.Η Χεζμπολά και οι σύμμαχοί της αποσύρθηκαν από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβούλιου του Λιβάνου που έγινε πριν από μερικές ώρες και είχε στόχο να συζητήσει το σχέδιο του λιβανέζικου στρατού για τον αφοπλισμό της Αντίστασης.
«Οπως αναμενόταν, οι υπουργοί του Κινήματος Αμάλ και της Χεζμπολά δεν συζήτησαν το “σχέδιο του στρατού” λόγω έλλειψης συνταγματικότητας (ή εθνικής συναίνεσης) των αποφάσεων που πάρθηκαν στις 5 και 7 Αυγούστου», ανέφερε ο λιβανέζος δημοσιογράφος Χαλίλ Νασράλα. Και συνέχισε: «Κατά συνέπεια, μόλις μπήκε ο Αρχηγός του Στρατού, οι υπουργοί της Αμάλ και της Χεζμπολά αποχώρησαν. Τίποτα δεν θα επιβληθεί με βίαιο ή αυθαίρετο τρόπο. Κανένα θέμα που υιοθετήθηκε χωρίς συναίνεση δε θα συζητηθεί».
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Νασράλα, «η παρουσία των υπουργών στη συνεδρίαση ήταν μια χειρονομία καλής θέλησης και ένα βήμα προς τα εμπρός – δυστυχώς, δεν συνάντησε παρόμοια ανταπόκριση. Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν ενημερωθεί εκ των προτέρων ότι το σχέδιο του στρατού δεν θα συζητούνταν, οπότε το σενάριο που εκτυλίχτηκε ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα εκτυλισσόταν».
Η συνεδρίαση για να συζητηθεί το σχέδιο εφαρμογής του αφοπλισμού της Αντίστασης ξεκίνησε στις 3:00 μ.μ.
«Η αποχώρησή μας είναι σύμφωνη με την άρνησή μας να συζητήσουμε το αμερικανικό έγγραφο. Ο αρχηγός του στρατού παρουσιάζει το σχέδιό του στη συνεδρίαση της κυβέρνησης και αναμένουμε τα αποτελέσματά του για να οικοδομήσουμε πάνω σε αυτά. Οι επικοινωνίες συνεχίζονται ακόμη. Θα περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί στη συνεδρίαση και μετά θα αποφασίσουμε. Οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί χωρίς τους εκπροσώπους της σιιτικής κοινότητας θα είναι αντισυνταγματική», δήλωσε ο λιβανέζος υπουργός Εργασίας και βουλευτής της Χεζμπολά, Μοχάμαντ Χαϊντάρ.
«Σεβόμαστε και τιμούμε τον αρχηγό του στρατού, μιλήσαμε μαζί του και τον χαιρετίσαμε, αλλά αποχωρήσαμε προτού παρουσιαστεί το σχέδιο. Το βήμα μας δεν στρέφεται κατά του στρατού. Ο στρατός είναι τα παιδιά μας και τον εκτιμούμε, αλλά η θέση μας είναι πολιτική και αρχών», πρόσθεσε ο Χαϊντάρ.
Η λιβανέζικη κυβέρνηση υιοθέτησε την απόφαση για αφοπλισμό της Αντίστασης στις αρχές Αυγούστου, υπό ισχυρή πίεση από την Ουάσινγκτον.
Η Χεζμπολά έχει απορρίψει την απόφαση. Δηλώνει ότι είναι ανοιχτή να συζητήσει μια εθνική αμυντική στρατηγική, σύμφωνα με την οποία τα όπλα της θα ενσωματωθούν στο λιβανέζικο στρατό και θα είναι διαθέσιμα για χρήση στην υπεράσπιση της χώρας, αν και όταν χρειαστεί. Ωστόσο, η αντιστασιακή οργάνωση έχει ξεκαθαρίσει ότι αυτές οι συνομιλίες δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν όσο το Ισραήλ συνεχίζει να επιτίθεται στον Λίβανο και να κατέχει έδαφός του στο νότο.
Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές, ο αρχηγός του λιβανέζικου στρατού Ρούντολφ Χάικαλ, έχει απειλήσει να παραιτηθεί, αν τα στρατεύματα της χώρας λάβουν εντολή «να χυθεί λιβανέζικο αίμα», δηλαδή να επιχειρήσουν να αφοπλίσουν διά της βίας την Αντίσταση. Αναφορές έχουν επίσης πει ότι ο στρατός πιθανότατα θα διευκρινίσει κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης τα εμπόδια που στέκονται στην πορεία του αφοπλισμού της Χεζμπολά διά της βίας και ίσως να μην δεσμευτεί σε κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία μέχρι την οποία θα πρέπει να έχει αρχίσει η εφαρμογή του σχεδίου αφοπλισμού.
