«Από το 2010, έτος που το ΑΕΠ και η απασχόληση επέστρεψαν στην ανάπτυξη στις χώρες του ΟΟΣΑ, η οικονομική ανάκαμψη έχει οδηγήσει σταδιακά σε βελτιώσεις στην αγορά εργασίας και τα εισοδήματα των νοικοκυριών. Ωστόσο, η ανάκαμψη δεν έχει ακόμα οδηγήσει σε ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και δεν αντέστρεψε την τάση προς την αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων, που παρατηρήθηκε κατά τις περασμένες δεκαετίες». Την… περισπούδαστη διαπίστωση (την οποία πολλοί εργαζόμενοι βιώνουν με την ίδια τους την πείρα, καθώς βλέπουν τα εισοδήματά τους να κατρακυλούν, όταν δίπλα τους περνούν τα κάθε είδους πολυτελή αυτοκίνητα) κάνει ο ΟΟΣΑ στην τελευταία του έκθεση, με τίτλο «Η εισοδηματική ανισότητα παραμένει υψηλή μπροστά σε μία αδύναμη ανάκαμψη».
Οι… βελτιώσεις στην αγορά εργασίας, που ανακαλύπτει ο ΟΟΣΑ, κρύβονται πίσω από τη δεύτερη διαπίστωση της έκθεσης: «τα τελευταία επτά χρόνια, τα επίπεδα εισοδηματικής ανισότητας παραμένουν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα». Οπως αναφέρει, ο συντελεστής Gini (που ισούται με 0 όταν δεν υπάρχει εισοδηματική ανισότητα και με 1 όταν ένα άτομο κατέχει όλο τον πλούτο) είναι μεγαλύτερος (έστω και οριακά) από το 2007 στις χώρες του ΟΟΣΑ και σε επίπεδα ρεκόρ από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Η έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει ότι το εισόδημα της «μεσαίας τάξης» έπεσε κατά 2.1% μεταξύ 2007 και 2010.
Αυτή η εικόνα όμως αποκρύπτει την αλήθεια, αφού η μείωση ήταν της τάξης του 5.3% (υπερδιπλάσια δηλαδή) για το φτωχότερο 10%. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, εισοδηματικές απώλειες είχε και το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού (της τάξης του 3.6%), η ανάκαμψη όμως βελτίωσε πολύ περισσότερο (δυο φορές περισσότερο για την ακρίβεια) τα υψηλά εισοδήματα παρά τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Η ταξικότητα της κρίσης και της ανάκαμψης δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε από τα επίσημα κείμενα των απολογητών της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας!