Μην ανησυχείτε, η χώρα δε θα μείνει ακυβέρνητη, είπε η Φώφη στη Θεσσαλονίκη, καταχειροκροτούμενη από το κοινό των πασόκων. Στα υπόλοιπα δεν έδωσε κανένας σημασία. Δηλαδή, ότι το ΚΙΝΑΛ θα συζητήσει προγραμματικά και με βάση συγκεκριμένους όρους τη συμμετοχή του σε ένα κυβερνητικό σχήμα, ότι η προγραμματική συμφωνία δεν είναι εύκολη, ότι το ΚΙΝΑΛ δεν πρέπει να θεωρείται συμπλήρωμα κανενός και δε θα λειτουργήσει ως τέτοιο, ότι οι πασόκοι δεν έχουν πείνα για εξουσία (σ' αυτό το σημείο πολλοί πρέπει να κρυφογέλασαν) κι ότι αν δε θέλουν οι άλλοι, δε θα τους παρακαλέσει κτλ. Αυτά είναι τα καρυκεύματα που προσπαθούν να κρύψουν τη μπόχα του ψητού. Ολοι κράτησαν τη δέσμευση για «στάση ευθύνης» και τη διαβεβαίωση ότι «η χώρα δε θα μείνει ακυβέρνητη».
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα η ΝΔ θα είναι πρώτη στις επόμενες εκλογές και επειδή κανείς δεν πιστεύει ότι θα νικήσει τον ΣΥΡΙΖΑ με διψήφιο ποσοστό διαφοράς, κατά συνέπεια δεν πρόκειται να υπάρξει αυτοδυναμία, το ΚΙΝΑΛ θα σπεύσει να μπει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κανένας δεν ανησυχεί για το «προγραμματικό πλαίσιο» αυτής της κυβέρνησης. Η πολιτική απόφαση για κυβερνητική συνεργασία είναι που μετράει. Τα υπόλοιπα βρίσκονται πανεύκολα. Πρώτα συναντιούνται οι αρχηγοί, μετά φτιάχνουν μια επιτροπή από υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη και σε ελάχιστες μέρες έχουν έτοιμο το «πρόγραμμα». Τα πράγματα πλέον είναι πιο εύκολα σε σχέση με το παρελθόν, διότι πρόγραμμα υπάρχει. Είναι καταγεγραμμένο στις δέλτους των αποφάσεων του Eurogroup. Οσο για τις λεπτομέρειές του, φροντίζει η τρόικα.
Και γιατί χειροκρότησαν οι πασόκοι τη δέσμευση της Φώφης ότι «η χώρα δε θα μείνει ακυβέρνητη»; Γιατί καίγονται να επανέλθουν στην εξουσία. Επειδή, δε, γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να είναι δεύτερο κόμμα, θέλουν να επανέλθουν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Οχι να περιμένουν να ξαναγίνουν εκλογές (μετά από αδυναμία του Μητσοτάκη να σχηματίσει κυβέρνηση), ρισκάροντας στο μεταξύ να χάσουν δύναμη στις συνθήκες της δικομματικής πόλωσης που θα δημιουργηθεί. Στον αντίλογο ότι οι επαναληπτικές εκλογές θα διεξαχθούν με απλή αναλογική, η απάντηση είναι εύκολη: αυτό αφορά το πρώτο και το δεύτερο κόμμα, όχι το τρίτο, το τέταρτο ή το πέμπτο, θέση στην οποία θα βρίσκεται το ΚΙΝΑΛ. Το όφελος σε έδρες θα είναι μικρό και μπορεί ακόμα και να εξανεμιστεί, αν υπάρξει μια μικρή μείωση του ποσοστού (σε μια τέτοια περίπτωση, το ΚΙΝΑΛ θα δεχτεί έντονη πίεση από τα δεξιά του, καθώς η ΝΔ θα το καταγγέλλει ως συμπλήρωμα του ΣΥΡΙΖΑ).
Από την άλλη, κάποιοι πασόκοι εκτιμούν ότι μόνο αν διαφοροποιηθούν πλήρως από τον ΣΥΡΙΖΑ, αν βρεθούν «απέναντι», έχουν ελπίδες να επαναπατρίσουν ένα τμήμα των ψηφοφόρων που τους εγκατέλειψαν το 2012 και έκτοτε ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Είναι και η πίεση ισχυρών μιντιακών συγκροτημάτων προς την κατεύθυνση του «κυβερνητισμού», δηλαδή της αποδοχής από το ΚΙΝΑΛ του ρόλου του μπαλαντέρ, που θα συνεργάζεται κυβερνητικά με το εκάστοτε πρώτο κόμμα (που στη σημερινή συγκυρία όλα δείχνουν ότι θα είναι η ΝΔ).
