Η παράνομη μετακίνηση ζώων συντροφιάς από την Ελλάδα στη Γερμανία και άλλες χώρες της ΕΕ οργιάζει. Αυτές οι μετακινήσεις εμφανίζονται ως δήθεν υιοθεσίες από κατοίκους της ΕΕ, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για καραμπινάτο και επικερδέστατο εμπόριο ζώων συντροφιάς, όπως ορίζεται από το εθνικό και το κοινοτικό δίκαιο.
Το εμπόριο ζώων συντροφιάς στις χώρες της ΕΕ είναι τρίτο μετά το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών και ανέρχεται σε 1,3 δισ. ευρώ το χρόνο! Αυτή η εξέλιξη έχει θορυβήσει τα λεγόμενα θεσμικά όργανα της ΕΕ και εδώ και πολύ καιρό, στις διάφορες συσκέψεις, μακριά από το φως της δημοσιότητας, υπογραμμίζεται η υποχρέωση των αρχών των κρατών μελών να ελέγχουν αυστηρά τη μετακίνηση ζώων συντροφιάς από κράτος σε κράτος της ΕΕ.
Μετά απ’ αυτή τη μικρή εισαγωγή, φτάνουμε στην εγκύκλιο με αριθμό πρωτοκόλλου 3382/100752-17-9-2015 και θέμα «Υγειονομικοί κανόνες και άλλοι όροι που εφαρμόζονται στις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς» (https://www.minagric.gr/images/stories/docs/politis/Zoa_Syntrofias/egkiklios3382_100752_170915.pdf), που συντάχθηκε από τις Μ. Γιαννιού και Γ. Δαμιανάκη και υπογράφεται από τον προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Βιώσιμης Ζωϊκής Παραγωγής και Κτηνιατρικής Θ. Αλεξανδρόπουλο. Δεν γνωρίζουμε αν η εγκύκλιος υπογράφηκε και από τους προϊσταμένους των δύο συναρμόδιων διευθύνσεων. Ζητήσαμε από την κ. Γιαννιού και τον κ. Ντοντουνάκη (προϊστάμενο της διεύθυνσης Προστασίας των Ζώων, Φαρμάκων και Κτηνιατρικών Θεμάτων) να μας ενημερώσουν αν η εγκύκλιος υπογράφηκε από την κ. Δηλέ (προϊστάμενη της διεύθυνσης Υγείας των Ζώων) και από τον κ.Ντοντουνάκη.
Προτάσσουμε αυτό το ζήτημα, γιατί αν οι δύο προϊστάμενοι ή και ο ένας απ’ αυτούς δεν έλαβε γνώση ή έλαβε γνώση αλλά δεν υπέγραψε, η εγκύκλιος καταπίπτει ως παράνομη.
Οι διατάξεις αυτής της εγκυκλίου, εκτός του ότι είναι ελλιπείς και όχι σύμφωνες με το εθνικό και το κοινοτικό δίκαιο, είναι και «ατάκτως ερριμμένες», με προφανή στόχο να δημιουργείται σύγχυση στους υπηρεσιακούς παράγοντες των ελεγκτικών μηχανισμών για το κατά πόσο οι μετακινήσεις ζώων συντροφιάς είναι σύννομες. Αν δηλαδή τηρούνται αυστηρά οι υγειονομικοί κανόνες που εξασφαλίζουν την ευζωία των ζώων συντροφιάς, αν έγινε η απαραίτητη ιχνηλασιμότητα και αν αυτές οι μετακινήσεις είναι πράγματι μη εμπορικού χαρακτήρα.
Ας δούμε, λοιπόν, τις διατάξεις της εγκυκλίου Αλεξανδρόπουλου, που αφορούν τις μετακινήσεις ζώων συντροφιάς μη εμπορικού χαρακτήρα στις χώρες της ΕΕ, όχι μόνο επειδή αυτές πάσχουν και τυπικά, όπως σημειώσαμε παραπάνω, αλλά και επειδή με τη στάμπα του «μη εμπορικού χαρακτήρα» γίνεται το άκρως προσοδοφόρο παράνομο εμπόριο ζώων. Προτού όμως περάσουμε στο σχολιασμό των διατάξεων της εγκυκλίου, μερικές απαραίτητες επισημάνσεις.