Το Ισραήλ έχει απειλήσει ανοιχτά να συνεχίσει να επιτίθεται στο Λίβανο μέχρι η Χεζμπολά να παραδώσει τα όπλα της.
Οι New York Times (NYT) ανέφεραν χτες ότι αμερικανοί αξιωματούχοι απειλούν πως ο Λίβανος θα αντιμετωπίσει έναν νέο ισραηλινό πόλεμο αν αποτύχει να αφοπλίσει τη Χεζμπολά. Αυτή η απειλή έρχεται να δικαιώσει τη Λιβανέζικη Αντίσταση που αρνείται να αφοπλιστεί. Η Αντίσταση είναι η μοναδική δύναμη που έχει πολεμήσει ενάντια στους σιωναζιστές και τους έχει νικήσει τρεις φορές μέχρι τώρα. Αντίθετα, ο λιβανέζικος στρατός δεν έριξε ούτε σφαίρα. Και πρόσφατα, μετά τη συμφωνία εκεχειρίας, δεν προχώρησε να καταλάβει το χώρο που άφησαν στο νότο του Λιβάνου οι δυνάμεις της Αντίστασης.
Οι επικεφαλής του λιβανέζικου στρατού ξέρουν πολύ καλά ότι για τις δυνάμεις που διευθύνουν είναι ανέφικτο να νικήσουν και να αφοπλίσουν τις εμπειροπόλεμες αντιστασιακές δυνάμεις. Αν επιχειρούσαν κάτι τέτοιο, θα βύθιζαν τον Λίβανο σ’ έναν εμφύλιο πόλεμο, όπως τη δεκαετία του 1980, από τον οποίο κερδισμένοι θα ήταν μόνο οι σιωναζιστές. Θα έμεναν στην ιστορία του Λιβάνου σαν αισχροί προδότες κι αυτό ο Χάικαλ δεν μπορεί να το σηκώσει.
Ο σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων Δρ. Αλι Γιαχία σχολίασε ως εξής τις σημερινές εξελίξεις:
Η αποχώρηση των υπουργών του σιιτικού διδύμου ματαίωσε την απόφαση της λιβανέζικης κυβέρνησης να αφοπλίσει την Αντίσταση. Οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί από τη λιβανέζικη κυβέρνηση θα στερείται νομιμότητας μετά την αποχώρηση των υπουργών του σιιτικού διδύμου. Ο λιβανέζικος στρατός δεν έχει επαρκείς δυνατότητες για να αντιμετωπίσει τις σιωνιστικές επιθέσεις. Ο σιωνιστής εχθρός προσπαθεί να εφαρμόσει ένα σχέδιο εσωτερικού πραξικοπήματος εναντίον της Λιβανέζικης Αντίστασης. Η Αντίσταση παραμένει η μεγαλύτερη δύναμη στον Λίβανο και η μόνη ικανή να σταθεί απέναντι στον εχθρό.
Σε πρόσφατη συνέντευξη-ποταμό στο Palestine Chronicle, ο λιβανέζος επαναστάτης κομμουνιστής Ζορζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά τοποθετήθηκε ξεκάθαρα ενάντια σε κάθε ιδέα αφοπλισμού της Αντίστασης. Ξαναδημοσιεύουμε το σχετικό τμήμα της συνέντευξής του:
Palestine Chronicle: Αλλάζοντας θέμα και μεταφερόμενοι στον Λίβανο, αφήνοντας τα συνθήματα, πώς βλέπετε την κατάσταση εκεί;
Ζορζ Αμπνταλλά: Η κατάσταση είναι λεπτή, αλλά είναι και καλή. Η Αντίσταση έχει θυσιάσει τους καλύτερους ηγέτες της ως μάρτυρες.
Palestine Chronicle: Αλλά υπάρχει μια βαθιά διχοτόμηση στη χώρα.
Ζορζ Αμπνταλλά: Αυτό που έχουμε στον Λίβανο δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Σε όλα τα κινήματα αντίστασης στον κόσμο θα βρείτε ανθρώπους που θυσιάζονται για την υπεράσπιση της χώρας τους και δειλούς που απλώς παρακολουθούν. Σε ολόκληρο τον κόσμο δεν υπάρχει χώρα όπου η Αντίσταση απολαμβάνει την υποστήριξη όλου του λαού. Η θρησκευτική ή κοινοτική ταυτότητα είναι ένα άλλο ζήτημα, αλλά ρωτώ: ποιος βρίσκεται πίσω από το σχέδιο που υπερασπίζεται την ταυτότητα και την αξιοπρέπεια του Λιβάνου; Η Αντίσταση. Υπάρχει κατοχή· επομένως, η αντίσταση είναι η αρχική απάντηση. Εκτός της αντίστασης, δεν υπάρχει λύση με εθνικό χαρακτήρα.
