Κροκοδείλια δάκρυα χύνει η Διαμαντοπούλου που τα σχολικά βιβλία θα φθάσουν στα σχολεία στο τέλος Νοέμβρη (με αισιόδοξες προβλέψεις). Για να δείξει δε και ταπεινοφροσύνη και μεταμέλεια για «τυχόν» ευθύνες ζήτησε και συγγνώμη από τους γονείς και τους μαθητές. Τελικά απέσεισε κάθε ευθύνη και τη φόρτωσε στο Ελεγκτικό Συνέδριο που κωλυσιεργούσε στην έκδοση σχετικής (θετικής ή αρνητικής) απόφασης ως προς τον τρόπο διαχείρισης του θέματος, ώστε να γίνουν τα παραπέρα απαραίτητα βήματα. Η υποκρισία της υπουργού Παιδείας δεν έχει όρια! Καταρχήν είναι αυτή που από τη στιγμή που ανέλαβε διαφήμιζε ως βασικό άξονα του «νέου σχολείου» τον «ψηφιακό», προϊδεάζοντας για την κατάργηση των σχολικών βιβλίων. Επειτα, ανέλαβε έργο προς αυτή την κατεύθυνση. Το Δεκέμβριο του 2010 έφερε πολυνομοσχέδιο στη Βουλή, που καταργούσε τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και τις αρμοδιότητές του αναλάμβανε από 1/1/2011 ένα ερευνητικό ινστιτούτο τεχνολογίας υπολογιστών, το οποίο θα λειτουργεί με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου! Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, οι πόροι του νέου φορέα, που μεταξύ των άλλων θα αναλάβει και «το σχεδιασμό, την οργάνωση και τον συντονισμό της παραγωγής και διανομής σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή» προέρχονται από το ΕΣΠΑ (που τελειώνει το 2013), καθώς και από τα έσοδα από την παροχή υπηρεσιών και τη διάθεση προϊόντων. Φωτογραφίζεται, δηλαδή, η «αγορά» στην οποία θα διατίθενται τα σχολικά βιβλία, από την οποία θα προέρχονται και οι πόροι του νέου φορέα, δηλαδή οι γονείς των μαθητών. Κοντολογίς, η κατάργηση των σχολικών βιβλίων είναι δρομολογημένη υπόθεση και ο τραγέλαφος που ζούμε τώρα είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Υπουργείο Παιδείας και κυβέρνηση έχουν την αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό. Ολόκληρο το χρονικό έχει ως εξής: Τον Φεβρουάριο του 2010 ο ΟΕΔΒ ζητά από το υπουργείο Ανάπτυξης να εντάξει στο πρόγραμμα δημόσιων προμηθειών του 2011 την προμήθεια χαρτιού για τα βιβλία με διεθνή μειοδοτικό διαγωνισμό. Ολη η διαχείριση θα περνούσε στον ΟΕΔΒ. Το υπουργείο αρνήθηκε. Τελικά, ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος και η συνέχεια ανήκει στο υπουργείο Παιδείας. Το Δεκέμβριο του 2010, η Διαμαντοπούλου εξαγγέλλει την κατάργηση ουσιαστικά του ΟΕΔΒ, όπως σημειώσαμε παραπάνω. Οι υπάλληλοι του ΟΕΔΒ πανικοβάλλονται και οδηγούνται σε συνταξιοδότηση (οι μισοί από τους 50 υπηρετούντες, ενώ οι θέσεις όφειλαν να είναι 220, σύμφωνα με τη Διαμαντοπούλου, που παριστάνει ότι είναι από άλλο πλανήτη). Η επιτροπή του ΟΕΔΒ για την αγορά χαρτιού ξεμένει από τακτικά μέλη και λειτουργεί με αναπληρωματικά. Με τη σύνθεση αυτή έχει, διά νόμου, μόνο τρεις μήνες ζωής. Ο διαγωνισμός είχε ξεκινήσει τον Οκτώβριο του 2010, άρα η επιτροπή είχε ζωή έως τον Ιανουάριο του 2011. Τον Γενάρη του 2011, ο ΟΕΔΒ ζητά να προσλάβει 70 εποχικούς υπαλλήλους με 6μηνη σύμβαση για τη μεταφορά των βιβλίων. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης αρνούνται λόγω της απαγόρευσης των προσλήψεων συμβασιούχων. Προτιμάται η γνωστή φάμπρικα της πρόσληψης, μέσω διαγωνισμού, εταιρίας παροχής υπηρεσιών. Τον Μάρτιο του 2011, η επιτροπή ολοκληρώνει τον διαγωνισμό για την προμήθεια χαρτιού και υποβάλλει το αποτέλεσμα προς έγκριση στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Το ΕΣ εκδίδει απόφαση στα μέσα Ιουλίου. Απορρίπτει τον διαγωνισμό διότι έπασχε η νομιμότητα της σύνθεσης της επιτροπής του ΟΕΔΒ, διότι μετείχαν πολλά αναπληρωματικά μέλη. Σημειωτέον ότι ο ΟΕΔΒ ζητούσε από τις υπηρεσίες του υπ. Οικονομικών να ανοίξει τις πιστώσεις για εκτύπωση και βιβλιοδεσία του αποθέματος των 5.000 τόνων χαρτιού που είχε από πέρυσι ο οργανισμός. Το υπουργείο Οικονομικών έδωσε την έγκριση τέλη Ιουνίου…
Ετσι, φθάσαμε στο γνωστό αποτέλεσμα. Οι γονείς των μαθητών είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν … το μάρμαρο. Τα γελοία που ισχυρίσθηκε η Διαμαντοπούλου για διανομή στους μαθητές ενός DVD, ή η λύση των φωτοτυπιών δεν έχουν αντίκρισμα. Γιατί όλα τα παιδιά δεν διαθέτουν υπολογιστή, ή ίντερνετ ή εκτυπωτή, γιατί μάθηση από το DVD δε γίνεται, γιατί χαρτί για να βγουν τόσες χιλιάδες φωτοτυπίες στα σχολεία δεν υπάρχει, γιατί τα φωτοτυπικά μηχανήματα των σχολείων δε μπορούν να σηκώσουν τέτοια μεγάλη παραγωγή και γιατί οι σχολικές επιτροπές έχουν κηρύξει «πτώχευση», τουλάχιστον από πέρυσι.
Η σχολική χρονιά, λοιπόν, ξεκινά με μαύρους οιωνούς, στους οποίους περιλαμβάνεται και η σταγόνα στον ωκεανό των μόνιμων διορισμών εκπαιδευτικών. Μόνο 600 διορίζονται φέτος σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όταν πάνω από 20.000 έχουν συνταξιοδοτηθεί τα δυο τελευταία χρόνια, ενώ οι μόνιμοι διορισμοί δεν ξεπερνούν τις 3.000 τη διετία. Το Μνημόνιο επιτάσσει το στραγγαλισμό της δημόσιας εκπαίδευσης και η κυβέρνηση τρέχει πρόθυμα να τον εφαρμόσει.
Γιούλα Γκεσούλη
