Την Παρασκευή 13 Δεκέμβρη έγινε η 10η συνεδρίαση της δίκης του Τ. Θεοφίλου, η οποία εξαντλήθηκε με την ανάγνωση εγγράφων που πάρθηκαν – αντιδικονομικά, δηλαδή παράνομα- από τη δικογραφία 209, που αφορά τα όπλα που βρέθηκαν στη Νέα Σμύρνη, υπόθεση που εκδικάζεται εδώ και καιρό στο τρομοδικείο των φυλακών Κορυδαλλού, με κατηγορούμενους τους Γ. Καραγιαννίδη, Α. Μητρούσια, Κ. Σακκά και Στ. Αντωνίου. Σύμφωνα με το άρθρο 364, παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας σε μια δίκη διαβάζονται έγραφα «από άλλη ποινική δίκη, στην οποία εκδόθηκε τελεσίδικη απόφαση». Η υπόθεση για τα όπλα της Ν. Σμύρνης εκδικάζεται σε πρώτο βαθμό και έχει δρόμο μέχρι να εκδοθεί η απόφαση, η οποία και πάλι δε θα είναι τελεσίδικη. Παρά ταύτα, στη δίκη Θεοφίλου διαβάζονται όλα σχεδόν τα έγγραφα που αφορούν αυτή την υπόθεση!
Το γεγονός αυτό τόνισαν οι συνήγοροι υπεράσπισης Κ. Παπαδάκης, Α. Παπαρρούσου και Σπ. Φυτράκης, με παρεμβάσεις-σχόλια κατά την ανάγνωση των εγγράφων, στις οποίες επεσήμαναν, μεταξύ των άλλων: πρώτο, την παράνομη λήψη των αναγνωστέων εγγράφων από μια άλλη δίκη, η οποία όχι μόνο δεν έχει τελεσιδικήσει, αλλά δεν έχει καν φτάσει στην πρωτόδικη απόφαση. Δεύτερο, την απουσία από το βούλευμα και του παραμικρού ενοχοποιητικού στοιχείου σε βάρος του Τ. Θεοφίλου. Τρίτο, την απουσία και του παραμικρού ενοχοποιητικού στοιχείου από τα αναγνωστέα έγγραφα και τις φωτογραφίες. Τέταρτο, το γεγονός ότι κατά την εξεταζόμενη περίοδο ο Τ. Θεοφίλου νοίκιαζε σπίτι στην Αθήνα με το όνομά του. Πέμπτο, την απουσία αποτυπωμάτων ή DNA του Θεοφίλου στα σπίτια που ερευνήθηκαν από την Αντιτρομοκρατική. Εκτο, την οικτρή απόπειρα δημιουργίας εντυπώσεων σε βάρος του Τ. Θεοφίλου.
Και στα υπόλοιπα έγγραφα, που διαβάστηκαν στη συνεδρίαση της Τρίτης 17 Δεκέμβρη, δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο σε βάρος του Τ. Θεοφίλου. Το κατηγορητήριο που έστησε η Αντιτρομοκρατική σε βάρος του κατέρρευσε ολοκληρωτικά και αμετάκλητα.
Η κακόφημη αυτή υπηρεσία έστησε το κατηγορητήριο κατά του Τ. Θεοφίλου σκόπιμα, προκειμένου να ενοχοποιήσει τις ένοπλες οργανώσεις με εκτελέσεις αθώων ανθρώπων και να ξεσηκώσει την οργή των εργαζόμενων εναντίον τους. Την έστησε, δε, κόντρα στα στοιχεία που υπήρχαν στη δικογραφία, τα οποία ποτέ δεν εξετάστηκαν προκειμένου να φτάσουν οι μηχανισμοί στους πραγματικούς δράστες. Ποιά είναι αυτά τα στοιχεία;
Στις 10 Αυγούστου του 2012 το ΑΤ Πάρου υπέβαλε αίτηση στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Σύρου για άρση απορρήτου ενός κινητού τηλεφώνου που βρέθηκε δίπλα στη σορό του Δ. Μίχα. Στην εισήγησή του ο αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών Σύρου Χρ. Καραγιάννης ανάμεσα στ’ άλλα αναφέρει: «Πλησίον του πτώματος του ανωτέρω θύματος Μίχα Δημητρίου, ανευρέθηκε και κατασχέθηκε μια συσκευή κινητού τηλεφώνου, μάρκας SAMSUNG, με αριθμό IMEI 352115/05/719698, εντός της οποίας ήταν τοποθετημένη κάρτα sim της εταιρείας COSMOTE με αριθμό κλήσης 6986937644 και η οποία προφανώς ανήκε σε ένα εκ των τεσσάρων δραστών». Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Σύρου αποφάσισε στις 14 Αυγούστου του 2012 να γίνει άρση απορρήτου του συγκεκριμένου αριθμού. Ομως η έρευνα δεν προχώρησε, μολονότι το ΑΤ Σύρου, ο αντεισαγγελέας Σύρου και το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Σύρου έκριναν ότι το κινητό που βρέθηκε ανήκει σε έναν από τους δράστες της ληστείας και της ανθρωποκτονίας (και όχι στον Θεοφίλου). Και όχι μόνο αυτό.