Μπορείς να πεις ό,τι θέλεις για αυτήν την Αντίσταση — ότι πρέπει να εκπροσωπεί όλους τους Λιβανέζους ή ότι πρέπει να είναι έτσι ή αλλιώς. Ωστόσο, για να έχεις το δικαίωμα να μιλήσεις, πρέπει να είσαι με την πλευρά της Αντίστασης, όχι της Κατοχής. Αν είσαι με την πλευρά της Κατοχής, τότε δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μιλήσεις ή ακόμα και να υπάρξεις. Οταν η χώρα σου βρίσκεται υπό κατοχή, όποιος στέκεται με τον εχθρό, ανεξάρτητα από το status ή τις δικαιολογίες του, δεν έχει κανένα δικαίωμα να υπάρξει.
Palestine Chronicle: Τι κάνουμε, λοιπόν, με αυτούς τους ανθρώπους;
Ζορζ Αμπνταλλά: Αυτή είναι η ευθύνη της Αντίστασης και των μαζών της αντίστασης: να βρουν πώς να απομονώσουν τις δυνάμεις που συνεργάζονται με τον εχθρό και να ανοιχτούν στους ανθρώπους αυτών των δυνάμεων. Δεν πέρασα μια ζωή αιχμαλωσίας, ούτε ο μάρτυρας θυσίασε τη ζωή του για τη χώρα, απλώς για να χαρακτηριστούμε στο τέλος ότι δεν εκπροσωπούμε την κυριαρχία αυτής της χώρας. Οσοι υπερασπίζονται την πατρίδα είναι η κυριαρχία αυτής της χώρας, όχι εκείνοι που είναι έτοιμοι να υποδεχτούν το Ισραήλ.
Το να λέμε ότι υπάρχει αντίθεση μεταξύ στρατού και Αντίστασης είναι λάθος. Κατά την άποψή μου, όπως και κάθε μαχητή της Αντίστασης, καθήκον μας είναι να χτίσουμε έναν πολύ ισχυρό εθνικό στρατό ώστε να μην υπάρχει η ανάγκη για την ύπαρξη οποιασδήποτε Αντίστασης. Αυτή είναι η φιλοδοξία μας. Η φιλοδοξία μας είναι ο στρατιώτης να παίρνει έναν αξιοπρεπή μισθό —όχι είκοσι δολάρια το μήνα— για να μπορεί να στηρίξει την οικογένειά του και να υπερασπιστεί τη χώρα.
Η ηγεσία της Αντίστασης πρέπει να έχει το θάρρος και την καθαρότητα να ανοιχτεί σε όλους με όλες τις δυνάμεις της για να χτίσει ένα εθνικό κράτος που απομονώνει όλους εκείνους που δεν εκπληρώνουν την ευθύνη τους για την κυριαρχία και την υπεράσπιση της πατρίδας για όλους μας. Μιας πατρίδας στην οποία είμαστε όλοι ασφαλείς· αλλιώς, όλοι θα χάσουμε και κανένα κόμμα δεν θα θριαμβεύσει πάνω στο άλλο.
Palestine Chronicle: Λοιπόν, μέχρι να χτίσουμε έναν τέτοιο στρατό, πιστεύετε ότι η Αντίσταση πρέπει να παραμείνει;
Ζορζ Αμπνταλλά: Σίγουρα, τι θα κάνουμε αλλιώς; Σε όλο τον κόσμο, η αντίσταση είναι η πρώτη απάντηση σε οποιαδήποτε επιθετικότητα. Ελπίζω να πετύχουμε να χτίσουμε έναν ισχυρό στρατό ικανό να μας υπερασπιστεί και να αντικαταστήσει όλη την Αντίσταση. Αλλά μέχρι να συμβεί αυτό, θα παραμείνω γυμνός απέναντι στο Ισραήλ; Θα αντιμετωπίσω το Ισραήλ με μια δήλωση εδώ και μια δήλωση εκεί; Θέλω έναν στρατό που θεωρεί το Ισραήλ εχθρό.