Πρώτον, οι εγκύκλιες διαταγές, είτε των υπουργών είτε υπηρεσιακών παραγόντων που έχουν δικαίωμα υπογραφής, στέλνονται σε δύο κατηγορίες δημόσιων υπηρεσιών. Η μία κατηγορία είναι αυτές που θα ελέγξουν αν τηρούνται αυστηρά οι διατάξεις της εγκυκλίου της οποίας είναι αποδέκτες, με τον προσδιορισμό «ΠΡΟΣ» ή «Για Ενέργεια». Η άλλη κατηγορία είναι οι υπηρεσίες στις οποίες οι εγκύκλιοι κοινοποιούνται μόνο για ενημέρωσή τους, με τον προσδιορισμό «Κοινοποίηση» ή «Για κοινοποίηση». Αυτή η κατηγορία των υπηρεσιών δεν έχει καμία υποχρέωση να διεξάγει ελέγχους εφαρμογής των εγκυκλίων που της αποστέλλονται.
Δεύτερον, η εγκύκλιος που σχολιάζουμε στάλθηκε «Για Ενέργεια» μόνο στους ΣΥΚΕ (Συνοριακοί Σταθμοί Κτηνιατρικού Ελέγχου), που ελέγχουν μόνο τα προϊόντα που εισάγονται από τρίτες χώρες, και στις ΔΑΟΚ (Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας) των Περιφερειακών Ενοτήτων, που οι έδρες τους δε βρίσκονται στα σημεία εισόδου και εξόδου από και προς τις χώρες της ΕΕ.
Τρίτον, στο κείμενο της εγκυκλίου δε δίνεται καμία εντολή στις δημόσιες υπηρεσίες που βρίσκονται στα σημεία εισόδου και εξόδου από/προς χώρες της ΕΕ να ελέγχουν τους διακινητές ζώων συντροφιάς, όπως δίνονται εντολές στους ΣΥΚΕ να ελέγχουν τη μετακίνηση ζώων συντροφιάς προς και από τρίτες χώρες.
Τέταρτον, είναι γεγονός ότι ο έλεγχος του ενδοκοινοτικού εμπορίου στα σημεία εισόδου δεν επιτρέπεται, με το πρόσχημα ότι εμποδίζεται η ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων στο εσωτερικό της ΕΕ. Προβλεπόταν η έκδοση υπουργικής απόφασης για την πιστοποίηση και τον έλεγχο των εταιριών που εισάγουν εμπορεύματα από την ΕΕ, όμως δεν εκδόθηκε ποτέ από τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Οι λόγοι είναι ότι όλες οι κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως «χρώματος» δε θέλουν να ελέγξουν τις εταιρίες που εισάγουν προϊόντα από την ΕΕ, γιατί προφανώς, αν ελέγχονταν, θα διαπιστωνόταν -εκτός των άλλων- και η παράνομη ελληνοποίηση προϊόντων.
Ομως η μετακίνηση ζώων συντροφιάς για μη εμπορικούς σκοπούς δεν υπάγεται σ’ αυτή την απαγόρευση. Στον κανονισμό 576/2013 όχι μόνο δεν προβλέπεται καμία απαγόρευση, αλλά και υπογραμμίζεται έντονα η υποχρέωση για αυστηρό υγειονομικό έλεγχο και έλεγχο ιχνηλασιμότητας, για να προληφθεί ο κίνδυνος από τη διάδοση στις χώρες της ΕΕ ζωονόσων από ζώα συντροφιάς (ιδιαίτερα της λύσσας) και για την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου με το πρόσχημα της υιοθεσίας.
Ενώ, λοιπόν, στον τίτλο του θέματος της εγκυκλίου προτάσσεται ο έλεγχος της εφαρμογής των υγειονομικών κανόνων, οι συντάκτριές της ξεκινούν από το δικαίωμα του κατόχου ζώων συντροφιάς να τα μετακινεί σε χώρες της ΕΕ, χωρίς και σε αυτή την περίπτωση να προτείνουν την υποχρέωση ελέγχου τόσο της νόμιμης κυριότητας των ζώων όσο και του αν η μετακίνηση είναι πράγματι μη εμπορικού χαρακτήρα.
Ορισμός μετακινήσεων μη εμπορικού χαρακτήρα
«Βγάζει μάτι» η σκόπιμη παράλειψη των ορισμών του ζώου συντροφιάς, του δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς, του αδέσποτου ζώου συντροφιάς και ιδιαίτερα του ορισμού των μετακινήσεων μη εμπορικού χαρακτήρα. Ξεμπερδεύουν με την υποχρέωση να παραθέσουν τους ορισμούς του ισχύοντος νόμου 4039, με την απλή αναφορά της ονομασίας των ζώων συντροφιάς. Ο χώρος δεν επιτρέπει να παραθέσουμε το σχετικό χωρίο από την εγκύκλιο, όμως μπορείτε να το αναζητήσετε στον ηλεκτρονικό σύνδεσμο που παραθέσαμε.
