«“Πατριωτική“ στροφή από τον Περισσό», ήταν ο τίτλος του σύντομου ρεπορτάζ, με το οποίο τα «Νέα» παρουσίασαν την περασμένη Δευτέρα τη στάση του Περισσού στην κοινοβουλευτική συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας που υπέβαλε η ΝΔ.
Ο Περισσός προσπάθησε να διαφοροποιηθεί από τα υπόλοιπα αντιπολιτευόμενα αστικά κόμματα. Οχι μόνο εγείροντας το ζήτημα του νατοϊκού και ευρωενωσίτικου «μπαγκράουντ» της συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ, αλλά και αποχωρώντας από τη Βουλή. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι δεν ήθελαν να υπερψηφίσουν την πρόταση της ΝΔ. Οσο βάσιμο κι αν είναι αυτό, νομίζουμε ότι ο βασικός λόγος είναι ότι προσπάθησαν να διαχωρίσουν το δικό τους εθνικισμό από τις εθνικιστικές κραυγές των δεξιών και των φασιστών που ήταν σίγουρο ότι θα ακουστούν στη διάρκεια του κοινοβουλευτικού τριήμερου. Ηθελαν να δείξουν ότι αυτοί δεν είναι εθνικιστές, αλλά… ειρηνόφιλοι και αντιιμπεριαλιστές. Το έχουν ανάγκη, καθώς είναι πολύς ο κόσμος στις γραμμές και στον περίγυρό τους που -μολονότι δεν έχει τη βαθιά ιστορική γνώση- «στραβώνει» με τις ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές απόψεις τους, που δε διαφέρουν σε τίποτα από τους ισχυρισμούς των δεξιών και ακροδεξιών εθνικιστών.
«Η όλη διαδικασία επικεντρώθηκε στο όνομα της γειτονικής χώρας, ενώ μια σειρά κρίσιμα ζητήματα, όχι μόνο παραπέμπονται στο αβέβαιο μέλλον, αλλά η κατάσταση περιπλέκεται με την αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση των ανιστόρητων θέσεων περί “Μακεδονικού έθνους”, “Μακεδονικής γλώσσας”, που αποτελούν βασικά στηρίγματα του αλυτρωτισμού», έλεγε ο Δ. Κουτσούμπας σε συνέντευξή του στο «Εθνος». Ακριβώς τα ίδια επανέλαβε και στη Βουλή. Εκεί, όμως, το πήγε και παραπέρα, αποκαλύπτοντας τη βαθιά εθνικιστική ουσία της θέσης του Περισσού.
Η Μακεδονία, είπε, «είναι μια μεγάλη γεωγραφική περιφέρεια που δεν ανήκει αποκλειστικά στην Ελλάδα, αλλά έχει μοιραστεί μεταξύ βαλκανικών χωρών», στην οποία μιλούσαν διάφορες γλώσσες, μεταξύ των οποίων ήταν και η «σλαβική διάλεκτος», αλλά «κανένα στοιχείο δεν μπορεί να τεκμηριώσει πως μέσα σε αυτό το μωσαϊκό υπήρξε ή υπάρχει ξεχωριστή διαμορφωμένη ενιαία μακεδονική γλώσσα»! Ο χώρος δεν επιτρέπει εκτενή ανάλυση, όμως η αντιεπιστημονικότητα είναι ξέχειλη. Γιατί δεν υπάρχει σλαβική διάλεκτος, υπάρχουν σλαβικές γλώσσες. Και είναι πολλές! Οσο για τη μακεδονική γλώσσα, αυτή ήταν αναγνωρισμένη ως τέτοια πολύ πριν προκύψει το Μακεδονικό ως κομμάτι του λεγόμενου Ανατολικού ζητήματος.
«Το ίδιο ισχύει και για τη θέση περί μακεδονικού έθνους», συνέχισε ο Κουτσούμπας. Δεν πληρούνται τα κριτήρια του έθνους, εξήγησε, ποδοπατώντας τη μαρξιστική ανάλυση για τα σύγχρονα έθνη. Για να συνεχίσει ως γνήσιος έλληνας εθνικιστής: «Το κυρίαρχο έθνος που υπάρχει στη FYROM συγκροτήθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο»! Και με ύφος χιλίων εθνικιστών κατέληξε ότι «υπάρχουν πολλές αποδείξεις πως μέχρι μια περίοδο ως προσδιορισμός χρησιμοποιούνταν η σλάβικη καταγωγή». Και η Επανάσταση του Ιλιντεν το 1905; Η συμμετοχή των Μακεδόνων του Αιγαίου στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και στον ΔΣΕ;
Ο ίδιος ο Κουτσούμπας, ως χυδαίος αστός οπορτουνιστής, έκανε και… θετικές προτάσεις, ανατρέποντας έτσι όσα ψευδοεπιστημονικά και ψευδοϊστορικά είχε πει προηγουμένως: «Γιατί δεν προσδιορίζονται, λοιπόν, στη Συμφωνία ως Σλαβομακεδόνες, για παράδειγμα; Γιατί δεν ονομάζετε τη γλώσσα τους ως σλαβομακεδονική;». Επομένως, υπάρχει «κάποιο» έθνος που μιλάει «κάποια» γλώσσα, που μόλις προηγουμένως αρνούνταν ο Κουτσούμπας! Το αποκορύφωμα της γελοιότητας: «Κάποιες τέτοιες διατυπώσεις δεν θα άφηναν ζωντανό και το σπέρμα του αλυτρωτισμού για να αξιοποιηθεί στο μέλλον από οποιονδήποτε», κατέληξε ο Κουτσούμπας! Δηλαδή, ο υποτιθέμενος αλυτρωτισμός είναι ζήτημα ονομασίας! Αν μπει το πρόθεμα σλαβο- μπροστά από το όνομα του έθνους και της γλώσσας… τελειώσαμε! Και μόνο αυτή η γελοιότητα αρκεί για να αποκαλύψει την εθνικιστική ουσία των θέσεων του Περισσού.
Π.Γ.
