Μια νέα σελίδα για το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο ξεκινάει να γράφεται μετά την ανακοίνωση της «Επιτροπής Εξομάλυνσης», υπό τον επιτετραμμένο των ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ Κωστάκη Κουτσοκούμνη. Στα μέλη της επιτροπής, σύμφωνα με τις δηλώσεις Κουτσοκούμνη, δίνεται αρχικά χρονικός ορίζοντας μέχρι τις 31 Μάη του 2017 για να ολοκληρώσουν το έργο που τους έχει ανατεθεί, με δυνατότητα παράτασης της θητείας τους, αν αυτό κριθεί σκόπιμο από τις ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ. Εργο της Επιτροπής είναι να δρομολογήσει τις αναγκαίες διαδικασίες για να βγει από το σημερινό τέλμα το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, με πρώτη προτεραιότητα τις αλλαγές στο κανονιστικό και το νομοθετικό πλαίσιο, προκειμένου να επιτευχθεί η απρόσκοπτη λειτουργία της ΕΠΟ.
Πριν ξεκινήσουμε το σχολιασμό μας για τη σύνθεση και το έργο της επιτροπής, θα πρέπει να σημειώσουμε την επιβεβαίωση της στήλης -διά στόματος Κουτσοκούμνη- στην εκτίμηση για το λόγο παρέμβασης των διεθνών ομοσπονδιών στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε ερώτηση σχετικά με το χρόνο και το λόγο για τον οποίο παρενέβη η ΦΙΦΑ, η απάντησή του ήταν: «Ο λόγος που έγινε τώρα είναι ότι η απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου επενέβαινε ξεκάθαρα στο αυτοδιοίκητο. Πήρε απόφαση για το πώς θα διεξάγονται οι εκλογές. Ενα θέμα που πρέπει να είναι πάντα μακριά από νομοθετικές παρεμβάσεις».
Ξεκάθαρα, λοιπόν, η διασφάλιση του αυτοδιοίκητου και η απόλυτη εξουσία στα δρώμενα του ποδοσφαίρου είναι το μοναδικό μέλημα για ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ, που είναι πρόθυμες να ανεχθούν τις επιλογές του οποιουδήποτε Γκιρτζίκη και της παρέας του και τα πεπραγμένα κάθε ποδοσφαιρικής «παράγκας», δεν ανέχονται όμως ούτε για μια στιγμή την παραμικρή αμφισβήτηση της απόλυτης εξουσίας τους επί των ποδοσφαιρικών «υπηκόων» τους.
Οσον αφορά την επιτροπή και τα μέλη που την απαρτίζουν, είναι φανερό από την έντονη παρουσία των δικηγόρων (οι οποίοι, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, έχουν καλές σχέσεις με τον υφυπουργό Αθλητισμού Σταύρο Κοντονή), ότι θα δρομολογηθούν άμεσα οι νομοθετικές ρυθμίσεις που αξιώνουν οι διεθνείς ομοσπονδίες και τις οποίες -όπως όλα δείχνουν- έχει αποδεχτεί ο Κοντονής. Ενα δεύτερο σημείο που πρέπει να τονιστεί και το οποίο αποδεικνύει ότι υπάρχει κομπρεμί ανάμεσα σε Κοντονή και ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ, είναι η πρόσληψη από τη ΦΙΦΑ του μέχρι πρότινος διευθυντή του γραφείου του Κοντονή, Ιάκωβου Φιλιππούση, που αναλαμβάνει ως «σύμβουλος διοίκησης και επικοινωνίας που θα αναφέρεται σε ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ». Ο Φιλιππούσης επί της ουσίας θα είναι αυτός που θα κινεί τα νήματα και θα δρομολογεί τις εξελίξεις.