Την ίδια μέρα (14 Αυγούστου του 2012) που το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Σύρου αποφάσισε την άρση του απορρήτου, η Αντιτρομοκρατική ανακοίνωσε το δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα που εμφάνιζε τον Τ. Θεοφίλου ως έναν από τους δράστες. Ετσι δικαιολογήθηκε το σταμάτημα της έρευνας του κινητού που βρέθηκε δίπλα στη σορό του Μίχα και εκτιμήθηκε ότι ανήκε σε έναν από τους δράστες! Το γεγονός ότι δεν ερευνήθηκε το συγκεκριμένο κινητό, επιβεβαιώνει το συμπέρασμά μας ότι το ανώνυμο τηλεφώνημα ουδέποτε υπήρξε, αλλά αποτελεί επινόηση της Αντιτρομοκρατικής, προκειμένου να αναλάβει αυτή την έρευνα και να τη στρέψει σε βάρος του Τ. Θεοφίλου και των αναρχικών αγωνιστών.
Παρά το γεγονός ότι δεν έγινε η παραμικρή έρευνα για την ανεύρεση των πραγματικών δραστών, υπάρχουν στοιχεία στη δικογραφία που αν ερευνώνταν θα μπορούσαν να συμβάλουν στο ξετύλιγμα του κουβαριού που οδηγεί στους δράστες.
Υπήρξαν δύο μάρτυρες του κατηγορητηρίου που κατέθεσαν στη δίκη ως αυτόπτες μάρτυρες της ανθρωποκτονίας. Ο ένας εξ αυτών ισχυρίστηκε ότι δεν γνωρίζει την Πάρο. Οταν όμως ολοκλήρωσε την κατάθεσή του, πλησίασε την αδερφή του θύματος και την ασπάστηκε εγκάρδια. Αυτή η κίνηση δεν συνάδει με τον ισχυρισμό ότι δεν γνωρίζει την Πάρο. Πιθανόν κάποιος να τον συμβούλεψε να το πει αυτό, γιατί δύο αυτόπτες μάρτυρες είδαν τα δύο αυτά άτομα να φεύγουν με ένα βανάκι και να περνούν από τη Λαϊκή Αγορά στη Νάουσα της Πάρου λίγο μετά την απομάκρυνση των δραστών. Από τους δύο αυτούς μάρτυρες μόνο ο ένας κλήθηκε να καταθέσει στο δικαστήριο και κατέθεσε ότι έβλεπε αυτό το βανάκι με δύο επιβάτες να κυκλοφορεί συχνά στην περιοχή. Και οι δύο αυτοί μάρτυρες δεν ρωτήθηκαν αν γνωρίζουν να καταθέσουν και άλλα πράγματα που ενδεχομένως έπεσαν στην αντίληψή τους γι' αυτούς τους δύο περίεργους ανθρώπους που εμφανίστηκαν ως αυτόπτες μάρτυρες της ληστείας. Ο ένας από αυτούς τους δύο συνελήφθη μαζί με άλλους για ληστεία σε βάρος Πακιστανών στην Αθήνα, αλλά το γεγονός αυτό δεν συσχετίστηκε με τα γεγονότα της Πάρου. Οι δύο αυτοί άνθρωποι εντοπίστηκαν στο λιμάνι της Πάρου το βράδυ της ίδιας ημέρας και προσήχθησαν ως ύποπτοι για συμμετοχή στη ληστεία. Αφέθησαν ελεύθεροι και κλήθηκαν να καταθέσουν ως μάρτυρες στο δικαστήριο.