Οι συντάκτριες της εγκυκλίου αποφεύγουν σκόπιμα να παραθέσουν τον ορισμό για τις μετακινήσεις ζώων συντροφιάς μη εμπορικού χαρακτήρα, γιατί γνωρίζουν ότι οι μετακινήσεις των ζώων συντροφιάς που γίνονται είναι εμπορικού χαρακτήρα καθώς τα ζώα αλλάζουν ιδιοκτήτη. Γνωρίζουν επίσης ότι δεν έγινε πραγματική και ουσιαστική ιχνηλασιμότητα και ότι τα ζώα συντροφιάς ως επί το πλείστον δεν ελέγχονται υγειονομικά. Γνωρίζουν, βέβαια, πολύ καλά ότι η παράθεση του ορισμού είναι υποχρεωτική, σύμφωνα με τη 10η σκέψη του κανονισμού 576/2013, που αναφέρει: «…ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να παρέχει τον ορισμό μόνον του ζώου συντροφιάς αλλά και της μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνησης ζώου συντροφιάς».
Ο δε ορισμός βρίσκεται στο άρθρο 3 του κανονισμού: «Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι εξής ορισμοί: α) ως “μετακινήσεις μη εμπορικού χαρακτήρα“ νοούνται οποιεσδήποτε μετακινήσεις οι οποίες δεν αποσκοπούν στην πώληση ή στη μεταβίβαση της κυριότητας του ζώου συντροφιάς».
Οι συντάκτριες της εγκυκλίου παίρνουν από τη σκέψη 10 του κανονισμού επιλεκτικά το τρίτο εδάφιο και θεωρούν ως δεδομένο το ζητούμενο, αυτό που πρέπει να διερευνηθεί: αν πράγματι η μετακίνηση ζώων συντροφιάς σε χώρες της ΕΕ είναι μη εμπορικού χαρακτήρα. Το μόνο ζήτημα γι’ αυτές είναι αν ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης θα ταξιδέψει πράγματι στο εξωτερικό, που πρέπει να το αποδεικνύει με την ύπαρξη εισιτηρίων. Παραθέτουμε όλη τη 10η σκέψη:
«(10) Προκειμένου να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ των κανόνων που εφαρμόζονται στις μη εμπορικές μετακινήσεις και στο εμπόριο και στις εισαγωγές στην Ενωση από τρίτες χώρες σκύλων, γατών και νυφιτσών που καλύπτονται από τους υγειονομικούς όρους της οδηγίας 92/65/ΕΟΚ, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να παρέχει τον ορισμό μόνον του ζώου συντροφιάς αλλά και της μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνησης ζώου συντροφιάς κατά την οποία ένα ζώο συντροφιάς συνοδεύει τον ιδιοκτήτη του ή εξουσιοδοτημένο φυσικό πρόσωπο. Η εμπειρία έχει δείξει ότι δεν είναι πάντοτε δυνατό κατά τη μη εμπορική μετακίνηση το ζώο συντροφιάς να βρίσκεται ανά πάσα στιγμή κοντά στον ιδιοκτήτη ή στο εξουσιοδοτημένο φυσικό πρόσωπο. Σε επαρκώς αιτιολογημένες και τεκμηριωμένες περιπτώσεις, το ζώο συντροφιάς θα πρέπει να θεωρείται ότι συνοδεύει τον ιδιοκτήτη του ή το εξουσιοδοτημένο φυσικό πρόσωπο ακόμη και αν η μη εμπορική μετακίνηση του ζώου συντροφιάς λαμβάνει χώρα έως πέντε ημέρες νωρίτερα ή αργότερα από τη μετακίνηση του ιδιοκτήτη του ή του εξουσιοδοτημένου φυσικού προσώπου, ή λαμβάνει χώρα σε διαφορετικό μέρος από εκείνο που βρίσκεται ο ιδιοκτήτης ή το εξουσιοδοτημένο πρόσωπο».
