Στην πολιτική επικαιρότητα τα αγροτικά μπλόκα είναι το θέμα αιχμής. Στην αθλητική επικαιρότητα το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα ερυθρόλευκα «μπλόκα», που ετοιμάζονται να στήσουν στο Ρέντη οι οπαδοί του Ολυμπιακού, μετά την εντός έδρας ήττα της ομάδας τους από τον ΠΑΟΚ. Τηρουμένων των αναλογιών, οι δύο περιπτώσεις μοιάζουν αρκετά. Αγρότες και ερυθρόλευκοι οπαδοί αμφισβητούν εμπράκτως και με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις επιλογές αυτών που κυβερνούν κράτος και ΠΑΕ και δείχνουν διατεθειμένοι να χοντρύνουν το παιχνίδι αν χρειαστεί. Μάλιστα, και στις δυο περιπτώσεις τα αιτήματα χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: τα άμεσα και τα «διαρθρωτικά». Οσον αφορά τους αγρότες, αργά ή γρήγορα η κυβέρνηση θα κάνει πίσω, θα βρει τα φράγκα που ζητούν και θα τα δώσει για ν’ ανοίξουν τα μπλόκα (περισσότερες λεπτομέρειες στις πολιτικές στήλες της «Κ»), ενώ για τα «διαρθρωτικά» μέτρα ήδη έχει ξεκινήσει ο «διάλογος» και οι απανταχού εμπειρογνώμονες εργάζονται νυχθημερόν για την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση της ελληνικής γεωργίας.
Στον Ολυμπιακό τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα, γιατί η ερυθρόλευκη διοίκηση έχει να αντιμετωπίσει πελάτες και μάλιστα με απαιτήσεις. Ο πρόεδρος των ερυθρόλευκων Σωκράτης Κόκκαλης ξέρει ότι η ένταση και η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί σήμερα δεν είναι παροδική και θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα η ομάδα θα πρέπει να κερδίζει συνεχώς, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα έχουμε «αναζωπύρωση», φάπες και κορνέδες. Μια επιπλέον δυσκολία που έχει να αντιμετωπίσει ο Κόκκαλης είναι ότι δεν ελέγχει ο ίδιος τις εξελίξεις και δεν έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο κόσμος του Ολυμπιακού για να ηρεμήσει απαιτεί νίκες και τίτλους, όμως αυτό είναι σε συνάρτηση παραμέτρων που δεν αφορούν αποκλειστικά την ομάδα. Ο Κόκκαλης δεν θα φτάνει να ενισχύσει απλά και μόνο τον Ολυμπιακό. Θα πρέπει να τον ενισχύσει περισσότερο από μια ανάλογη ενίσχυση του Παναθηναϊκού ή κάποιου άλλου ανταγωνιστή του, γιατί μόνο έτσι μπορεί να διασφαλίσει τους τίτλους και κατά συνέπεια την ηρεμία της ομάδας.
Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη για τον Κόκκαλη, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οπως όλα δείχνουν, οι ερυθρόλευκοι χάνουν το πρωτάθλημα σε μια πολύ κρίσιμη χρονικά και οικονομικά περίοδο. Ο Παναθηναϊκός, βασικός αντίπαλος των ερυθρόλευκων, μετά από μια μεγάλη περίοδο στη δεύτερη θέση και στην αμφισβήτηση, δείχνει να βρίσκει τα πατήματά του και να οικοδομεί τις βάσεις για τη δική του «αυτοκρατορία». Οι «πολυμετοχικοί» έχουν βάλει ήδη το χέρι στην τσέπη και έχουν ενισχύσει την ομάδα τους και πλέον απαιτούνται «διορθωτικές» κινήσεις για να διατηρηθεί στην κορυφή, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε, ότι ο φετινός πρωταθλητής, που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα είναι οι πράσινοι, παίζει απ’ ευθείας στους ομίλους του Champions League και εξασφαλίζει βρέξει-χιονίσει περίπου 20.000.000 ευρώ, που αποτελούν μια καλή «μαγιά» για μεταγραφές και ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού της ομάδας. Αν μάλιστα τα δημοσιεύματα για τα χρέη που έχουν συσσωρευτεί στην ερυθρόλευκη ΠΑΕ αληθεύουν, τότε καταλαβαίνουμε πόσο βαθιά πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη ο Κόκκαλης, για να μπορέσει να φτιάξει μια ανταγωνιστική ομάδα και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης.
Απαντες στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο έχουν καταλάβει ότι το φετινό πρωτάθλημα έχει χαθεί και διαισθάνονται ότι έρχονται δύσκολα χρόνια, αφού οι πράσινοι έχουν ενισχυθεί σημαντικά εντός και εκτός αγωνιστικών χωρών, και απαιτούν εδώ και τώρα πρωτοβουλίες και λύσεις για να ανατραπεί η δυσμενής γι΄ αυτούς κατάσταση. Οι πρωτοφανείς αποδοκιμασίες των ερυθρόλευκων οπαδών εναντίον της διοίκησης και προσωπικά του Κόκκαλη, μετά την ήττα της ομάδας τους από τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, άνοιξαν με το πιο ξεκάθαρο τρόπο το κεφάλαιο «επόμενη μέρα». Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να καθήσει με σταυρωμένα χέρια και θα προσπαθήσει ν’ αλλάξει τη δύσκολη σημερινή κατάσταση. Ο αρχικός του σχεδιασμός για τη φετινή χρονιά (καλή πορεία στην Ευρώπη και διεκδίκηση του τίτλου μέχρι το τέλος) δεν έγινε πράξη και πρέπει να πάρει τώρα και υπό καθεστώς λαϊκής πίεσης τις αποφάσεις που είχε προγραμματίσει για το καλοκαίρι. Εχει αποδείξει ότι είναι ικανότατος διαχειριστής των κρίσεων που κατά καιρούς έχουν προκύψει στην ομάδα και ίσως ο κορυφαίος ποδοσφαιρικός παράγοντας της χώρας.
