Εldorado Gold

Κράτος εν κράτει οι χρυσοθήρες

Αφήνοντας στην άκρη τα πολιτικά παιχνίδια που παίχτηκαν και παίζονται, εκείνο που βλέπουμε είναι ότι οι χρυσοθήρες της Eldorado Gold συμπεριφέρθηκαν για μια ακόμα φορά ως αδίστακτοι αποικιοκράτες, εν γνώσει τους πως θα κερδίσουν κι άλλους «πόντους» για να ολοκληρώσουν την καταστροφική τους «επένδυση» με τον τρόπο που θέλουν αυτοί. Εκαναν δηλαδή αυτό που κάνουν εδώ και χρόνια (αρκεί να θυμηθούμε μόνο ότι έχτιζαν εγκαταστάσεις χωρίς άδεια και ότι αρνούνταν «καουμπόικα» κάθε έλεγχο από τοπικούς υπηρεσιακούς παράγοντες).
 
Βγήκε χαμένη η εταιρία των χρυσοθήρων από τον νέο εκβιασμό που άσκησε; Οι μόνοι χαμένοι είναι οι Καρανικοπολάκηδες που αποδείχτηκαν… κουραδόμαγκες. Η ηγεσία της κυβέρνησης έβαλε την ουρά στα σκέλια. Ο ίδιος ο Τσίπρας συγκάλεσε εσπευσμένα την περιβόητη task force βάζοντας στα προς συζήτηση θέματα και την «πορεία των διαβουλεύσεων με τους εργαζόμενους και την ELDORARO GOLD για το θέμα της σχετικής επένδυσης». Αρα, παραδέχτηκε ότι «υπάρχει θέμα» και καλώς διαμαρτύρεται η εταιρία (άλλο αν δεν το κάνει με τον σωστό τρόπο, όπως είπε ο Τζανακόπουλος). Ο Σταθάκης υπέγραψε άρον-άρον τις εκκρεμούσες άδειες για την Ολυμπιάδα και την επόμενη μέρα ανακοίνωσε ότι επιδόθηκε η αίτηση προσφυγής σε Διαιτησία του ελληνικού δημοσίου και «ξεκινά επίσημα η διαδικασία της Διαιτησίας».
 
Ποιο είναι το αντικείμενο της Διαιτησίας που ζητά το ελληνικό δημόσιο; Το αν οι χρυσοθήρες θα φτιάξουν μεταλλουργία ή αν θα παίρνουν το μετάλλευμα και θα το στέλνουν στην Κίνα για να γίνεται εκεί η επεξεργασία και να εξάγεται ο χρυσός και ο χαλκός. Και γιατί δε θέλουν να φτιάξουν μεταλλουργία; Γιατί η μέθοδος για την οποία πήραν άδεια προσφέρεται μόνο για μεταλλεύματα χαμηλής περιεκτικότητας σε αρσενικό και όχι υψηλής περιεκτικότητας όπως είναι το μετάλλευμα στη Χαλκιδική. Δεν το ήξεραν αυτό όταν έκαναν την πρότασή τους και υπέγραφαν τη σχετική σύμβαση; Φυσικά και το ήξεραν. Ομως ήθελαν να δείξουν ότι τάχα δε θα χρησιμοποιήσουν την περιβαλλοντοκτόνα μέθοδο με κυάνιο, ενώ στο πίσω μέρος του μυαλού τους είχαν και τη σημερινή εξέλιξη. Οτι δηλαδή θα φτάσουν τα πράγματα σε τέτοιο σημείο που θα φέρουν το ελληνικό δημόσιο μπροστά στο δίλημμα: ή θα μας επιτρέψετε να διώχνουμε το μετάλλευμα για επεξεργασία αλλού ή θα φτιάξουμε μεταλλουργία με τη μέθοδο του κυανίου (που δεν την θέλετε, γιατί θα ξεσηκωθεί το σύμπαν).
 
Κάνοντας την τελευταία επίθεσή της, έχοντας στο πλευρό της σύμπασα τη μνημονιακή αντιπολίτευση και τα αστικά Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης (έχει «ταΐσει» κόσμο εδώ και χρόνια), η Eldorado Gold κέρδισε την παρτίδα, αφού έφερε την κυβέρνηση σε θέση άμυνας. Ο Σταθάκης έχει ήδη στημένη τη Διαιτησία κι εκείνο που αναζητούσε ήταν λίγος χρόνος για να δείξει ότι τάχα η κυβέρνηση το παλεύει και δεν υποχωρεί. Τώρα, με το κλίμα που δημιουργήθηκε, έχει περισσότερους λόγους για να συμφωνήσει με το σχέδιο της Eldorado, επικαλούμενος τα γνωστά: να προστατευθεί το περιβάλλον και να μην χαθούν η επένδυση και οι θέσεις εργασίας.
 
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Θα ξεκοιλιάσουν ένα βουνό και το πανέμορφο δάσος του, θα τα μετατρέψουν από βουνό και δάσος σε συστοιχία λόφων εναπόθεσης ορυκτών αποβλήτων, και το μετάλλευμα θα εξάγεται στην Κίνα (ή όπου αλλού) από την Eldorado, με τα έσοδα του ελληνικού δημοσίου να είναι ελάχιστα, διότι θα εξάγεται μετάλλευμα και όχι χρυσός ή χαλκός. Αυτό μας γυρίζει σε παλιότερες αποικιοκρατικές συμβάσεις, όπως αυτή της γαλλικής «Πεσινέ». Η «Πεσινέ» έπαιρνε τους πλούσιους ελληνικούς βωξίτες, όμως ουδέποτε έστησε κάθετη μεταλλουργία. Μετά από έναν πρώτο εμπλουτισμό το μετάλλευμα εξαγόταν στη μορφή της αλουμίνας στην ιμπεριαλιστική μητρόπολη, όπου γινόταν αλουμίνιο και εισαγόταν πανάκριβο και στην Ελλάδα.