Τίτλοι τέλους. Η απόφαση του κ. Νικολαΐδη να παραιτηθεί από την προεδρία της ΠΑΕ ΑΕΚ είχε ανακοινωθεί για το τέλος του φετινού πρωταθλήματος, όμως οι αγωνιστικές εξελίξεις τον ανάγκασαν να πηδήξει νωρίτερα από το σκάφος που βυθίζεται. Αφορμή για την επίσπευση της παραίτησής του ήταν οι άγριες αποδοκιμασίες των οπαδών της ΑΕΚ στον εντός έδρας αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, παρά τη νίκη της ομάδας. Οι επιλογές του Νικολαΐδη αφήνουν τη στήλη αδιάφορη –άλλωστε η άποψή της είναι γνωστή και είναι η μόνη που πήρε σαφή θέση εναντίον της πολιτικής του, την επαύριο της ανάληψης της προεδρίας του– αξίζει όμως να σχολιάσουμε τη στάση των οπαδών της ΑΕΚ.
Είναι πρωτοφανές για τα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου οι οπαδοί μιας ομάδας να τη γιουχάρουν, όταν έχει καταφέρει να ανατρέψει το σκορ και να φτάσει στη νίκη. Η επίσημη ΑΕΚ, ο κ. Νικολαΐδης, και οι συνάδελφοί μου στις αθλητικές εφημερίδες καυτηρίασαν τη στάση τους και τους ανακάλεσαν στην τάξη. Αν και ακούγεται παράξενο, η αντίδραση των οπαδών της ΑΕΚ εμπεριέχει την υγεία και τη «φρεσκάδα» που έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μέχρι σήμερα, αγωνιστικά η ομάδα τους θυμίζει παιδική χαρά, ο προπονητής δείχνει πολύ λίγος για τον πάγκο μιας ομάδας που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, οι παίχτες είναι β’ διαλογής και δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη ότι μπορούν να πετύχουν τους στόχους που έχουν τεθεί, η διοίκηση δεν έχει διάθεση να βάλει το χέρι στην τσέπη και να κάνει διορθωτικές κινήσεις στη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη. Ολα αυτά είχαν διαμορφώσει ένα εκρηκτικό μίγμα που κάποια στιγμή θα έφτανε στην έκρηξη. Στο παιχνίδι με το Θρασύβουλο η ομάδα τους κατάφερε να πουλήσει τη νίκη, αν και προηγήθηκε με 3-0, και στον αγώνα με τον Αστέρα έπαιξε πολύ κακό ποδόσφαιρο, βρέθηκε πίσω στο σκορ και οι οπαδοί της έφτασαν στα όριά τους. Η ανατροπή του σκορ στις καθυστερήσεις, αντί να εκτονώσει την κατάσταση, «εκτόνωσε» την οργή των οπαδών. Οι πανηγυρισμοί των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ «προκάλεσαν» το συναίσθημα των οπαδών, οι οποίοι έκαναν πιο έντονες τις αποδοκιμασίες τους.
Είχαμε συνηθίσει οι οπαδοί να ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα και να αδιαφορούν για τον τρόπο που η ομάδα φτάνει σ’ αυτό και ίσως να μας προκάλεσε έκπληξη η αντίδρασή τους. Αν όμως σκεφτούμε με καθαρό μυαλό, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι οι οπαδοί της ΑΕΚ δεν πρωτοτύπησαν. Αντέδρασαν με αυτό τον τρόπο και αποδοκίμασαν την ομάδα, γιατί είδαν ξεκάθαρα ότι το αποτέλεσμα στο τέλος της σεζόν δεν θα είναι το επιθυμητό. Η ΑΕΚ δεν «τραβάει», δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μιζέρια, αυτό είναι αυταπόδεικτο και αποτελεί τη βαθύτερη αιτία για τις αντιδράσεις των οπαδών της. Πλέον, η ομάδα μπαίνει σε ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας και οι στιγμές είναι πολύ κρίσιμες για την πορεία της. Το διοικητικό σχήμα των μετόχων έδειξε απροετοίμαστο και δείχνει να μη μπορεί να διαχειριστεί άμεσα το κενό που άφησε ο Νικολαΐδης. Στη συνεδρίαση του ΔΣ την περασμένη Τρίτη δεν κατέληξαν σε νέο πρόεδρο και αποφάσισαν μοντέλο διοίκησης με δυο προεδρεύοντες (ας μην ξεχνάμε ότι το έμβλημα της ομάδας είναι ο δικέφαλος αετός!) και μετά από ένα μήνα θα ξαναμαζευτούν για να βγάλουν πρόεδρο. Αυτά τα πράγματα δε γίνονται ούτε στα συνοικιακά σωματεία, στα οποία συνηθίζεται, όταν παραιτείται ο μανάβης, πρόεδρος να αναλαμβάνει ο χασάπης (ή το αντίστροφο).
Μετά την καταιγίδα, έρχεται η γαλήνη και το ουράνιο τόξο. Κάπως έτσι πρέπει να αισθάνονται στον πολυμετοχικό, αφού η ομάδα, μετά τα αρνητικά εντός έδρας αποτελέσματα με Ηρακλή και Εργοτέλη, κατάφερε να πετύχει δυο σημαντικές νίκες με Πανιώνιο και Βέρντερ Βρέμης. Στα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων άλλαξε το κλίμα και ο προπονητής από «μυρωδιάς» και λίγος για μεγάλη ομάδα έγινε μετρ της τακτικής, πρωτομάστορας της νίκης και ο άνθρωπος που αν πάρει πίστωση χρόνου μπορεί να χτίσει το μεγάλο Παναθηναϊκό.