Οι στρατιώτες μας είναι έντιμοι· δεν είναι μέλη μαφίας. Προέρχονται από όλο τον Λίβανο, αλλά χρειάζονται καλή εκπαίδευση και εξοπλισμό για να μπορούν να υπερασπιστούν τη χώρα και εμάς. Μας λένε οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία ότι είναι φίλοι μας. Υπέροχα, ας προμηθεύσουν τον στρατό μας με όπλα. Αλλά να έρθουν και να μου πουν ότι οι ΗΠΑ είναι φίλος μας ενώ ταυτόχρονα ζητούν να παραδώσουμε τα όπλα μας και να αναγνωρίσουμε το Ισραήλ, αλλιώς το Ισραήλ θα μας χτυπήσει — αυτό είναι απαράδεκτο. Θα συνεχίσω να αντιστέκομαι με όλα τα μέσα που διαθέτω. Η Αντίσταση δεν έπρεπε να επιτρέψει να καλωσοριστεί ο αμερικανός απεσταλμένος ή οποιοσδήποτε άλλος. Εμείς, ο λαός αυτής της χώρας, πρέπει να συναντηθούμε και να αποφασίσουμε πώς θα αντισταθούμε στον εχθρό, όχι πώς θα υποταχτούμε σ’ αυτόν. Συναντιόμαστε για να αποφασίσουμε πώς θα αντιμετωπίσουμε, όχι πώς θα ομαλοποιήσουμε.
Ολοι γνωρίζουν καλά τι απαιτείται από τον Λίβανο σήμερα. Ζητείται από τον Λίβανο να εγκαταλείψει την αραβική του ταυτότητα και ιδιαίτερα το ζήτημα της Παλαιστίνης και να ζήσει ειρηνικά με τον Σιωνιστή εχθρό. Δεν θα υπάρξει συνύπαρξη με αυτόν τον εχθρό, ούτε σήμερα, ούτε αύριο, ούτε μεθαύριο. Αν κάποιος στέκεται υπέρ αυτής της ομαλοποίησης, η Αντίσταση θα τον πολεμήσει. Αν ένα κόμμα στέκεται υπέρ αυτής της ομαλοποίησης, η Αντίσταση θα το πολεμήσει επίσης. Αν μια θρησκευτική κοινότητα στέκεται υπέρ της ομαλοποίησης, η Αντίσταση θα την πολεμήσει και αυτή. Οποιος θέλει να ρισκάρει, ας το κάνει, αλλά η ομαλοποίηση δεν θα γίνει, γιατί ο λαός μας δε θα τη δεχτεί, και ο λαός μας είναι λαός αντίστασης.
Η υπάρχουσα Αντίσταση μπορεί να έχει ορισμένα ελαττώματα και μπορεί να έχουμε ορισμένες επιφυλάξεις απέναντί της. Πάμε, λοιπόν, να μου φέρετε μια καλύτερη Αντίσταση. Αλλά να έρθει κάποιος και να μου πει ότι αυτή η Αντίσταση δεν είναι καλή και ότι θα μου φέρει έναν ισραηλινό στρατιώτη — τότε θα σε πολεμήσω και εσένα και τον ισραηλινό στρατιώτη. Είναι τόσο απλό, παρά την πολυπλοκότητα της κατάστασης στον Λίβανο.
Εχουμε ένα μοντέλο μερικά μέτρα μακριά μας, στη Δαμασκό, όπου το σχέδιο της αντίστασης πλήττεται, όπως και το κράτος και η κοινωνία. Θέλουν να μετατρέψουν τον Λίβανο σε σέκτες και φυλές! Θέλουν να πλήξουν το κράτος και το στρατό και να μας μετατρέψουν σε αντιμαχόμενες πολιτοφυλακές, προτού έρθουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ για να πουν σε κάθε σέκτα: «Θα σας προστατεύσω από την άλλη».
Αυτό που προτείνεται στον Λίβανο είναι το ίδιο με ό,τι συμβαίνει στη Συρία. Αυτό θα πολεμηθεί από τις μάζες μας της Αντίστασης. Θέλετε καλύτερη Αντίσταση; Δουλέψτε για να χτίσετε μια καλύτερη. Αλλά να έρθει κάποιος και να μου πει ότι πρέπει να υποταχτούμε στο Ισραήλ για χάρη της κυριαρχίας του Λιβάνου — αυτό είναι γελοίο. Η κυριαρχία δεν είναι ένα κοστούμι· η κυριαρχία είναι επιχειρησιακά μέτρα για την προστασία της χώρας. Το Ισραήλ καταλαμβάνει μέρος του λιβανέζικου εδάφους· τι πρέπει να κάνω; Κάποιοι λένε ότι πρέπει να υποταχτούμε και θα ζήσουμε ειρηνικά. Εγώ τους λέω όχι, ο λαός μας έχει ιστορικά προσφέρει εκατομμύρια μάρτυρες και δεν έχει και δεν θα δεχτεί συμμαχία με αυτήν την οντότητα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Xεζμπολά: Δεν παραδίνουμε τα όπλα μας!