Το τρίτο που αξίζει να σχολιάσουμε είναι ότι στην επιτροπή δεν υπάρχουν άτομα από την πλευρά της ΕΠΟ (είτε της διοίκησης Γκιρτζίκη είτε της αντιπολίτευσης Γραμμένου), με μοναδική εξαίρεση την παρουσία του Παυσανία Παπανικολάου, ο οποίος διατηρεί τη θέση του εκτελεστικού γραμματέα αλλά με σαφώς ψαλιδισμένες αρμοδιότητες. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι οι διεθνείς ομοσπονδίες και ο Κοντονής δεν έχουν εμπιστοσύνη στους «ανιδιοτελείς εργάτες» του ελληνικού ποδοσφαίρου και γι' αυτό θα δρομολογήσουν τις εξελίξεις χωρίς τη συμμετοχή τους.
Οσον αφορά τα πρακτικά καθήκοντα της Επιτροπής, στους πρώτους στόχους της είναι η λειτουργία και ο ρόλος της διαιτησίας και ο έλεγχος των οικονομικών της ΕΠΟ. Ηδη η Επιτροπή πήρε τις πρώτες αποφάσεις της, ορίζοντας τον Γιώργο Μπίκα στη θέση του προέδρου της ΚΕΔ και καταργώντας το ισπανικό μοντέλο για τον ορισμό των διαιτητών, ενώ αναμένονται σημαντικές αλλαγές στον πίνακα διαιτητών. Στον οικονομικό τομέα, τα μέλη της επιτροπής θα κλείσουν τη μέχρι σήμερα οικονομική χρήση της ΕΠΟ και στη συνέχεια ορκωτοί λογιστές θα κάνουν έλεγχο στο ταμείο της Ομοσπονδίας. Δε χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για να πείσουμε ότι οι πρώτες αποφάσεις της Επιτροπής έχουν καθαρά επικοινωνιακό χαρακτήρα και στοχεύουν να πείσουν ότι κάτι καινούργιο ξεκινάει στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Εν κατακλείδι, η παρέμβαση ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ έχει στόχο τη διασφάλιση του αυτοδιοίκητου (του δικού τους ελέγχου, δηλαδή) και όχι την εξυγίανση του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Οι διεθνείς ομοσπονδίες, λειτουργώντας με τον τσαμπουκά του αποικιοκράτη που επιβάλλει τους όρους του στους ιθαγενείς, οι οποίοι τσακώνονται θέτοντας σε κίνδυνο τα συμφέροντά του, δρομολόγησαν τις εξελίξεις που διασφαλίζουν την απόλυτη κυριαρχία τους. Σε αυτή την επίδειξη δύναμης, ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ έχουν στο πλευρό τους τον Κοντονή, ο οποίος τους προσφέρει γην και ύδωρ, προκειμένου να παρουσιάσει τον εαυτό του σαν τον μεγάλο «εξυγιαντή» του ελληνικού ποδοσφαίρου, όμως τελικά θα καταγραφεί στην ιστορία ως προσκυνημένος και Νενέκος.
Κος Πάπιας
papias@eksegersi.gr
♦ Μάης 2002. Η τότε διοίκηση της Γουίμπλεντον (ιστορική αγγλική ομάδα με συμμετοχές στην Πρέμιερ Λιγκ και φιναλίστ του κυπέλλου Αγγλίας), για να αντιμετωπίσει την άσχημη οικονομική κατάσταση της ομάδας και το σοβαρό γηπεδικό πρόβλημα (το γήπεδο που έπαιζε από το 1912 ήταν παλιό, μικρό, κακοφτιαγμένο και δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας) αποφασίζει να μεταφέρει την ομάδα στην κωμόπολη του Μίλτον Κέινς (σε απόσταση 90 χιλιομέτρων) και να αλλάξει το όνομά της σε Μίλτον Κέινς Ντονς.
