Η μπίζνα κράτος και καπιταλιστών με τις δευτερεύουσες διακομιδές

Ολοι θυμόμαστε τις καταγγελίες, ιδιαίτερα το καλοκαίρι του 2023, για τις καθυστερήσεις ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ προκειμένου να διακομίσουν έγκαιρα ασθενείς σε νοσοκομεία, για διακομιδή ασθενών πάνω σε καρότσες φοτηγών κτλ. Παρά τις καταγγελίες, παρά τους θανάτους ασθενών επειδή δεν έφτασαν έγκαιρα ή δεν έφτασαν ποτέ τα ασθενοφόρα, τίποτα ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει. Οσο για τις καταγγελίες των εργαζόμενων του ΕΚΑΒ, πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων.

Με μία γρήγορη έρευνα στις ανακοινώσεις του υπουργείου Υγείας μπορούμε να διαπιστώσουμε πως η όποια αύξηση του αριθμού των ασθενοφόρων προκύπτει κυρίως μέσα από δωρεές ιδρυμάτων καπιταλιστών και εφοπλιστών (ενδεικτικά εδώ και εδώ), οι οποίοι φροντίζουν να βάλουν φυσικά τη σφραγίδα τους σε κάθε ασθενοφόρο, για να φαίνεται πως παρέχουν κοινωνικό έργο. Σίγουρα θα έχετε δει τη σφραγίδα του Ιδρύματος Σταυρος Νιάρχοςσε πολλά ασθενοφόρα.

Το σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη να παραδώσει τη δημόσια Υγεία σε ιδιώτες καπιταλιστές εξελίσσεται και στον τομέα των διακομιδών. Δε γίνονται οι αναγκαίες προσλήψεις προσωπικού και έτσι φτάσαμε στο σημείο, ακόμα και όταν υπάρχουν διαθέσιμα ασθενοφόρα, να μην υπάρχει το απαραίτητο διασωστικό προσωπικό για να τα κινήσει. Από το 2022 ξεκίνησε η ανάθεση των λεγόμενων δευτερευουσών διακομιδών στην «ιδιωτική πρωτοβουλία». Η μεταφορά ασθενών από τα νοσοκομεία προς τα σπίτια τους γίνεται με ιδιωτικά ασθενοφόρα, που υπογράφουν συμβάσεις με τα νοσοκομεία. 

Αναγνώστης μάς κατήγγειλε ότι είδε αυτό το φαινόμενο σε ένα από τα μεγάλα νοσοκομεία της πρωτεύουσας, το «Γ. Γεννηματάς», όταν χρειάστηκε διακομιδή συγγενικού του προσώπου. Οι συμβάσεις του συγκεκριμένου νοσοκομείου με ιδιώτες ιδιοκτήτες ασθενοφόρων ανανεώνονται συνεχώς.

Οπως δήλωσε στον αναγνώστη μας η προϊσταμένη τμήματος του «Γεννηματάς», πολύ λίγες διακομιδές γίνονται κάθε μέρα με ιδιωτικά ασθενοφόρα (πόσες άραγε;) και απαιτείται αίτημα γιατρού. Μπορεί ο γιατρός να κάνει το αίτημα, αλλά αν το ιδιωτικό ασθενοφόρο έχει άλλο «αγώι», θα προτιμηθεί αυτό, γιατί θα πληρωθεί καλύτερα. Ετσι, ο ασθενής μπορεί να περιμένει πολλές ώρες κι επειδή οι ασθενείς που χρειάζονται διακομιδή με ασθενοφόρο είναι ηλικιωμένοι και γενικά άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, οι συγγενείς τους μπορεί ν’ αναγκαστούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να καλέσουν ιδιωτικό ασθενοφόρο για να μεταφερθεί ο άνθρωπός τους στο σπίτι. Και τότε το ιδιωτικό ασθενοφόρο καταφτάνει «στο πιτς φυτίλι». Δεν το εμποδίζει η… κίνηση στους δρόμους.

Η μπίζνα είναι όμορφα στημένη. Το κράτος εγκαταλείπει τις δημόσιες διακομιδές και κάνει συμβάσεις με ιδιώτες. Οι ιδιώτες πληρώνονται «με το κομμάτι», δηλαδή για κάθε διακομιδή. Ετσι, μπορούν και γεμίζουν τον κενό χρόνο των ασθενοφόρων τους. Κι επειδή οι τιμές που πληρώνει το δημόσιο είναι «δεύτερες», βάζουν λίγα ασθενοφόρα και οι  άνθρωποι του λαού αναγκάζονται να καλούν τα ιδιωτικά ασθενοφόρα (ενδεχομένως τα ίδια που έχουν σύμβαση με το νοσοκομείο) ιδιωτικά και να πληρώνουν ένα ακριβότερο αντίτιμο από την τσέπη τους. «Ολοι» είναι ευχαριστημένοι. Δηλαδή, κράτος και ιδιώτες καπιταλιστές. Ο «λαουτζίκος» ταλαιπωρείται κι αν θέλει ν’ αποφύγει την ταλαιπωρία, πληρώνει τους καπιταλιστές, με το κράτος να έχει άλλοθι: «εμείς διαθέταμε ασθενοφόρο, αλλά εσάς σας έπιασε βιασύνη».