Το δικαίωμα στην επιλογή, ακόμη και στην ψυχαγωγία είναι στοιχείο δημοκρατίας. Δεν μπορεί να απαγορευτεί αυτό κάτω υπό καμία συνθήκη. Αν κάποιος δεν θέλει να διασκεδάσει με τον Φοίβο Δεληβοριά και την Νατάσσα Μποφίλιου, είναι κακό να έχει δικαίωμα επιλογής για κάτι άλλο;
Νίκος Χαρδαλιάς
(Παραβλέψτε τη γελοιότητα της δικαιολογίας αυτή καθαυτή και προσπαθείστε να καταλάβετε τι ακριβώς λέει ο Χαρδαλιάς. Εγινε ξαφνικά… δικαιωματιστής. Εκείνοι που δε γουστάρουν Δεληβοριά και Μποφίλου έχουν… δικαίωμα σε διαφορετική επιλογή. Την οποία, όμως, δε θα την κάνουν οι ίδιοι αλλά ο Χαρδαλιάς. Ο οποίος επέλεξε Μάστορα και Μέλισσες και Zaf και ONEMANSHOW, που αρέσουν και στους ΟΝΝΕΔίτες. Οι οποίοι, για… πολιτιστικούς λόγους δεν αντέχουν τους «έντεχνους» -δεν τους σηκώνει η Μύκονος, βρε αδερφέ- και για πολιτικοϊδεολογικούς λόγους δεν αντέχουν τον Δεληβοριά και τη Μποφίλιου που δηλώνουν αριστεροί. Από πολιτιστική άποψη, ο Χαρδαλιάς δεν διαφέρει από τους ΟΝΝΕΔίτες του «party μωρή άρρωστη». Απλά προσπαθεί να το κρύψει. Αυτούς θέλει να μαζέψει την Πρωτοχρονιά στο Πεδίον του Αρεως, για να τον αποθεώσουν. Καλύτερος ήταν ο Μπακογιάννης που έβγαλε ένα σκασμό λεφτά από το ταμείο του δήμου Αθηναίων για ένα 17λεπτο σκυλοπάρτι με Ρουβά και Ρουβίτσες, χωρίς κοινό λόγω πανδημίας; Τι γίνεται, όμως, αν κάποιοι δε γουστάρουν ούτε τον Μάστορα και την παρέα του και θα ήθελαν Αργυρό και Πάολα; Αυτοί δεν έχουν δικαίωμα επιλογής; Ο… εκδημοκρατισμός του σκυλάδικου,που επαγγέλλεται ο Χαρδαλιάς, εξατμίζεται μόλις έρθει σε επαφή με την κοινή λογική. Οσο για τον Δούκα, έναν τυπικό πασόκο χίπστερ,πήγε στις επιλογές που θα μαζέψουν κοινό «της αριστεράς και της προόδου». Οσο μαζέψουν, ίσα για να τραβηχτούν τα πλάνα και να βγουν οι φωτογραφίες και να γνωρίσει ο Δούκας μια ολιγόλεπτη αποθέωση, την ώρα που θα μετράει αντίστροφα για την αλλαγή του χρόνου. Την έχει τόσο ανάγκη, μετά το στραπάτσο που έπαθε στις εκλογές του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ. Τουλάχιστον θα ξαναδούμε παλαιστινιακές σημαίες να ανεμίζουν μπροστά στην εξέδρα)