Αλλη μάρτυρας κατέθεσε ότι το σημείο που είχαν τοποθετήσει οι δράστες της ληστείας το αυτοκίνητο διαφυγής τους αποκάλυπτε ότι αυτοί γνώριζαν πολύ καλά την Πάρο!
Αυτά είναι αρκετά σοβαρά στοιχεία που πιστοποιούν ότι η Αντιτρομοκρατική άλλαξε σκόπιμα τον προσανατολισμό της έρευνας, που είχε πάρει ένα συγκεκριμένο δρόμο, με βάση το υλικό που συγκεντρώθηκε, και αντί για την αναζήτηση των πραγματικών δραστών της ληστείας και της ανθρωποκτονίας έκλεισε την έρευνα με τη σύλληψη του Τ. Θεοφίλου, τον οποίο ενοχοποίησε σαν ένα από τους δράστες. Αλλο αν αυτή η προσπάθεια της Αντιτρομοκρατικής και του τμηματάρχη της Ε. Χαρδαλιά κατέρρευσε στο ακροατήριο, όπου -όπως έδειξαν τα ρεπορτάζ μας- αποδείχτηκε με απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Τάσος Θεοφίλου είναι αθώος.
Κατέρρευσαν και τα πλημμελήματα
Oπως αναμενόταν, και από τα υπόλοιπα αναγνωστέα έγγραφα της δικογραφίας, που διαβάστηκαν στη συνεδρίαση της 17ης Δεκέμβρη, δεν προέκυψε οτιδήποτε σε βάρος του Τάσου Θεοφίλου. Ετσι, μετά την ολοκλήρωση των στοιχείων της κατηγορούσας αρχής (μάρτυρες του κατηγορητήριου και αναγνωστέα έγγραφα), το μόνο που έμεινε είναι η μπόχα μιας σκευωρίας που έστησε η Αντιτρομοκρατική, σταματώντας την έρευνα για να βρεθούν οι πραγματικοί δράστες της ληστείας και της ανθρωποκτονίας, με σκοπό να ενοχοποιήσει τον Τ. Θεοφίλου και μέσω της ενοχοποίησής του να φορτώσει στη ΣΠΦ (με την οποία ο Θεοφίλου δεν έχει σχέση) το φόνο του άτυχου ταξιτζή Δ. Μίχα.
Ο Κ. Παπαδάκης σχολίασε ως εξής τα έγγραφα, σημειώνοντας εισαγωγικά ότι ουδείς μπορεί να διαφωνήσει μ' αυτές τις επισημάνσεις της υπεράσπισης:
«Πρώτον, δεν προκύπτει κανένα επιβαρυντικό στοιχείο για τον Θεοφίλου. Ούτε αποτυπώματα, ούτε DNA του, ούτε φωτογραφίες, ούτε προσωπικά του αντικείμενα στους χώρους που ερευνήθηκαν, σύμφωνα με τις εκθέσεις που διαβάσατε.
Δεύτερον, δεν υπάρχει κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο περί δήθεν ομοιότητας γραφής μεταξύ χειρογράφων πειστηρίων που υπαινίσσεται το βούλευμα.
Τρίτον, μεταξύ των πειστηρίων εγγράφων δεν υπάρχουν τα αναφερόμενα στο βούλευμα πειστήρια της Ν. Ιωνίας, τα οποία επανειλημμένα έχω αναζητήσει από το δικαστήριο, αλλά εις μάτην, διότι δεν υπάρχουν στη δικογραφία. Αν ο εισαγγελέας ήθελε να τα εισφέρει για τη συναγωγή οποιασδήποτε δικανικής πεποίθησης στο δικαστήριο, όφειλε κατ’ εξοχήν να τα είχε εντάξει στα αναγνωστέα έγγραφα. Οχι μόνο δεν το έχει κάνει, αλλά δεν βρίσκονται καν στην δικογραφία.