Οι συντάκτριες παρέθεσαν στην εγκύκλιο το εδάφιο με τα έντονα γράμματα, για να ισχυριστούν ότι δήθεν μπορεί ο ίδιος ο ιδιοκτήτης ή ακόμη και κάποιος εξουσιοδοτημένος απ΄αυτόν να μεταφέρει το ζώο συντροφιάς «σε επαρκώς αιτιολογημένες και τεκμηριωμένες περιπτώσεις» και έτσι αυτή η μετακίνηση δε θα θεωρηθεί εμπορικού χαρακτήρα! Προσέξτε την αλχημεία: ο κανονισμός 576/2013 στο τρίτο εδάφιο της 10ης σκέψης προϋποθέτει ότι η μετακίνηση του ζώου συντροφιάς είναι μη εμπορικού χαρακτήρα, για να μπορεί να γίνει από τον φερόμενο ως ιδιοκτήτη ή από εξουσιοδοτημένο απ΄ αυτόν άτομο μέσα σε πέντε μέρες.
Θυμίσουμε ότι οι σκέψεις που συνοδεύουν ένα κανονισμό (κατ’ αναλογία είναι όπως η αιτιολογική έκθεση ενός νομοσχέδιου στην ελληνική νομοθεσία) αναλύουν την αναγκαιότητα των ρυθμίσεων που εισάγονται με τις διατάξεις του. Για να φανεί καθαρά αυτό που λέμε, (το οποίο, βέβαια, δεν αποτελεί δική μας ερμηνεία), θα παραθέσουμε τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 5, στις οποίες γίνεται ρητή αναφορά τόσο των προϋποθέσεων που απαιτούνται όσο και των ζώων που μπορεί να μεταφέρει ένα ιδιοκτήτης ή άτομο εξουσιοδοτημένο απ’ αυτόν στο εξωτερικό, για να θεωρείται ότι αυτή η μετακίνηση είναι πράγματι μη εμπορικού χαρακτήρα:
«Αρθρο 5
Μέγιστος αριθμός ζώων συντροφιάς
1. Ο μέγιστος αριθμός των ζώων συντροφιάς των ειδών που απαριθμούνται στο μέρος Α του παραρτήματος I τα οποία μπορούν να συνοδεύουν τον ιδιοκτήτη ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο κατά τη διάρκεια μιας μη εμπορικής μετακίνησης δεν υπερβαίνει τα πέντε.
2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, ο μέγιστος αριθμός των ζώων συντροφιάς των ειδών που απαριθμούνται στο μέρος Α του παραρτήματος I μπορεί να υπερβαίνει τα πέντε, αν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:
α) η μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση ζώων συντροφιάς γίνεται για λόγους συμμετοχής σε διαγωνισμούς, επιδείξεις ή αθλητικές εκδηλώσεις, καθώς και για την εκπαίδευση για συμμετοχή σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις· και
β) ο ιδιοκτήτης ή το εξουσιοδοτημένο πρόσωπο υποβάλλει γραπτές αποδείξεις ότι τα ζώα συντροφιάς είτε είναι εγγεγραμμένα να συμμετάσχουν σε εκδήλωση σαν αυτές που αναφέρονται στο στοιχείο α), είτε είναι καταχωρισμένα σε φορέα, ο οποίος διοργανώνει παρόμοιες εκδηλώσεις·
γ) τα ζώα συντροφιάς είναι ηλικίας άνω των έξι μηνών».
Οπως διαπιστώνετε οι συντάκτες του κανονισμού αναφέρουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να μπορεί να γίνει μια μετακίνηση ζώων συντροφιάς μη εμπορικού χαρακτήρα. Γιατί αντιλαμβάνονται ότι γίνεται δόλια επίκληση του μη εμπορικού χαρακτήρα σε μετακινήσεις ζώων συντροφιάς, πράγμα που φροντίζουν να υπογραμμίσουν με την 11η σκέψη:
«Από την εφαρμογή των ισχυόντων κανόνων έχει διαπιστωθεί ότι το εμπόριο και οι εισαγωγές από τρίτες χώρες στην Ενωση των ειδών ζώων συντροφιάς που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού μπορεί να παρουσιαστεί δολίως ως μετακίνηση μη εμπορικού χαρακτήρα. Προκειμένου να αποτραπούν τέτοιες πρακτικές, εφόσον μπορούν να προκαλέσουν κινδύνους για την υγεία των ζώων, θα πρέπει στον παρόντα κανονισμό να οριστεί μέγιστος αριθμός για τα ζώα συντροφιάς που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος I, τα οποία μπορούν να συνοδεύουν τον ιδιοκτήτη τους ή εξουσιοδοτημένο φυσικό πρόσωπο. Εντούτοις, θα πρέπει να είναι δυνατή η υπέρβαση αυτού του μέγιστου αριθμού μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Επιπλέον, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι όταν οι προϋποθέσεις δεν πληρούνται και ο αριθμός των ζώων συντροφιάς των ειδών που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού υπερβαίνει τον μέγιστο αριθμό που έχει οριστεί, στα εν λόγω ζώα συντροφιάς εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις της οδηγίας 92/65/ΕΟΚ». (Οι διατάξεις αυτής της οδηγίας αφορούν τις μετακινήσεις ζώων συντροφιάς εμπορικού χαρακτήρα)!
