Η νέα Κοινή Οργάνωση Αγοράς (ΚΟΑ) Βάμβακος, που άρχισε να εφαρμόζεται από την καλλιεργητική περίοδο του 2006, ακυρώθηκε από το Δικαστήριο της ΕΕ στις 7 Σεπτέμβρη του 2006, μετά από προσφυγή της Ισπανίας. Ετσι, η Κομισιόν αναγκάστηκε να ετοιμάσει άλλη πρόταση για την ΚΟΑ Βάμβακος, την οποία δημοσιοποίησε στις 9 Νοέμβρη του 2007. Και στη νέα ΚΟΑ, όμως, όλα τα οικονομικά και αριθμητικά μεγέθη παραμένουν τα ίδια μ’ αυτά της ισχύουσας ΚΟΑ. Αλλαξαν μόνο οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για να μπορεί ένας βαμβακοπαραγωγός να πάρει τη συνδεδεμένη ενίσχυση.
Συγκεκριμένα, με την ισχύουσα ως τώρα ΚΟΑ, για να πάρει κάποιος βαμβακοπαραγωγός τη συνδεδεμένη ενίσχυση, έπρεπε να συνεχίσει την καλλιέργεια μέχρι το άνοιγμα της κάψας του βαμβακιού. Δεν ήταν δηλαδή υποχρεωμένος να παραδώσει σύσπορο βαμβάκι.Τώρα όμως, για να πάρει τη στρεμματική ενίσχυση, θα πρέπει να παράγει βαμβάκι «ποιότητας υγιούς, ανόθευτης και σύμφωνης με τα συναλλακτικά ήθη». Από τη στιγμή που παράγει, λοιπόν, ο αγρότης είναι επόμενο να πάει να πουλήσει το βαμβάκι σε κάποιον από τους εκκοκκιστές.
Οι Κομισάριοι πέρασαν στην υποχρεωτικότητα της παραγωγής σύσπορου βαμβακιού, γιατί προσδοκούν ότι έτσι θα αυξηθεί και η παραγωγή στην Ελλάδα και την Ισπανία. Θα αναρωτηθεί ίσως κάποιος από τους λίγο «μυημένους» στο αγροτικό ζήτημα τι τους ενδιαφέρει ειδικά η αύξηση της παραγόμενης ποσότητας βαμβακιού. Στην αιτιολογική έκθεση της πρότασης για τη νέα ΚΟΑ οι Κομισάριοι εξηγούν για ποιους λόγους το 35% της κοινοτικής ενίσχυσης παρέμεινε και θα παραμείνει συνδεδεμένο με την παραγωγή του βαμβακιού. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα:
«Το εναπομένον 35% (σ.σ. της κοινοτικής ενίσχυσης) θα εξακολουθήσει να συνδέεται με την παραγωγή βάμβακα, ως στρεμματική ενίσχυση. Οι συνδεδεμένες αυτές ενισχύσεις αποβλέπουν στην εξασφάλιση της συνέχειας της καλλιέργειας βαμβακιού σε επίπεδο επαρκές, προκειμένου να διατηρηθεί η εκκοκκιστική βιομηχανία στις περιοχές εκείνες στις οποίες αντιπροσωπεύει σημαντική οικονομική δραστηριότητα».
Οι Κομισάριοι ομολογούν κυνικά, ότι έβαλαν τη συνδεδεμένη ενίσχυση στο βαμβάκι για να εξασφαλίσουν οι εκκοκκιστικές βιομηχανίες μια αναγκαία για την κερδοφόρα λειτουργία τους ποσότητα σύσπορου βαμβακιού. Ομολογούν ακόμη, ότι παραμένει ο στόχος αυτός για τη συνδεδεμένη ενίσχυση.
Με την κυνική αυτή ομολογία οι Κομισάριοι παραδέχονται ανοικτά πια ότι νομοθετούν μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο, ενώ έχουν προγράψει τους φτωχούς βαμβακοπαραγωγούς της Ελλάδας και της Ισπανίας, στους οποίους δεν κάνουν την παραμικρή αναφορά, παρά το γεγονός ότι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των βαμβακοπαραγωγών.
Επιβεβαιώνεται, έτσι, η θέση που διατυπώσαμε από την πρώτη στιγμή, ότι με την αποσύνδεση της κοινοτικής ενίσχυσης από την παραγωγή επιδιώκεται η δραστική μείωση της αγροτικής παραγωγής στην ΕΕ, κάτι που ήδη άρχισε να γίνεται πολύ έντονα στον καπνό και στο βαμβάκι.
Το 2006, που είναι η πρώτη χρονιά εφαρμογής της νέας ΚΟΑ βαμβακιού, η παραγωγή μειώθηκε κατά 250-300 χιλιάδες τόνους (από 1.150-1.200 χιλιάδες τόνους κατέβηκε στις 900 χιλιάδες). Το 2007 θα κατέβει κάτω από τους 800 χιλιάδες τόνους. Γιατί μειώθηκε η παραγωγή; Μήπως γιατί οι βαμβακοπαραγωγοί δεν ήταν υποχρεωμένοι να παράγουν βαμβάκι, όπως ισχυρίζονται οι Κομισάριοι; Και μήπως με την υποχρεωτική παραγωγή «ποιοτικά υγιούς και ανόθευτου» βαμβακιού και επομένως την παράδοσή του στα εκκοκκιστήρια θα αυξηθεί η συνολική παραγωγή του;
Κατά τη γνώμη μας, δεν ήταν αυτός ο κύριος λόγος που οδήγησε στη μείωση της παραγωγής, αλλά οι χαμηλές διεθνείς τιμές του σύσπορου βαμβακιού και οι χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις ανάγκασαν αρκετούς παραγωγούς (ακριβή αριθμό δεν έχουμε) να μην παράγουν βαμβάκι και να φροντίζουν την καλλιέργεια μέχρι να ανοίξουν τα κουκούλια. Οταν τα καλλιεργητικά έξοδα αγγίζουν και σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν τα 200 ευρώ το στρέμμα, η βαμβακοκαλλιέργεια γίνεται ασύμφορη για το φτωχό αγρότη, γιατί τα έσοδα από την πούληση του βαμβακιού δεν φτάνουν να καλύψουν τα καλλιεργητικά έξοδα και έτσι αναγκάζεται να ξοδέψει και το μεγαλύτερο μέρος της συνδεδεμένης ενίσχυσης. Εκτιμούμε ότι με τη νέα ΚΟΑ όχι μόνο δεν θα ανακοπεί η πτωτική πορεία της βαμβακοπαραγωγής, αλλά θα παρατηρηθεί το φαινόμενο φτωχοί βαμβακοπαραγωγοί να αναγκαστούν να σταματήσουν την βαμβακοκαλλιέργεια.