Η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών δεν αποδέχτηκε την απόφαση της διοίκησης για «εξαφάνιση» της αγαπημένης τους ομάδας. Αποφάσισαν λοιπόν να κρατήσουν «ζωντανή» την ομάδα της καρδιάς τους, μαζεύτηκαν, έφτιαξαν το καταστατικό ίδρυσης της AFC Wimbledon (προβλέπει ρητά ότι το club δεν μπορεί να πωληθεί σε κανέναν, εκτός από ποσοστό 25% των μετοχών, ενώ το 75% θα παραμένει πάντοτε στους οπαδούς ώστε αυτοί να μπορούν να αποφασίζουν για τα θέματα της ομάδας), δημιούργησαν το πρώτο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας και ξεκίνησαν την πορεία τους από την ένατη και τελευταία ερασιτεχνική κατηγορία.
Εκαναν έρανο μεταξύ τους, πήραν τραπεζικό δάνειο για να αγοράσουν ένα μικρό γήπεδο 5.000 θέσεων (οι μισές χωρίς καθίσματα), μάζεψαν τους πιτσιρικάδες από τις ακαδημίες της πρώην ομάδας τους και ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές και δήλωσαν συμμετοχή στο πρωτάθλημα. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, η αυθεντική Γουίμπλεντον ανεβαίνει στην επαγγελματική Λιγκ 1 (δυο κατηγορίες πριν την Πρέμιερ Λιγκ), συναντά την Μίλτον Κεινς Ντονς, που έχει υποβιβαστεί από την Τσάμπιονσιπ, και την προσπερνά στη βαθμολογία (μετά από 15 αγωνιστικές έχει 23 βαθμούς έναντι 16 της αντιπάλου της). Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα, αφού η αυθεντική Γουίμπλεντον έχει ένα αξιόλογο ρόστερ, με νεαρούς παίχτες που προσελκύουν το ενδιαφέρον των μεγάλων αγγλικών ομάδων, και βρίσκεται ένα βήμα πριν την ανέγερση του νέου της γηπέδου (χωρητικότητας 11.000 θέσεων που μπορεί να μετατραπούν σε 20.000) στην παραδοσιακή γειτονιά της ομάδας, όπου ήταν η φυσική της έδρα.
Εχουν ήδη βρεθεί οι χορηγοί και οι τράπεζες που θα καλύψουν το κόστος κατασκευής του και πριν από μερικές μέρες η διοίκηση της ομάδας έπεισε το δημοτικό συμβούλιο και πήρε την έγκρισή του, παρουσιάζοντας ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το γήπεδο με πολλαπλά οφέλη και για την περιοχή και τους κατοίκους της (η σύγκριση με την Αγιά-Σοφιά του Γατούλη μόνο θλίψη και οργή μπορεί να προκαλέσει).
Η ιστορία της αυθεντικής Γουίμπλεντον, που δεν βγαίνει έξω από τα όρια του καπιταλισμού, από κάθε άποψη, εξηγεί για μια ακόμη φορά γιατί το ποδόσφαιρο αποτελεί τον «βασιλιά» των αθλημάτων και προβάλλει την άλλη όψη του ποδοσφαίρου, που έχει χαθεί στην εποχή της ακραίας επαγγελματοποίησής του.
Οι οπαδοί της ερασιτεχνικής ποδοσφαιρικής ομάδας του Παρισιού Menilmontant Football Club 1871 εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον λιβανέζο κομμουνιστή Ζορζ Ιμπραχίμ Αμπνταλά, που βρίσκεται εδώ και 32 χρόνια στις γαλλικές φυλακές, επειδή αρνείται να αποκηρύξει τις ιδέες του, και απαιτούν την άμεση αποφυλάκισή του. Η στήλη στέλνει αγωνιστικούς χαιρετισμούς στους οπαδούς της MFC 1871 και συντάσσεται στο πλευρό τους στον αγώνα για την απελευθέρωση του συντρόφου Αμπνταλά.
ΥΓ. Το 1871 υποθέτουμε ότι παραπέμπει στην Κομμούνα του Παρισιού.