Ηδη έκανε την πρώτη κίνηση για να σταματήσει καταρχήν την αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του. Τα παπαγαλάκια του διοχέτευσαν εντέχνως στα ηλεκτρονικά αθλητικά μέσα ενημέρωσης ότι σκοπεύει να παραιτηθεί από πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, γιατί έχει πικραθεί από τις αντιδράσεις των οπαδών της ομάδας, και στα ερυθρόλευκα στέκια επικράτησε πανικός. Τα τηλέφωνα στην ΠΑΕ και στις αθλητικές ραδιοφωνικές εκπομπές «έσπασαν» από τα τηλεφωνήματα των γαύρων που παρακα-λούσαν τον πρόεδρο να παραμείνει στη θέση του και να ηγηθεί της προσπάθειας να επανακάμψει η ομάδα. Η όποια διάθεση για κριτική σχετικά με άστοχους χειρισμούς, αμέλειες, παραλείψεις ή λάθη εναντίον του έδωσε τη θέση της στην εν λευκώ εξουσιοδότησή του να κάνει ό,τι αυτός νομίζει προκειμένου να βγει η ομάδα από το αδιέξοδο. Με άλλα λόγια, αναγόρευσαν τον υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση ως τον ένα και μοναδικό σωτήρα της ομάδας. Υπάρχει αντίφαση στη συμπεριφορά των ερυθρόλευκων οπαδών; Ναι, αλλά είναι απολύτως κατανοητή και φυσιολογική. Την Κυριακή, εν βρασμώ ψυχής και με νωπή την άθλια αγωνιστική εικόνα της ομάδας τους, λειτούργησαν ως αγανακτισμένοι οπαδοί και έκραξαν τον αποκλειστικό υπεύθυνο για την κατάντια της ομάδας, τον Σωκράτη Κόκκαλη. Την Τρίτη, μπροστά στον κίνδυνο να μπει η ομάδα τους σε οικονομική και διοικητική κρίση, στήριξαν το μοναδικό φερέγγυο επενδυτή που διαθέτει αυτή την ώρα η ερυθρόλευκη οικογένεια, τον Σωκράτη Κόκκαλη.
Μετά απ’ αυτές τις εξελίξεις, ο νυν πρόεδρος πήρε την αναγκαία πίστωση χρόνου για να προσπαθήσει να αντιστρέψει την κατάσταση. Επειδή όμως χωρίς φράγκα δεν μπορείς να αλλάξεις το μέλλον και με δεδομένο ότι πολύ δύσκολα θα βάλει ο Κόκκαλης το χέρι στην τσέπη (δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν και πάνω απ’ όλα είναι καπιταλιστής και κατά συνέπεια λειτουργεί με οικονομικά και όχι με οπαδικά αισθήματα), ας προετοιμάζονται οι φίλοι του Ολυμπιακού για τα δικά τους πέτρινα χρονιά, γιατί το ποδόσφαιρο είναι σαν τη ζωή, κάνει κύκλους και όταν γυρίζει ο τροχός γαμεί και ο πράσινος λαός.
Κος Πάπιας
[email protected]
ΥΓ: Οι έλληνες αθλητικογράφοι πάντα προσφέρουν στη στήλη υλικό για σχολιασμό. Στο ντέρμπι του Καραϊσκάκη ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ επέλεξαν ως καλύτερο παίχτη της αναμέτρησης τον κεντρικό αμυντικό του Ολυμπιακού Ολαφ Μέλμπεργκ, ανατρέποντας κάθε λογική σκέψη. Δεν αμφισβητεί κανένας απ’ όσους είδαμε το παιχνίδι ότι ο Σουηδός ήταν ο καλύτερος παίχτης των ερυθρόλευκων και η μοναδική όαση στην άθλια αγωνιστική τους εικόνα. Είθισται, όμως, ο τίτλος του καλύτερου παίχτη να δίνετε σε κάποιον από τη ομάδα που κερδίζει και αυτό γίνεται τουλάχιστον στα είκοσι χρόνια που παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο ερώτημα προς τους συναδέλφους μου. Ο ΠΑΟΚ εκτός από το γκολ έκανε και τρεις-τέσσερις κλασικές ευκαιρίες για γκολ, την ίδια στιγμή που οι ερυθρόλευκοι είχαν να επιδείξουν μικροευκαιρίες, κυρίως με σουτ εκτός περιοχής. Πώς γίνεται, λοιπόν, ρε παλικάρια, να είναι πολυτιμότερος παίχτης ο Μέλμπεργκ σε σύγκριση με τους κεντρικούς αμυντικούς του ΠΑΟΚ ή τον Ιβιτς που είχε κάνει γιο-γιο ολόκληρη την ερυθρόλευκη άμυνα; Αυτά γράφετε και στη συνέχεια διερωτάστε γιατί όποτε βρίσκουν ευκαιρία οι οργανωμένοι οπαδοί των ομάδων σάς πλακώνουν στις φάπες.