Τέταρτον, μιας και μιλάμε για γραφολογικές εξετάσεις και πειστήρια, δεν υπάρχει καμία μνεία ή πρωτόκολλο λήψης του γραφικού χαρακτήρα του κατηγορουμένου. Πράγμα το οποίο έχει συμβεί στις άλλες υποθέσεις από τις οποίες προέρχονται τα υπηρεσιακά αντίγραφα τα οποία διαβάσατε. Και αυτό καταδεικνύει, κατά τη γνώμη μου, έλλειψη σοβαρότητας της πεποίθησης ακόμα και των διωκτικών αρχών, παρά τον φανατισμό τους τότε, ότι ο Θεοφίλου ενέχεται στην κατάρτιση των πλαστών εγγράφων που βρέθηκαν εκεί. Το ίδιο το γεγονός, άλλωστε, ότι το τελευταίο των εγγράφων που διαβάστηκε αποδίδει την πλαστότητα, την κατάρτιση όλων των πλαστών ταυτοτήτων, σε συγκεκριμένο πρόσωπο των κατηγορουμένων της άλλης υπόθεσης, επιτείνει ακόμη περισσότερο τις αμφιβολίες όσον αφορά το αν ο Θεοφίλου κατάρτισε τα έγγραφα αυτά. Σε συνδυασμό άλλωστε και με τη μεσοβέζικη φράση που υπάρχει στο βούλευμα, ότι από την αξιολόγηση των γραπτών ομοιοτήτων και κοινών γραφολογικών γνωρισμάτων καταδεικνύεται ότι πρέπει να έχουν γραφεί από το ίδιο πρόσωπο. Δεν είναι ούτε καν βέβαιος ο συντάκτης του βουλεύματος αν έχουν γραφεί από το ίδιο άτομο, ανεξαρτήτως του ποιο άτομο είναι αυτό, δεδομένου ότι μιλάει αορίστως για ομοιότητα και κοινά γραφολογικά χαρακτηριστικά.
Γενικό συμπέρασμα συνεπώς είναι, ότι το κατηγορητήριo έχει καταρρεύσει πλήρως και όσον αφορά τις γενικές κατηγορίες, και είναι αδιανόητο να φανταστεί κανείς το αντίθετο απ’ αυτά τα έγγραφα που μας διαβάσατε, στα οποία δεν προκύπτει τίποτα απολύτως για τον Θεοφίλου, ούτε κατ' αναφορά, ούτε κατ’ ένδειξη.
Είναι δυνατόν να στηρίζονται στα έγγραφα αυτά τέσσερις κατηγορίες σε βάρος του, οι οποίες είναι ο μισός Ποινικός Κώδικας και είναι ικανές να τον στείλουν φυλακή, δεν ξέρω πόσες δεκαετίες; Ποιο αποδεικτικό στοιχείο, για παράδειγμα, καταδεικνύει συγκατοχή στον οπλισμό που βρέθηκε στους τρίτους που αναφέρονται στις εκθέσεις έρευνας; Ποιο αποδεικτικό στοιχείο καταδεικνύει, έστω και οιανδήποτε προσωπική επαφή του Θεοφίλου με οποιονδήποτε των προσώπων που αναφέρονται και έχουν συλληφθεί; Ποιο αποδεικτικό στοιχείο καταδεικνύει οιανδήποτε εμπλοκή του Θεοφίλου με τους τόπους που έχουν γίνει έρευνες και κατασχέσεις, στα σπίτια αυτά, στις γιάφκες, στα οπλοστάσια, πείτε τα όπως θέλετε; Ποιο αποδεικτικό στοιχείο καταδεικνύει την παρουσία του Θεοφίλου από κοινού με τα πρόσωπα εκεί πέρα;»
Οπως σημείωσε ο συνήγορος, στο δεύτερο φάκελο, που αφορά τη δήθεν συμμετοχή του Θεοφίλου στην οργάνωση ΣΠΦ, μπήκαν και διαβάστηκαν 84 έγραφα, υπερδιπλάσια απ’ αυτά που μπήκαν και διαβάστηκαν στο φάκελο για την υπόθεση της Πάρου. Και δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο στίξης το οποίο να αφορά τον Θεοφίλου.
