Οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης άρχισαν με τον Ε. Βλαντή, αυτεπαγγέλτως διορισμένο συνήγορο του Κ. Αγαπίου. Ο κ. Βλαντής υποστήριξε ότι στο βούλευμα δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει κανένα κατηγορούμενο με τις 10 εκρήξεις, που είναι η κατηγορία για την οποία δικάζονται. Δικάζονται για εκρήξεις σε εγκαταστάσεις κοινής ωφελείας. Στο ποινικό δίκαιο δεν υπάρχει ορισμός για το τι είναι εγκαταστάσεις κοινής ωφελείας. Αυτό αποτελεί ένα κενό, μια αοριστία. Εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, κατά την άποψή του, είναι τα πάγια. Εδώ έχουμε μικροζημιές, κατά συνέπεια οι πράξεις είναι παραγεγραμμένες.
Σε σχέση με την εισαγγελική πρόταση είπε πως οι κατηγορούμενοι δεν μπορούν να δικαστούν ως συνεργοί όταν είναι άγνωστοι οι αυτουργοί. Προσπάθησε να μιλήσει και για τον ΕΛΑ, διαβάζοντας μερικές σειρές από τα «Χημικά Λιπάσματα» και έκλεισε με τηλεγραφικές αναφορές στην αποδεικτική διαδικασία, σημειώνοντας πως μάρτυρες τύπου Κυριακίδου, Σιώζου και Βεντούρη λένε ψέματα.
Κατά τον συνήγορο, ο Αγαπίου δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει σ’ αυτά που τον κατηγορούν, γιατί παρακολουθούνταν συνεχώς.
Ο Κ. Αγαπίου έκανε μια δήλωση για την ιστορία με τα αποτυπώματα, μιλώντας για ψεύδη του εισαγγελέα και μια διαρκή επιχειρούμενη σύγχυση πάνω στο θέμα. Σύγχυση που αφορά τη σχέση πρωτοτύπου και αντιγράφου, το χρόνο που αφέθηκαν τα αποτυπώματα, τον αριθμό των προκηρύξεων. Όπως επίσης το γεγονός ότι σε έγγραφο της Αντιτρομοκρατικής προς τον εισαγγελέα αναφέρεται ότι στην προκήρυξη έγινε έρευνα γραφολογική με τα αποτελέσματά της και δεν αναφέρεται καθόλου σε αποτυπώματα. Εχω κάνει μια δουλειά πάνω σε αυτό το θέμα –κατέληξε- και θα σας καταθέσω ένα φάκελο μόλις την ολοκληρώσω.