Δέκα ημέρες έχουν που άνοιξαν τα πανεπιστήμια και τα προβλήματα της υποχρεωτικής διά ζώσης λειτουργίας σε αίθουσες με τη μέγιστη πληρότητα, όπως διέταξε η ΚΥΑ της Κεραμέως (ΚΥΑ αριθμ. 119847/ΓΔ6, ΦΕΚ 4406 Β, 24.9.2021), είναι πλέον ορατά.
Κρούσματα σε φοιτητές αλλά και διδακτικό προσωπικό (συνεχή κρούσματα σε ΑΠΘ, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, Πάντειο Πανεπιστήμιο, ΕΜΠ, Πανεπιστήμιο Πατρών), αίθουσες ασφυκτικά γεμάτες μη αεριζόμενες, ουρές φοιτητών και απίστευτος συνωστισμός κατά την προσέλευση στα μαθήματα, αναμονή έως και μία ώρα έξω από το πανεπιστημιακό ίδρυμα, αποχώρηση φοιτητών μετά από παράκληση καθηγητών, γιατί δεν χωρούν πλέον μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας, φοιτητές «παστωμένοι» στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, σύντμηση διδακτικού χρόνου για να παρακολουθήσουν το μάθημα οι φοιτητές χωρισμένοι σε τμήματα, αλλά με τον ίδιο αριθμό διδακτικού προσωπικού, ελλείψεις σε μέτρα υγιεινής (αντισηπτικά, μάσκες, προσωπικό καθαριότητας), και πάει λέγοντας.
Μια απίστευτη ταλαιπωρία, ένα διδακτικό προσωπικό τρομοκρατημένο, που κάνει συνέχεια εκκλήσεις για τήρηση των μέτρων, χωρίς όμως να υπάρχουν οι προϋποθέσεις σε πλείστες των περιπτώσεων, και μια υπουργός Παιδείας που μοιράζει δημαγωγικά επαίνους για το μεγάλο ποσοστό εμβολιασμού σε φοιτητές και καθηγητές (για το οποίο διατηρούμε αμφιβολίες, καθώς είναι γνωστά τα παιχνίδια που παίχτηκαν και παίζονται για να παρουσιαστούν «επιτυχίες» στο εμβολιαστικό πρόγραμμα και τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη) και για τη δημιουργία εμβολιαστικού κέντρου-βιτρίνα στο ΠΑΜΑΚ.
Επιμένει το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση Μητσοτάκη να εφαρμόζει την εγκληματική της πολιτική, παρά τις τεράστιες ανησυχίες και τις διαμαρτυρίες των φοιτητών.
Η μη εξασφάλιση πρόσθετων και κατάλληλων κτιριακών υποδομών, ώστε να χωριστούν τα τμήματα, η μη πρόσληψη του αναγκαίου διδακτικού προσωπικού και προσωπικού καθαριότητας, οι ελλείψεις στα μέσα προστασίας από την πανδημία, τα ανεπαρκή σε αριθμό δρομολόγια των ΜΜΜ, η έλλειψη ουσιαστικής επιδημιολογικής επιτήρησης με ευθύνη και έξοδα του κράτους, ήταν προβλήματα γνωστά εκ των προτέρων, για τα οποία το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση των α(χ)ρίστων παντελώς αδιαφόρησαν και αδιαφορούν.
Και επειδή ήταν προβλήματα γνωστά εκ των προτέρων, τεράστιες είναι και οι ευθύνες των πρυτανικών αρχών, αλλά και των συλλόγων ΔΕΠ, που αποδέχτηκαν με «ελαχιστότατες» έως ανύπαρκτες διαμαρτυρίες την διά ζώσης λειτουργία υπό αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες, ενώ συνεχίζουν να αποθεώνουν την ατομική ευθύνη και να μην τα βάζουν με τους πραγματικούς υπαίτιους -κυβέρνηση και υπουργείο Παιδείας- απαιτώντας τα αυτονόητα.
