Τα ΜΜΕ την παρουσίασαν σαν μια ανθρωπιστική κίνηση και γνώρισε μεγάλη προβολή. Η στήλη τη θεωρεί προσπάθεια εκμετάλλευσης του προσφυγικού ζητήματος για λόγους προσωπικής προβολής. Ο Ερίκ Καντονά με συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό δίκτυο France Inter ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να διαθέσει σε πρόσφυγες για δυο χρόνια «ένα σπίτι 50 τετραγωνικών μέτρων που έχει κήπο 300 τετραγωνικών μέτρων» και επίσης να καλύψει και τις ανάγκες διατροφής τους (από αυτά που καταλάβαμε, η προσφορά διατροφής είναι για ένα χρόνο), μέχρι να αποκτήσουν το δικαίωμα εργασίας και κατά συνέπεια τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν τα απαραίτητα προς το ζην από τη δουλειά τους.
Η γνώμη της στήλης για τις προθέσεις του Καντονά δεν άλλαξε ακόμα και όταν διάβασε ότι οι παππούδες του, οι γονείς της μητέρας του, βίωσαν την προσφυγιά, καθώς ήταν ισπανοί Δημοκρατικοί, που έφυγαν για να γλιτώσουν από τους διωγμούς των Φρανκιστών, διέσχισαν τα Πυρηναία πεζοί και βρήκαν καταφύγιο στις ακτές του Αρζελέ (στις ακτές της Μεσογείου). Οι κυβερνήσεις το κάνουν μαζικά, ο Καντονά και οι όμοιοί του (όπως ο αρμένιος τραγουδιστής Σαρλ Αζναβούρ που εξέφρασε την πρόθεση «να τοποθετήσει ένα τροχόσπιτο σε ένα από τα κτήματά του για να διαμείνουν πρόσφυγες») το κάνουν σε ατομική βάση.
Υπέρ της εκδοχής της διαφήμισης συνηγορεί και αυτή καθεαυτή η προσφορά. Ενα σπίτι 50 τετραγωνικών μπορεί να φιλοξενήσει μια ή το πολύ δυο (πατείς με πατώ σε) οικογένειες προσφύγων. Αν συνυπολογίσουμε τα 300 τετραγωνικά του κήπου, έχουμε την εικόνα μιας αγροικίας, με τον αγρό να είναι το βασικό σ’ αυτή την ιδιοκτησία. Αυτό που μας έρχεται ως πρώτη σκέψη είναι ότι ο Καντονά θα βρει μέσα από τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες μερικούς που θα περιποιηθούν και θα φτιάξουν τον κήπο του.
Μπορεί να ακούγεται ωμό, αλλά αυτό είναι το συμπέρασμα, αν θέλουμε να δούμε την ουσία και όχι τη βιτρίνα της είδησης. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η έκταση της προβολής που έτυχε η «προσφορά» του Καντονά (στη χώρα μας ακόμη και η Καθημερινή αφιέρωσε χώρο για να την προβάλει). Αν ήταν πραγματικές οι ευαισθησίες του Καντονά, μπορούσε κάλλιστα να βρει μια-δυο οικογένειες και να τους προσφέρει φιλοξενία, χωρίς να το διαλαλήσει στα ραδιόφωνα και στα κανάλια.
