Ασθμαίνων καπιταλισμός

Δεν πρόλαβε η ΕΛΣΤΑΤ να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία για την πορεία του ΑΕΠ το πρώτο τρίμηνο του 2019 και ο Τσακαλώτος είχε έτοιμο το παραπλανητικό δελτίο Τύπου: «Ο ετήσιος ρυθμός μεγέθυνσης του ΑΕΠ το 1ο τρίμηνο 2019 (+1,3%) επιβεβαιώνει ότι συνεχίζεται η πορεία ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας για 9ο συνεχόμενο τρίμηνο».
 
Η είδηση δεν είναι ότι η ανάπτυξη έχει θετικό πρόσημο για ένατο συνεχόμενο τρίμηνο, αλλά η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης. Το πρώτο τρίμηνο του 2018, για παράδειγμα, η αύξηση του ΑΕΠ ήταν 2,6%. Και το τελευταίο τρίμηνο του 2018 1,5%. Το 2017, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ ξεκίνησε από 0% το πρώτο τρίμηνο και έφτασε στο 2,1% στο τέλος της χρονιάς. Αρα, αυτή τη στιγμή ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της τελευταίας διετίας.
 
Να θυμίσουμε τις προβλέψεις; Ο Κρατικός Προϋπολογισμός προβλέπει μέση ετήσια ανάπτυξη για το 2019 2,5%. Η Κομισιόν μίλησε για 2,2% και η κυβέρνηση μείωσε στο 2,3%, ενώ η ΤτΕ εκτιμά πως ο μέσος ετήσιος ρυθμός δε θα ξεπεράσει το 1,9%. Ο ελληνικός καπιταλισμός, μολονότι βγήκε από μια βαθιά κρίση, στη διάρκεια της οποίας το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%, δεν μπορεί να ξεφύγει από τα ασφυκτικά όρια μιας αναιμικής ανάπτυξης, η οποία απέχει πολύ από το ετήσιο 2,5% κατά μέσο όρο, με βάση το οποίο έχουν γίνει οι υπολογισμοί για το «πρωτογενές πλεόνασμα» μέχρι το 2060.
 
«Η μεγέθυνση του ΑΕΠ το 1ο τρίμηνο 2019 είναι ευρείας βάσης και προέρχεται από την ενίσχυση των κυριότερων συνιστωσών του: Καταναλωτική δαπάνη νοικοκυριών (+0,8%), επενδύσεις (+7,9%) και εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (+4%)», γράφει το δελτίο του Τσακαλώτου. Αύξηση της καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών μόνο κατά 0,8%. Μειωμένη, μάλιστα, κατά 0,1% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο (αυτό δεν το ανέφερε ο Τσακαλώτος, που αποφεύγει τις συγκρίσεις όταν δε συμφέρουν την κυβερνητική προπαγάνδα). Τον Δεκέμβρη του 2018 η κυβέρνηση έδωσε «κοινωνικό μέρισμα» και αναδρομικά στα ειδικά μισθολόγια συνολικού ύψους γύρω στα 2 δισ. Αυτά τα λεφτά έπεσαν -κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τους- στην αγορά Δεκέμβρη-Φλεβάρη. Κι όμως, η καταναλωτική δαπάνη δεν αυξήθηκε ούτε κατά μία εκατοστιαία μονάδα! Δείγμα της βαθιάς φτώχειας στην οποία ζει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι που αποτελούν τη μεγάλη καταναλωτική μάζα. Τι αναπτυξιακές προοπτικές μπορεί να έχει ένα καπιταλιστικό σύστημα με μόνιμα συρρικνωμένη την εσωτερική του αγορά;