Επειδή στη ζωή δεν υπάρχει τίποτα που να ξεκινά από παρθενογένεση και δε μπορούμε να μη λάβουμε υπόψη μας κάποια δεδομένα, η στήλη συνεχίζει να πιστεύει ότι ο σημερινός Παναθηναϊκός πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει ομάδα που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των οπαδών της. Το έμψυχο υλικό που διαθέτει, η προσωπικότητα του προπονητή της και κυρίως οι επιλογές και η στρατηγική που έχει η διοίκησή της δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιόδοξες προβλέψεις. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν οι πράσινοι είναι η διοικητική ανεπάρκεια. Για το σχεδιασμό της ομάδας το καλοκαίρι δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε και περιμένουμε τις διορθωτικές κινήσεις το Γενάρη. Οσον αφορά τη μάχη στο παρασκήνιο, οι μέχρι σήμερα επιλογές της πράσινης διοίκησης είναι λανθασμένες και δεν μπορούν να θωρακίσουν την ομάδα, προκειμένου να μη δέχεται χτυπήματα κάτω από τη μέση. Βρισκόμαστε στην όγδοη αγωνιστική του πρωταθλήματος και οι φωσφοριζέ έχουν δείξει ξεκάθαρα τις προθέσεις τους. Στο σημείο αυτό η στήλη ξεκαθαρίζει τη θέση της, προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Το γεγονός ότι ασκούμε κριτική στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι αποδεχόμαστε το μοντέλο της προηγουμένης διοίκησης. Ο Τζίγγερ είχε επιλέξει να μην κοντραριστεί με τον Κόκκαλη και να είναι η ομάδα δεύτερη στο πρωτάθλημα για μπορεί να καρπώνεται τα κέρδη από τη συμμετοχή της στο Champions League. Οι πολυμετοχικοί κατάφεραν να στρέψουν την οργή του κόσμου του Παναθηναϊκού στο πρόσωπο του Τζίγγερ (βοήθησαν με τον τρόπο τους να μην πάρει η ομάδα τον τίτλο την περσινή χρονιά), υποσχέθηκαν να κάνουν τον Παναθηναϊκό μεγάλο και ισχυρό, έχουν πλέον τα ηνία της ομάδας στα χέρια τους, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι μέχρις στιγμής είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που οραματίζονταν οι οπαδοί της ομάδας. Και το κυριότερο, δείχνουν ανήμποροι ν’ αντιμετωπίσουν τον Κόκκαλη. Προς το παρόν, ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν έχει εκδηλώσει τα αισθήματά του και τους έχει δώσει κάποια πίστωση χρόνου. Γνωρίζοντας όμως από πρώτο χέρι πως σκέπτονται και πως αντιδρούν οι πράσινοι οπαδοί και κυρίως πόσο απαιτητικοί είναι για την ομάδα τους, πιστεύω ότι πολύ σύντομα θ’ αρχίσουν τα όργανα.
ΥΓ: Πολύ καλή ήταν η αγωνιστική παρουσία του Παναθηναϊκού στον αγώνα με τη Βέρντερ και μετά την εκτός έδρας νίκη οι πιθανότητες να περάσει η ομάδα στην επόμενη φάση του Champions League έχουν αυξηθεί. Αν όμως θέλουμε να δούμε τα δεδομένα με αυστηρά ποδοσφαιρικά κριτήρια και αφήνοντας στην άκρη το τελικό αποτέλεσμα, θα πρέπει να πούμε ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι οι πράσινοι είχαν μεγάλη τύχη και δεν πλήρωσαν τα λάθη που έκαναν στην άμυνά τους, σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια. Συμφωνώ, ότι η τύχη είναι παράγοντας του παιχνιδιού και διαμορφώνει αποτελέσματα, αλλά όταν τα πάντα αφήνονται στην τύχη είναι σίγουρο ότι θα έρθουν πολλές στραβές. Μια μεγάλη ομάδα χρειάζεται την τύχη για να «καθαρίσει» έναν αγώνα στον οποίο έχει «κολλήσει» ή δεν της βγαίνει.
Οταν όμως θέλεις την τύχη με το μέρος σου σε κάθε αγώνα για να μη συμβεί το μοιραίο, αν μην τι άλλο δεν είσαι μεγάλη ομάδα. Οσο για την επιλογή του Τεν Κάτε να παίξει με Σίλβα, Σιμάο και Τζιόλη στο κέντρο, μπορεί εκ του αποτελέσματος να κρίνεται σωστή, η προσωπική μου γνώμη είναι όμως ότι ταιριάζει σε μαθητευόμενο μάγο και όχι σε προπονητή ποδοσφαίρου. Επειδή σε δύσκολες χρονιές χρειάζεται να βρίσκουμε ευκαιρίες για χαλάρωση, ας ευχαριστηθούμε τη νίκη, αδέλφια βάζελοι, μέχρι την επόμενη κατραπακιά, που ελπίζω να μην είναι από το γαύρο στο ΟΑΚΑ.