Στη συνέχεια, άρχισαν να διαβάζονται έγγραφα που εισήγαγε η εισαγγελέας. Ο Κ. Παπαδάκης ζήτησε από τον πρόεδρο Μ. Χατζηαθανασίου να διαβαστούν όλα αυτά τα έγγραφα, διότι σε όλα αναφέρεται η φράση «δεν παρουσιάζουν εργαστηριακό, εγκληματολογικό ενδιαφέρον». Οπως είπε, εάν δεν τα κατέθετε η εισαγγελέας, θα τα κατέθετε η υπεράσπιση, για ν' ακουστεί πολλές φορές αυτή η φράση.
Το κατηγορητήριο πιθανολογούσε ότι μια ταυτότητα πολίτη που βρέθηκε στην κατοχή του Θεοφίλου μπορεί να είναι πλαστή, χωρίς να αναφέρει ποιος είναι ο πλαστογράφος. Η πραγματογνωμοσύνη που διαβάστηκε επιβεβαίωσε την πλαστότητα και ταυτόχρονα ότι ο πλαστογράφος δεν είναι ο Θεοφίλου. Ο Κ. Παπαδάκης σημείωσε, ότι η κατοχή ενός πλαστού εγγράφου δεν αποτελεί από μόνη της αδίκημα. Αδίκημα αποτελεί η κατασκευή και η χρήση πλαστού εγγράφου. Ενάμιση χρόνο μετά την κατάσχεση αυτής της ταυτότητας, αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει πλαστογραφία εκ μέρους του Θεοφίλου.
Διαβάστηκε, ακόμη, έγγραφο σύμφωνα με το οποίο σε βιβλίο που βρέθηκε στο σπίτι της Λαμίας ανιχνεύτηκαν αποτυπώματα ανθρώπων που δεν κατηγορήθηκαν για τις υποθέσεις αυτές, καθώς και του Χρ. Πολίτη, φίλου του Τ. Θεοφίλου, που αρχικά συνελήφθη γιατί έκανε παρέα με τον Κ. Σακκά (κοινός φίλος Πολίτη και Θεοφίλου), ενώ στη συνέχεια με βούλευμα έπαυσε κάθε ποινική δίωξη σε βάρος του. Ο Κ. Παπαδάκης επεσήμανε ότι ο Τ. Θεοφίλου ήταν φίλος με τον Χρ. Πολίτη, ότι είχαν κάνει τη βόλτα στα Εξάρχεια και ότι τα αποτυπώματα ήταν σε βιβλία και δεν πιστοποιήθηκε ότι ο Χρ. Πολίτης επισκέφτηκε το σπίτι της Λαμίας. Επεσήμανε ακόμη, ότι δεν βρέθηκαν αποτυπώματα των ανθρώπων που κατηγορήθηκαν για την υπόθεση που εκδικάζεται στο τρομοδικείο του Κορυδαλλού.
Τίποτα το επιβαρυντικό δεν προέκυψε και από την εγκληματολογική έρευνα στα αντικείμενα που βρέθηκαν πάνω στον Θεοφίλου κατά τη στιγμή της σύλληψής του. Οσο για μια πινακίδα αυτοκινήτου που βρέθηκε, για την οποία ο Θεοφίλου παραπέμφθηκε με την κατηγορία της πλαστογραφίας, η πραγματογνωμοσύνη των εργαστηρίων της Ασφάλειας αναφέρει ότι δεν μπορεί να γίνει εγκληματολογική εργαστηριακή εξέταση για τη γνησιότητά της και κατά συνέπεια δεν μπορεί να σταθεί η κατηγορία της πλαστογραφίας κατά του Τ. Θεοφίλου.
Ετσι, και από τα έγγραφα που την τελευταία στιγμή εισήγαγε η εισαγγελέας Οικονόμου αποδείχτηκε η αθωότητα του Τ. Θεοφίλου και για τις πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες.
Μετά από μια διακοπή, λόγω τηλεφωνήματος για τοποθέτηση βόμβας στο Εφετείο (συνήθης φάρσα που γίνεται στα δικαστήρια), αναγνώστηκαν έγγραφα που κατέθεσε η υπεράσπιση (τα σχολίασε ο Κ. Παπαδάκης) και η δίκη διακόπηκε για τη Δευτέρα 23 Δεκέμβρη.