Παραθέτουμε ακόμη την 26η σκέψη του κανονισμού 576/2013:
«(26) Ως εκ τούτου, για να επαληθεύουν τα κράτη μέλη τη συμμόρφωση με τους κανόνες που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό και να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να απαιτεί από το πρόσωπο που συνοδεύει ένα ζώο συντροφιάς να παρουσιάζει το απαιτούμενο έγγραφο αναγνώρισης κατά τη στιγμή οποιασδήποτε μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνησης σε ένα κράτος μέλος και θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο για τους δέοντες ελέγχους εγγράφων και ταυτότητας των ζώων συντροφιάς που συνοδεύουν τον ιδιοκτήτη τους κατά τη διάρκεια μετακινήσεων μη εμπορικού χαρακτήρα από ένα κράτος μέλος ή από ορισμένα εδάφη ή τρίτες χώρες σε άλλο κράτος μέλος».
Οπως αναφέραμε παραπάνω, στα σημεία εισόδου σε κράτη μέλη της ΕΕ δε γίνεται κανένας έλεγχος από τις δημόσιες υπηρεσίες, σε πλήρη αντίθεση με αυτή τη σκέψη του κανονισμού.
Ας μπουν στον κόπο οι συντάκτριες της εγκυκλίου, Γιαννιού και Δαμιανάκη, και ο υπογράφων γενικός διευθυντής Αλεξανδρόπουλος, που έσπευσαν να ερμηνεύσουν κατά το δοκούν το τρίτο εδάφιο της 10ης σκέψης και να ισχυριστούν ότι ένας ιδιοκτήτης ζώων συντροφιάς μπορεί να κάνει μετακινήσεις μη εμπορικού χαρακτήρα στο εξωτερικό, να εξηγήσουν τις διατάξεις του 5ου άρθρου του κανονισμού 576/2013.
Υιοθεσίες από κατοίκους εξωτερικού
Η εγκύκλιος Αλεξανδρόπουλου αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στις 17 Σεπτέμβρη του 2015 και βρίσκεται ακόμη εκεί, δηλαδή ισχύει ατόφια. Στις 17 Σεπτέμβρη του 2015, σε ό,τι αφορά υιοθεσίες ζώων συντροφιάς από κατοίκους του εξωτερικού ίσχυε η παράγραφος 8 του άρθρου 9 του νόμου 4039. Την παραθέτουμε:
«8. Στην περίπτωση υιοθεσίας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από ενδιαφερόμενο νέο ιδιοκτήτη, που δεν είναι μόνιμος κάτοικος της Ελλάδας, η υιοθεσία πραματοποιείται με την απευθείας παράδοσή τους στους ενδιαφερόμενους νέους ιδιοκτήτες υπό την προϋπόθεση ότι τα ζώα έχουν στειρωθεί, σημανθεί και καταγραφεί στη διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση δεδομένων με ταπλήρη στοιχεία του προσωρινού κατόχου τους και τα πλήρη στοιχεία του νέου ιδιοκτήτη, τα οποία προκύπτουν από επίσημο αποδεικτικό έγγραφο. Απαγορεύεται η διατήρηση και παραμονή των ζώων αυτών σε καταφύγια εκτός Ελλάδας».
Σύμφωνα λοιπόν με αυτή τη διάταξη, για να υιοθετήσει ζώο συντροφιάς ένας κάτοικος εξωτερικού (στην περίπτωσή μας εξετάζουμε τις μετακινήσεις μη εμπορικού χαρακτήρα σε κράτη της ΕΕ), έπρεπε αυτός (μέχρι τέλος Γενάρη του 2016, που άλλαξε η διάταξη) να έρθει στην Ελλάδα και να κάνει την υιοθεσία μέσω του Δήμου στην περιοχή του οποίου βρισκόταν το ζώο συντροφιάς.
