύεται από την παραίτηση του Ρεχάγκελ, τη θέση του οποίου θα πάρει όπως όλα δείχνουν ο Φερνάντο Σάντος και η αλλαγή αυτή σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής.
Κος Πάπιας
papias@eksegersi.gr
ΥΓ: Το διοικητικό σίριαλ σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό βρίσκεται σε εξέλιξη. Η ΓΣ της ερυθρόλευκης ΠΑΕ αναβλήθηκε για γραφειοκρατικούς λόγους, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, παρά τη συμφωνία μεταξύ Κόκκαλη και Μαρινάκη. Προς το παρόν, οι ερυθρόλευκοι οπαδοί είναι «μουδιασμένοι» παρά τις εξαγγελίες του νέου ιδιοκτήτη για τη δημιουργία μιας δυνατής ομάδας που θα επιστρέψει άμεσα στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος. Η παραμονή του Κόκκαλη στην προεδρία, σε συνδυασμό με την παραμονή και του Λούβαρη, έχει δημιουργήσει ερωτηματικά (ορισμένοι κάνουν λόγο για μεταβίβαση-μαϊμού, μη πιστεύοντας ότι ο Κόκκαλης πούλησε την ομάδα και το 50% της Καραϊσκάκη ΑΕ για λιγότερο από 30.000.000 ευρώ) και ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης θα ξοδευτούν για την ομάδα περισσότερα από 100.000.000 ευρώ. Η πλειοψηφία των οπαδών του Ολυμπιακού είναι δύσπιστη και περιμένει να γίνουν πράξη οι εξαγγελίες του Μαρινάκη. Στην αντίπαλη όχθη, η συνάντηση των πράσινων μετόχων την περασμένη Τρίτη δεν κατέληξε σε συμφωνία. Ο Τζίγγερ ζήτησε συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τον Πατέρα για τήρηση του «σφιχτού» προϋπολογισμού της πράσινης ΠΑΕ, κάτι που δεν έγινε δεκτό από τον Πατέρα και η αναζήτηση του προέδρου συνεχίζεται, ενώ η πρόταση Βγενόπουλου για αγορά της ΠΑΕ από τους Βαρδινογιανναίους δημιουργεί νέα δεδομένα.