Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι για τα πανηγύρια και τις παρελάσεις. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στη Γαλλία είναι το ισχυρότερο πολιτικό πρόσωπο της χώρας. Είναι οι γνωστές διαφορές ανάμεσα στο προεδρικό και το πρωθυπουργικό σύστημα διακυβέρνησης. Βάσει του πρωτοκόλλου, όμως, οι δυο πρόεδροι είναι ομόλογοι. Κάπως έτσι ο Πάκης βρέθηκε καλεσμένος του Ολάντ για δείπνο στο Ελιζέ, όπου εκφώνησε έναν από τους γνωστούς δεκάρικους που εκφωνεί με συχνότητα υψηλότερη σε σχέση με τους προκατόχους του στην Ηρώδου του Αττικού.
Η επίσκεψη του Πάκη στη Γαλλία δεν έγινε στο πλαίσιο των διακρατικών σχέσεων. Πήγε καλεσμένος από το πανεπιστήμιο Παρίσι-ΙΙ (Σορβόνη), στο οποίο έχει κάνει κατά το παρελθόν μεταπτυχιακό και διδακτορικό και το οποίο τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα. Ηταν μια καλή ευκαιρία να ζήσει αυτό το μεγαλείο ο Πάκης, καθώς ο Ολάντ -προφανώς αποσυμπιεσμένος, μετά την απόφασή του να συνταξιοδοτηθεί πολιτικά, για να αποφύγει την ξεφτίλα της κάλπης- έχει χρόνο για τέτοια πανηγύρια.
Με το διάδοχό του, όποιος κι αν είναι αυτός, ο Πάκης δεν μπορούσε να ξέρει πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα και πότε θα έπαιρνε σειρά για μια τέτοιου τύπου επίσκεψη.
Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός προσέχει την εικόνα του στην Ελλάδα. Από τη μέρα που παραιτήθηκε η χούντα και το γαλλικό προεδρικό αεροπλάνο έφερε στην Αθήνα τον Καραμανλή για να ορκιστεί πρωθυπουργός από τον χουντικό «πρόεδρο», αυτού του τύπου οι σχέσεις διατηρούνται πάντοτε ανέφελες, όποιος κι αν είναι ο πρόεδρος στη Γαλλία, σοσιαλδημοκράτης ή συντηρητικός. Το γαλλικό πανεπιστημιακό κατεστημένο παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση του πανηγυρτζίδικου πνεύματος της ελληνο-γαλλικής φιλίας. Γι' αυτό και δεν παρέλειψε να προσφέρει μια φιέστα και στον Πάκη, που πρέπει να έβαλε λυτούς και δεμένους για να το πετύχει (δε θεωρείται δα και καμιά κορυφή της νομικής επιστήμης – περισσότερο σαν σφουγκοκωλάριος των Καραμανλήδων έχει διακριθεί στην ενεργή πολιτική του καριέρα).
Φυσικά, πίσω από αυτού του τύπου τα πανηγύρια και τους δεκάρικους που εκφωνούν πολιτικοί παράγοντες και στελέχη του πανεπιστημιακού κατεστημένου, έρχονται τα γαλλικά μονοπώλια. Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός έχει καταφέρει, εδώ και χρόνια, να είναι ο δεύτερος πωλητής πολεμικού υλικού στην Ελλάδα. Δεν είναι πολλές οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ που έχουν εξοπλίσει την αεροπορία τους με γαλλικά «Μιράζ». Μονοπώλια του κατασκευαστικού κλάδου, όπως η διάσημη Vinci έχουν βάλει για τα καλά πόδι στην Ελλάδα, συμμετέχοντας στην κατασκευή βασικών υποδομών με την αποικιοκρατική μέθοδο των «συμβάσεων παραχώρησης» (Γέφυρα Ρίου-Αντίρριου, Αυτοκινητόδρομοι).
Οταν, λοιπόν, βλέπετε τις λαμπρές τελετές στην τηλεόραση κι ακούτε εκστασιασμένους ρεπόρτερ να μιλούν για τις τιμές που οι ιθύνοντες του γαλλικού ιμπεριαλισμού επιδαψίλευσαν στον ένα ή τον άλλο έλληνα αστό πολιτικό, να θυμόσαστε πως τα γαλλικά μονοπώλια συμμετέχουν στο μεγάλο πλιάτσικο ενάντια στους πόρους της χώρας μας και στον ιδρώτα του λαού της.