Δύο χιλιάδες έντεκα και τζάμπα φασαρία
Αναζητείται έξοδος απ’ την προϊστορία…
Ακούρευτη –ως πότε;– προσέρχομαι και πάλι ενώπιόν σας…
Το ΠΑΜε είχε ζητήσει από τα ΜΑΤ να μην επέμβουν στην αναμέτρηση» έγραφε η «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής (η Κυριακή δεν είναι καθημερινή, αλλά δεν έχει σημασία). Πρόκειται για ένα γεγονός που επιδέχεται πολλές ερμηνείες και θα μπορούσαμε να γεμίσουμε τη στήλη μόνο με αυτό, αλλά ας μην υπεισέλθουμε σε εκείνα που –όπως λέει και η Αλέκα– αφορούν στο παρακράτος και σε μηχανισμούς. Απλά μας κάνει ολίγη εντύπωση η επιλογή της λέξης «αναμέτρηση»…
«Είδα απ’ το τζάμι μια σφαίρα να μου χτυπάει την παλάμη την αριστερή, αίματα και τα σκουπίδια να ανασαίνουνε. Η μάνα μου ήταν στην κουζίνα κι ο πατέρας ούτε που ξέρω, ανοίγω την πόρτα και πάω στα σκουπίδια. Κι εκεί είδα, δεν δίνω δεκάρα αν με πιστεύετε, το πιο όμορφο αγόρι που είχα δει στη ζωή μου. Ητανε κουκουλωμένος εκεί, κρατούσε ένα οπλοπολυβόλο, είχε αραιά ξανθά γένια και μακριά ξανθά μαλλιά. Τα μάτια του… δεν ξέρω τι χρώμα είχαν. Εμοιαζε ή ήτανε ο Χριστός. “Φύγε κοριτσάκι, φύγε” μου είπε “από δω. Θα με σκοτώσουν”. Πήρα μια πολύ βαθιά ανάσα για να τρέξω γρήγορα. “Σκύψε να σε φιλήσω” μου είπε. Ημουνα ήδη στο σπίτι. Ο πρώτος αντάρτης και ο τελευταίος που ερωτεύτηκα ήτανε αντάρτης των πόλεων» (Κατερίνα Γώγου).
Ενενήντα τρία κεράκια σβήνει σήμερα η ΓΣΕΕ, αφού ιδρύθηκε αυτή τη μέρα του 1918 από 44 εργατικές οργανώσεις που εκπροσωπούσαν 50.000 εργάτες απ’ όλη τη χώρα. Εν αναμονή άλλων κεριών που πολλοί προσδοκούμε να της ανάψουμε, ας αφήσουμε την εν πολλαίς αμαρτίαις και ας περάσουμε σε σημαντικότερα γεγονότα που άφησε πίσω η επανάληψη αυτής της βδομάδας μέσα στα χρόνια. Ενα εξ αυτών η πολιτική αναποτελεσματικότητα των ναρκών (μετά τους σοβάδες στους οποίους αναφερθήκαμε ντοκουμενταρισμένα την περασμένη βδομάδα). Στις 30 Οκτωβρίου του 1948, ένα αεροπλάνο στο οποίο επέβαιναν οι Τσακαλώτος, Βαν Φλιτ και άλλοι αξιωματικοί προσέκρουσε σε νάρκη κατά την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο της Φλώρινας. Ωστόσο κανείς δεν έπαθε το παραμικρό. Απευθυνθήκαμε σε σύντροφο – σύμβουλο της στήλης με σχετικές επιστημονικές σπουδές και μας είπε ότι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως οι κατσαρίδες ισχυροποιήθηκαν αισθητά στον 20ό αιώνα και αντέχουν όχι μόνο σε τέτοια, αλλά ακόμα και σε… φλιτ (με «βαν» ή χωρίς).
Την πρώτη Νοέμβρη του 1974, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών ασκεί ποινική δίωξη εναντίον των Γεώργιου Παπαδόπουλου, Στυλιανού Παττακού, Νικόλαου Μακαρέζου και 62 ακόμη πραξικοπηματιών, για εσχάτη προδοσία. Το αστείο που απορρέει από τη… φάση, είναι ότι για πολύ περισσότερα που συνιστούν εσχάτη προδοσία ουδεμία δίωξη έχει ασκηθεί μέχρι στιγμής σε κάποιους στις μέρες μας… Την ίδια μέρα του 2000, ο 23χρονος Αλβανός Bledar Qoshku σκοτώνεται κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυρών, όπως ισχυρίστηκε η ΕΛΑΣ. Ομως κατά ένα περίεργο λόγο που πιθανόν επιδέχεται απλή μεταφυσική εξήγηση (δυστυχώς απουσιάζει ο αντίστοιχος επιστημονικός συνεργάτης-καφετζής μας), το όπλο που φερόταν να έχει μαζί του δεν βρέθηκε ποτέ και πουθενά!… Στις 2 Νοέμβρη του 1995 αρχίζει απεργία πείνας ο Χριστόφορος Μαρίνος. Είχε προφυλακιστεί τον Ιούλη κατηγορούμενος για ληστεία και φόνο, με βάση τις «ομολογίες» ορισμένων «συγκατηγορουμένων» του, οι οποίες στη συνέχεια αναιρέθηκαν. Τέλος, στις 3 Νοέμβρη συμπληρώνονται 76 χρόνια από μια μεγάλη στιγμή της αστικής διακυβέρνησης που σπαραξικαρδίως αποκαλείται ενίοτε και δημοκρατία. Ο βασιλιάς Γεώργιος ο β΄ λαμβάνει το 105% των ψήφων(!) σ’ ένα μοναδικό και ιστορικό δημοψήφισμα με θέμα την επιστροφή του. Αλλο ένα ζήτημα που άπτεται της μεταφυσικής και που η στήλη αδυνατεί να ερμηνεύσει…
Χρόνια πολλά στην «Κόντρα» που την Τετάρτη κλείνει τα δεκαπέντε και μπαίνει στα δεκάξι. «Είμαι δεκαεξάρης, σας γαμώ τα λύκεια» το τραγούδι που ταιριάζει με την περίσταση και θα μπορούσε να της αφιερωθεί…
«Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, πειρατής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Οχι, η επανάστασή μου δεν θα στρεφόταν κατά του κατεστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη. Η γη έτσι κι αλλιώς δεν χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους, όπως δεν χωρά άλλα φερέφωνα προκάτ επανάστασης» (Λιλή Ζωγράφου).
Κοκκινοσκουφίτσα
