πού είσαι, της ανατροπής γενιά;
Εύκολα μπορεί καθένας να φανταστεί τι θα γίνει μετά την ανακάλυψη του κοιτάσματος φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κύπρου, έτσι δεν είναι;
πείτε κι εσείς χρυσαετοί ψηλά απ' τα ουράνια
γραμμένο αν το είδατε, αν βρήκατε σημάδια
του άθλιου καπιταλισμού να δείχνουνε την πτώση.
Βογκάει η ανθρωπότητα, όλη η Γης στενάζει
αλυσοδέσαν' τους λαούς, στα γόνατα τους ρίξαν'
και προσκυνάν' το τίποτε ή έστω γκατζετάκια
αποξεχνιούνται θλιβερά σ' επίπλαστες σκοτούρες
κι όλο γκρεμός στο δρόμο τους, θάνατος, φόβος, βία.
Κράξτε παγώνια, κόρακες, όρνια και κουκουβάγιες
παντού να διαλαλήσετε τη μια και μόνη αλήθεια:
δεν πέφτει ο καπιταλισμός μονάχος του. Μόν' θέλει
να σηκωθούμε εγώ, εσύ, να σφίξουμε τα χέρια
γροθιές να υψώσουμε, φωνές, με όλα μας τα όπλα
να βγούμε να τον ρίξουμε. Τ' άλλα είν' μόνο λόγια…
Μια και επιστρέφουμε στα βαθύτερα σκοτάδια της προϊστορίας, πρέπει να ξεκινάμε από την αρχή και από τα αυτονόητα που –όπως όλα δείχνουν- δεν είναι πια τέτοια. Λοιπόν, έχει κανείς από τους νοικοκυραίους κάποια πειστική εξήγηση αναφορικά με το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό παιδεραστών, εκβιαστών, λαμογίων, αεριτζήδων και λοιπών απαρτίων παραβατικότητας, ανήκει στον ακροδεξιό ή δεξιό πολιτικό χώρο;
έχει την αποκτήνωση όραμα και σημαία
σα να μη φτάναν' δανεικά, φέσια και κλοπιμαία
προσχώρησε αναφανδόν και στην παιδεραστία.
Οχι στο εξωτερικό, εκεί αυτά είναι νόμος
μα εδώ, στη Μπανανία τους, με τους αχυρανθρώπους
που ολημερίς κορδώνονται με βάσανα και κόπους
να πείσουν ότι αγαθός είν' ο δικός τους δρόμος.
«Αφέντη μου κι αθίγγανε με τι να σε στολίσω»
ξέρω τι θες μα δεν μ' αφήνουν ούτε να σε φτύσω.
Το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας προκαλεί η μαρμάρινη στήλη που βρέθηκε σε ανασκαφές στον Περισσό. Πάνω της φέρει χαραγμένο το αινιγματικό «αγώνας, αλλά με απλωμένο χέρι για όστρακα, τουτέστιν κυάμους, κατά το μεταγενέστερον ψηφαλάκια»…
γιατί από κει μας έρχονται τα θλιβερά τα νέα:
Η Κατερίνα πάτωσε, είναι βαριές οι ώρες
δημοσκοπήσεις φτάνουν που τη δίνουν τελευταία!
Στον ΣυΡιζΑ ολοφύρονται και σκίζουν τα καλσόν τους
του κόσμου η «αριστερά» έπεσε να πεθάνει
τόσο καλή κι ο αχάριστος λαός της κόβει πόντους
αλλά εκείνη δεν μασάει και τρέχει να προκάνει.
«Η ηθική δεν είναι επάγγελμα, και όστις ως επάγγελμα θέλει να την μετέλθη, πλανάται οικτρώς και γίνεται γελοίος. Οστις πράγματι πονή τον τόπον του, και έχει την ηθικήν όχι εις την άκραν της γλώσσης ή εις την ακωκήν της γραφίδος αλλ’ εις τα ενδόμυχα της ψυχής, βλέπει πολύ καλά ότι είναι αδύνατον να πολιτευθή» (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης).
Ολγα και σου την πέφτουνε τόσο αγριεμένοι;
Πολλά τα προβλήματα στον δρόμο για τις κάλπες αλλά και πέρα από αυτόν. Κι η λαϊκή μούσα δεν ξέρει πια τι να πρωτοκαταγράψει.
Τον σεξουαλικότερο μην τον υποτιμάτε
γιατί είν' ο καλύτερος των εγχωρίων μπάτλερ
στην κωλοτούμπα κάτοχος του πιο μεγάλου μάστερ
θεοσεβής αριστερός κλόουν. Γιατί γελάτε;
Ωστόσο, υπάρχει κι ένα άλλο ζητηματάκι που χρονίζει: αργούν πολύ να ωριμάσουν οι συνθήκες και έξω από το αποστακτήριο γέμισε καπάκια ο τόπος, από ράθυμους, παραιτημένους εργάτες:
Κι ακόμα να τους χτίσουμε σε μια μεσοτοιχία.
Κοκκινοσκουφίτσα