Το διαβατήριο του ζώου συντροφιάς είναι πολύ βασικό, γιατί σ’ αυτό καταγράφονται τόσο η υγειονομική κατάστασή του όσο και η ιχνηλασιμότητά του. Σύμφωνα με τα άρθρα 21 και 22 του κανονισμού 576/2013, το διαβατήριο συμπληρώνεται από τον πιστοποιημένο κτηνίατρο της περιοχής που βρίσκεται το ζώο συντροφιάς και υπογράφεται από το φυσικό πρόσωπο και όχι από άλλο φυσικό πρόσωπο που εξουσιοδοτείται από τον ιδιοκτήτη. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται στην Ελλάδα ο νέος ιδιοκτήτης και υπογράφει το διαβατήριο και έτσι ολοκληρώνεται η διαδικασία της υιοθεσίας του ζώου.
Αυτή η διάταξη για την υπογραφή του διαβατηρίου εξακολουθεί να ισχύει και μετά την τροποποίηση της παραγράφου 8 του άρθρου 9, με την οποία ο τότε συριζαίος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αποστόλου, εισήγαγε τη διάταξη ότι μπορεί να γίνει η υιοθεσία ζώου συντροφιάς από πρόσωπο εξουσιοδοτημένο από κάτοικο κράτους της ΕΕ. Αυτή η τροποποίηση προσκρούει στα άρθρα 21 και 22 του κανονισμού 576/2013, σύμφωνα με την οποία ο κάτοικος εξωτερικού πρέπει να έρθει στην Ελλάδα και να υπογράψει το διαβατήριο του ζώου συντροφιάς, που είναι το βασικό έγγραφο που το συνοδεύει σε όλες τις μετακινήσεις του. Από τη στιγμή δε που το κοινοτικό δίκαιο υπερισχύει του εθνικού, η τροποποίηση της παραγράφου 8 είναι ανίσχυρη. Για να είναι νόμιμη η υιοθεσία ζώου συντροφιάς από κάτοικο της ΕΕ πρέπει να έρθει ο ίδιος στην Ελλάδα.
Και μια σύντομη αναφορά στο περιβόητο TRACES. Θα το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά, ότι το TRACES για τα ζώα συντροφιάς αφορά αποκλειστικά τις μετακινήσεις εμπορικού χαρακτήρα. Για να εκδώσει TRACES η ΔΑΟΚ μιας Περιφερειακής Ενότητας, που είναι μία από τις αρμόδιες αρχές, οφείλει να ενημερώσει αυτούς που θα της ζητήσουν την έκδοσή του να προσκομίσουν την άδεια λειτουργίας είτε για εμπόριο είτε για εκτροφή ζώων συντροφιάς. Διαφορετικά θα έχουν παρανομήσει οι υπηρεσιακοί παράγοντες που θα ενδώσουν στις απαιτήσεις των κατ’ επάγγελμα ζωόφιλων και θα εκδώσουν TRACES. Οι τελευταίοι ζητούν την έκδοσή αυτών των εγγράφων, γιατί απλά προσπαθούν να ξεπεράσουν το πραγματικό γεγονός ότι δεν έγινε ιχνηλάτηση και πλήρης υγειονομικός έλεγχος και έτσι δεν μπορούν να παρουσιάσουν τη μετακίνηση των ζώων συντροφιάς ως μη εμπορικού χαρακτήρα.
Πρέπει ακόμα να σημειωθεί πως όταν οι κατ’ επάγγελμα ζωόφιλοι ζητούν την έκδοση TRACES, ομολογούν εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν είναι πραγματικοί ζωόφιλοι, αλλά κυνικοί έμποροι που βγάζουν τεράστια κέρδη αφορολόγητα.
Απαιτούμε να αποσυρθεί εδώ και τώρα αυτή η παράνομος εγκύκλιος του Αλεξανδρόπουλου, που δεν είναι η μοναδική όσον αφορά τη νομιμότητα γύρω από τα ζώα συντροφιάς (παραπέμπουμε σε άρθρο μας με τίτλο: «Μάστιγα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης» – https://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/34515.Μάστιγα-στο-υπουργείο-Αγροτικής-Ανάπτυξης). Η παράνομη αυτή εγκύκλιος έχει καταστεί εργαλείο στα χέρια των κατ’επάγελμα ζωόφιλων, για να μπορούν να οργανώνουν ανενόχλητα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς σε χώρες της ΕΕ και από την άλλη να σέρνουν στα δικαστήρια έντιμους κτηνίατρους που σέβονται την νομιμότητα και υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον.